A
akasya
Ziyaretçi
- Konu Sahibi akasya
- #1
:Saruboceq::a015:Kara bulutlar sarar çevreni anlamadan sen... Kapılırsın denediğin yanılgılara... İsraf ettiğin denemelerin gelir aklına ancak iflas ettiğini hüsrana uğrayınca anlarsın ve elinden kaçırdıklarının değerine yanarsın... Hesabın kendinle belki ama kendini harap etmeninde faydası yok... Sana yardım edecek eller uzanmazsa yılma, pes etme ve yıkma omuzlarını dünyaya... Cesaretin bedelini ödeme tabi olmayla, inanmayla, duayla, imanla... Onlar bedel değil çıkış noktasıdır sana; bu çirkef yoldan, dipsiz kuyudan ve umutsuz hayattan... Sarıl sana kucak açanlara, sev gözleri aşkla yanan insanları, duy seni ısrarla çağıran imanlı duyguları... Mağrurlanma cebindeki kâğıtlarla önünde diz çöktürdüklerine, rehavet`e kapılma beş öğün alnını kıbleye döndürdüm diye, korkuya yol alma yarandan irin akınca ve kuşkuya düşme inancından zaman zaman kaybedince... Yol al geçmişe yürü geleceğe... Ama kaybetme gerçeği... Önünde gidene, arkandan seni takip eden gölgene, ruhunda olup bitene dikkat et... Onlar yol gösterici belki ama yoldan da çıkarıcılardır... Sığın gafletten Mabuda...
Gerçek, adımlarını takip eder doğru`yu hitap eder sana... Takıntılara mahal vermez... Zaten benim takıntılarımda yoktur... Hayatımı takıntılarla yönetemem, hayatımı kötüleri seçerek geçiremem, hayatımı elimde olmayanların hüznüyle bitiremem... Şükrün edası parıldarken gözümün önünde eğilmem fikrin gürültüsüne... Sırtlarım içimi yakmaya çalışan yangınları ve sözlerimi yerine getiririm... Bulutlar süzülürken hasretlik çektiğimiz diyarlara bizde ecelin çizdiği yolda hızla ilerleriz... O çizgi ince ve hassastır, çabuk yön değiştirir ve çabuk silinir... Kontrol sende belki ama silgi de nefsinde yani içinde... İçinde ki gürültüden korkma, kanserlere kulak asma onlar sadece kuruntu... Düşman sana gelir önden, arkadan, sağdan, soldan... Uçuruma iter seni eli omzunda dost zikriyle... Ama Yaradan razı gelmez düşmana, korkuna, kansere, kuruntuna ve sahte dostuna... İki elini açmanı bekler senden, sende açarsın ona usluca ve kapılırsın huşuya...
Dostun olur bazen kötülüğün bekçileri... Bazen bir duman, içine çekersin onu ve hızlıca hayatını çalarak terk eder seni... Bazen yalnızlık, etrafında ki insanlara rağmen yalnız bırakır seni ve bitirir hislerini... Bazen düşüncelerin, yiyip bitirir seni umursamazsın etrafında olup bitenleri ve saçlarını beyazlatıp eritir seni... Çare umarız onlardan, derman isteriz yaratılandan... Derdimizi açarız mahlûka ve karanlığa gömülürüz hızlıca... Velhasıl bitmez sahte ve amaçsız dostlar... Çare getirmez kendisine çare olamayan kötülükler... Çare bulsaydı karanlığa kötülük ilk önce kendi İblisine derman olurdu... Dost aramana gerek yok O çok yakınında... En güzele aç ellerini ve derdini, en güzel dosta anlat çaresizliğini... Ondan başka derman ondan başka çare yoktur sana... Çizgini bul ve bozma sakın...
Hesabımız ağır, üzüntümüz baki, derdimiz çok, çevremizi dost kisvesine bürünenler sarmış, yaşlarımız gözleri kanatmış... Bunlar acıtabilir ve yaralayabilir ruhunu... Fırtınalar sürükleyebilir belki seni ıssız kıyılara... Ama bu sancılara dermanı verir Mevla, düşersen seni kaldırır yerinden Rabbim, kaybolursan sana doğru yolu gösterir Allahım... En güzele aç ellerini… O seni dinler, izler, görür, affeder ve en önemlisi sever…
Keske Cocuk olsaydim dizlerim kanasaydi kalbim yerine...:Saruboceq: alıntı
Gerçek, adımlarını takip eder doğru`yu hitap eder sana... Takıntılara mahal vermez... Zaten benim takıntılarımda yoktur... Hayatımı takıntılarla yönetemem, hayatımı kötüleri seçerek geçiremem, hayatımı elimde olmayanların hüznüyle bitiremem... Şükrün edası parıldarken gözümün önünde eğilmem fikrin gürültüsüne... Sırtlarım içimi yakmaya çalışan yangınları ve sözlerimi yerine getiririm... Bulutlar süzülürken hasretlik çektiğimiz diyarlara bizde ecelin çizdiği yolda hızla ilerleriz... O çizgi ince ve hassastır, çabuk yön değiştirir ve çabuk silinir... Kontrol sende belki ama silgi de nefsinde yani içinde... İçinde ki gürültüden korkma, kanserlere kulak asma onlar sadece kuruntu... Düşman sana gelir önden, arkadan, sağdan, soldan... Uçuruma iter seni eli omzunda dost zikriyle... Ama Yaradan razı gelmez düşmana, korkuna, kansere, kuruntuna ve sahte dostuna... İki elini açmanı bekler senden, sende açarsın ona usluca ve kapılırsın huşuya...
Dostun olur bazen kötülüğün bekçileri... Bazen bir duman, içine çekersin onu ve hızlıca hayatını çalarak terk eder seni... Bazen yalnızlık, etrafında ki insanlara rağmen yalnız bırakır seni ve bitirir hislerini... Bazen düşüncelerin, yiyip bitirir seni umursamazsın etrafında olup bitenleri ve saçlarını beyazlatıp eritir seni... Çare umarız onlardan, derman isteriz yaratılandan... Derdimizi açarız mahlûka ve karanlığa gömülürüz hızlıca... Velhasıl bitmez sahte ve amaçsız dostlar... Çare getirmez kendisine çare olamayan kötülükler... Çare bulsaydı karanlığa kötülük ilk önce kendi İblisine derman olurdu... Dost aramana gerek yok O çok yakınında... En güzele aç ellerini ve derdini, en güzel dosta anlat çaresizliğini... Ondan başka derman ondan başka çare yoktur sana... Çizgini bul ve bozma sakın...
Hesabımız ağır, üzüntümüz baki, derdimiz çok, çevremizi dost kisvesine bürünenler sarmış, yaşlarımız gözleri kanatmış... Bunlar acıtabilir ve yaralayabilir ruhunu... Fırtınalar sürükleyebilir belki seni ıssız kıyılara... Ama bu sancılara dermanı verir Mevla, düşersen seni kaldırır yerinden Rabbim, kaybolursan sana doğru yolu gösterir Allahım... En güzele aç ellerini… O seni dinler, izler, görür, affeder ve en önemlisi sever…
Keske Cocuk olsaydim dizlerim kanasaydi kalbim yerine...:Saruboceq: alıntı
