Ben lisedeyken dolabı açıp önüne oturup ağlıyordum dışarı çıkmaktan vazgeçiyordum zayıflıktan giydiklerim yakışmayacak diye. Herkes de üstüme üstüme geliyordu en kötüsü de insanlar her zaman bilerek zayıf kalıyormuşuz gibi davranıyor. O zamandan bu yana çok kilo aldım tabi ama yine de norrmalin altındayım, insanlar iyisin diyor şu an ama sonuçta ben kendimi görüyorum aynada, kısa bir elbise ya da etek giysem altına topuklu ayakkabı giyemiyorum çünkü bacaklarım resmen çırpı gibi duruyor gibi geliyor :)) boyum zaten 176 iyice gözüne batıyorum insanların sanki. Hep bi kamufle hep kamufle. Yoruyor bi süre sonra..