- 1 Mayıs 2017
- 608
- 283
- 23
- 35
- Konu Sahibi Rengarenk kelebekler
- #1
Sizin de bu soruyu kendinize sorduğunuz oluyor mu?Siz de benim gibi sıklıkla melankolik ruh haline sahip mısınız?siz de benim gibi hiç bir şeyden tatmin olamıyor musunuz?Yoksa sadece ben mi böyleyim?peki ben normal miyim?
Insan düşmeden öğrenemez mi?Mutluluk nasıl bir şey? ....Nerde..yenilir mi,içilir mi,tutulur mu?
Bugün reddettigim,sevildigim,değer gördüğüm,güvendiğim çocuğu aradim..ne hissettiğimi bilmediğimden ,korkularımdan vazgeçtiğim ama sesini duymak istediğim çocuğu aradim..konistum..sohbet ettim.."seni ben de seviyorum.."diyemedim..dilime geldi ama diyemedim..konustum sadece..komusmak istedim ..Ben hiç kimseye böyle güvenmedim..seviyorum desem ne olurdu..Sevgimi hakeden bu insana koşsam..Ama demedim..diyemedim..Bana söyledikleri ise şuydu:"Ne kendini ne de beni üz.."Çok hakliydi. Ne kadar manidardi. Aradığımin ne olduğunu bilmiyorum..Ama karşıma çıkan insanlarda bu çocuğun kalitesini arayacağını biliyorum..Onunla bir yola girip giremeyeceğimi de bilmiyorum..Bilmedigim için de kendimi değil ama onu üzmek istemiyorum. Ben üzülmeye devam ediyorum sadece..Degismeyen tek şey bu..Sanirsam yalnız ve mutlu yaşamayı öğrenmeliyim.
Karşıma az sayıda iyi insanlar çıktı.. Ben de böyle şaşkınlıktan tokezledim.
Arkadaşlarım ben çok üzgünüm....
Insan düşmeden öğrenemez mi?Mutluluk nasıl bir şey? ....Nerde..yenilir mi,içilir mi,tutulur mu?
Bugün reddettigim,sevildigim,değer gördüğüm,güvendiğim çocuğu aradim..ne hissettiğimi bilmediğimden ,korkularımdan vazgeçtiğim ama sesini duymak istediğim çocuğu aradim..konistum..sohbet ettim.."seni ben de seviyorum.."diyemedim..dilime geldi ama diyemedim..konustum sadece..komusmak istedim ..Ben hiç kimseye böyle güvenmedim..seviyorum desem ne olurdu..Sevgimi hakeden bu insana koşsam..Ama demedim..diyemedim..Bana söyledikleri ise şuydu:"Ne kendini ne de beni üz.."Çok hakliydi. Ne kadar manidardi. Aradığımin ne olduğunu bilmiyorum..Ama karşıma çıkan insanlarda bu çocuğun kalitesini arayacağını biliyorum..Onunla bir yola girip giremeyeceğimi de bilmiyorum..Bilmedigim için de kendimi değil ama onu üzmek istemiyorum. Ben üzülmeye devam ediyorum sadece..Degismeyen tek şey bu..Sanirsam yalnız ve mutlu yaşamayı öğrenmeliyim.
Karşıma az sayıda iyi insanlar çıktı.. Ben de böyle şaşkınlıktan tokezledim.
Arkadaşlarım ben çok üzgünüm....