kimse beni olduğum gibi kabul edip sevmiyor :(

meryemmeryem

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
2 Ocak 2009
3.981
66
118
Adana
30 yaşındayım,evliyim,3 çocuğum var ve çalışıyorum..

ben çocukluğumdan beri soğukkanlı bir insanım,çok sakin bir yapım vardır..
ve insanlarla hemen samimiyet kuramam,
ilk girdiğim ortamlarda çok rahat olamam çekingen soğuk biriyim.
yani belli bir süre sonra birisiyle samimi olduktan sonra şen şakrak biri oluyorum

belli kişiler dışında (kardeşlerim,babam,eşim vs)
herkes beni çok soğuk deyip sevimsiz buluyorlar,bunu çoğu kişiden duydum gördüm vs

neden beni bu şekilde sevmiyorlar anlayamıyorum
yapmacık olsam sahte olsam sevecekler ,bu daha mı iyi yani..

en başta eşimin ailesi ve akrabaları hep beni soğuk buldukları için sevmiyorlar
ne yapayım yani sevmesinler diyorum ama sonra insanlar bana beni sevmedikleri için garip davranıyorlar üzülüyorum
tamam mantıklı olduğumda kimse beni sevmek zorunda değil diyip sorun etmiyorum ama

böyle duydukça üzülüyorum elimde değil..
ben bazen bakıyorum bayanlara bir ortamda aa canım bebişim öpüşmeler sarılmalar
ben böyle değilim bunu yapamıyorum yapamam da ama böyle olmayıncada insanlar seni hep yanlış tanıyıp sevmiyorlar
yaklaşmıyorlar sana seni çoğu yerde yok sayıyorlar umursamıyorlar
 
Son düzenleme:
ben bir türlü "amaaan kimse beni sevmek zorunda değil, sevmezlerse sevmesinler" insanlarından olamadım, olamam da. sevilmeyi isterim ben :) ama benim etrafımdakilerle de sonradan konuştuğumuzda "ilk karşılaştığımızda buz gibiydin, gıcıktın, soğuktun" derler, istisnasız ama sonra tanıtırım kendimi, sevdiririm ve ben de hiç öyle " canımmm, şekerim, cicim, güzelim..." deyip şapidik şupidik öpüşen kızlardan olmadım, dediğiniz gibi yapamıyorum öyle ama etrafım kalabalıktır çok şükür, eşimin ailesi de çok sever beni sağolsunlar, arkadaşlarım vardır bolca yıllardır biriktirdiğim.

yani belki de siz "soğuğum soğuğum" deyip kendinizi sürekli geri çekiyorsunuzdur. yani iletişim kurabileceğiniz insanlara biraz yakın durun. ila öpüşüp koklaşmak zorunda değilsiniz ki. arayın, sorun, yardım edin, güler yüz gösterin, şakalaşın...inanın zamanla atacaksınız bu baskıyı üstünüzden.
 
ben bir türlü "amaaan kimse beni sevmek zorunda değil, sevmezlerse sevmesinler" insanlarından olamadım, olamam da. sevilmeyi isterim ben :) ama benim etrafımdakilerle de sonradan konuştuğumuzda "ilk karşılaştığımızda buz gibiydin, gıcıktın, soğuktun" derler, istisnasız ama sonra tanıtırım kendimi, sevdiririm ve ben de hiç öyle " canımmm, şekerim, cicim, güzelim..." deyip şapidik şupidik öpüşen kızlardan olmadım, dediğiniz gibi yapamıyorum öyle ama etrafım kalabalıktır çok şükür, eşimin ailesi de çok sever beni sağolsunlar, arkadaşlarım vardır bolca yıllardır biriktirdiğim.

yani belki de siz "soğuğum soğuğum" deyip kendinizi sürekli geri çekiyorsunuzdur. yani iletişim kurabileceğiniz insanlara biraz yakın durun. ila öpüşüp koklaşmak zorunda değilsiniz ki. arayın, sorun, yardım edin, güler yüz gösterin, şakalaşın...inanın zamanla atacaksınız bu baskıyı üstünüzden.

Arkadaşa katılıyorum. Yeni evli olsanız daha sizi tam tanımasalar da soğuk bulup bir mesafe girse anlarım ama insan iş yerindeki arkadaşlarına bile bir sene içinde kaynaşıyor. Canım cicim olmasa da bir muhabbet oluyor. 3 tane çocuğunuz varsa baya yıl geçmiştir. Canım cicim olmasa bile uzun uzun hiç mi konuşup dertleşmezsiniz kimseyle?
 
en önemlisi seni sen olduğun için seven insanlar. kimseye oynamamak gerek. sen eger soğukkanlı biriysen varsın sevmesinler. eşin seviyor mu ? sen kimseye saygısızlık etmiyo musun ? önemli olan bu.
 
İnsan ypaıyıs,huyu değişmez...Durumunuzu da anlıyorum bende ilk zamanlar duvarlarımı hemen yıkamam ve ilk zamanlar çok soğuk oldugunu düşünmüştüm diyen çok olmuştur...
Bir anda herkesle mıç mıç ilişkiler içerisinde olmak daha mı güzel bence değil kesinlikle...
Ama mesafeli olmakla suratsız olmak aynı şey değil...Güleryüzlü olarak da mesafeli olunabilir insanlarla...Ama sizinle tanışan biri suratsızlık anlamında bir şeyler hissediyorsa evet olumsuz yargılara kapılır ister istemez...
İlk izlenimi o olur çünkü...
Bence eğer sorununuz buysa eminim ortasını bulacaksınız ...
 
banada soğuk nevale derlerdi ilk etapta kimseyle canımlı cicimli olamam fakat insanlarla konuştukça muhabbet ettikçe seviliyorsun sayılıyorsun..
sanırım uzun süredir evlisiniz, eşinizin akrabaları ile konuşurken biraz tebessüm etseniz biraz yakınlık gösterseniz gerçekten onlarda anlarlar yanlış düşündüklerini...
 
Canım merak etme kimse kimseyi olduğu gibi sevmiyor zaten bu hayatta..:ssz:
Çok samimi canayakın olsan cıvık muamelesi yaparlar.:27::27:
Uzak durup mesafeyi korumak istesen burnu havada derler.:51:
Hemen samimiyet kuramasan bu defa da soğuk nevale derler.İnsanlar derler yani yaranamazsın :9::36::36:
Boşver etrafımda beni de çok sevmezler insanlara mesafeliyim diye ama ben birbiriyle çok samimi insanları da görüyorum bir yerde o samimiyet kişilere zarar veriyor.Yani ben en baştan uzak durmakla bişey kaybettiğimi düşünmüyorum.Bilemiyorum yani insan ilişkileri beni çok yoruyor.Kimse kimseye canım cicim yapmak zorunda değil,canayakın olmak zorunda da değiliz kimseye karşı.:51::51:
Boşver insanlar nasıl olsa kulp takacak bir şey buluyor.:14:
 
Öncelikle şunu ayırt etmek lazım..
Sakin bir yapıya sahip olmak soğuk biri olduğun anlamına gelmez.Benim fikrim bu.


Yerinde konuşup , yerinde kahkaha atmak en doğru olanı bence..
 
en önemlisi seni sen olduğun için seven insanlar. kimseye oynamamak gerek. sen eger soğukkanlı biriysen varsın sevmesinler. eşin seviyor mu ? sen kimseye saygısızlık etmiyo musun ? önemli olan bu.

yok canım yaa kimseye bir saygısızlığım olmaz yapamam da zaten.
eşimle aram çok iyi hiçbir sıkıntı yok..
 
30 yaşındayım,evliyim,3 çocuğum var ve çalışıyorum..

ben çocukluğumdan beri soğukkanlı bir insanım,çok sakin bir yapım vardır..
ve insanlarla hemen samimiyet kuramam,
ilk girdiğim ortamlarda çok rahat olamam çekingen soğuk biriyim.
yani belli bir süre sonra birisiyle samimi olduktan sonra şen şakrak biri oluyorum

belli kişiler dışında (kardeşlerim,babam,eşim vs)
herkes beni çok soğuk deyip sevimsiz buluyorlar,bunu çoğu kişiden duydum gördüm vs

neden beni bu şekilde sevmiyorlar anlayamıyorum
yapmacık olsam sahte olsam sevecekler ,bu daha mı iyi yani..

en başta eşimin ailesi ve akrabaları hep beni soğuk buldukları için sevmiyorlar
ne yapayım yani sevmesinler diyorum ama sonra insanlar bana beni sevmedikleri için garip davranıyorlar üzülüyorum
tamam mantıklı olduğumda kimse beni sevmek zorunda değil diyip sorun etmiyorum ama

böyle duydukça üzülüyorum elimde değil..
ben bazen bakıyorum bayanlara bir ortamda aa canım bebişim öpüşmeler sarılmalar
ben böyle değilim bunu yapamıyorum yapamam da ama böyle olmayıncada insanlar seni hep yanlış tanıyıp sevmiyorlar
yaklaşmıyorlar sana seni çoğu yerde yok sayıyorlar umursamıyorlar

Sizde kendimi gördüm 1 ay sonra evliliğimin 8. yılına gireceğim ama hala o sevgi pıtırcığı olamadım.
Gerektiği yerde konuşurum,boş muhabbetlere girmem v.s. zaten çalıştığım ve küçük kızım olduğu içinde çok ortamlara giremiyorum.
İnsanlar beni bu yüzden samimiyetsiz, soğuk buluyorlar. Bunu direkt söyleyen yok ama hal ve hareketlerden anlaşılıyor.
Bende ilk girdiği ortamda sanki yıllardır tanışıyormuş gibi davranan hemen canımlı cicimli konuşan ilk fırsatta birilerini çekiştiren insanlardan haz etmiyorum.
Yapabileceğimiz çok bir şey yok ya kendimizden ödün verip onların istediği gibi olacağız ki bu da iki yüzlülük olur
yada olduğumuz gibi olacağız, bizimde fıtratımız böyle.
 
Son düzenleme:
Öncelikle şunu ayırt etmek lazım..
Sakin bir yapıya sahip olmak soğuk biri olduğun anlamına gelmez.Benim fikrim bu.


Yerinde konuşup , yerinde kahkaha atmak en doğru olanı bence..

yaa öyleyim aslında
şu var mesela çok sevineceğim bir haber alsam bile kalkıp yerimde hoplamam etraftakilere sarılıp öpmem
yani sevincimi bile sakin yaşarım, küçük bir kaza olsa panik yapıp sağa sola koşmam bağırıp çağırmam
biriyle tartışırken bile sakince konuşmak isterim
yani nasıl anlatayım ki..
bazen herkesin güldüğü bir olay olur ben çok gülecek bişey bulamam gülmem
bende mi tuhaflık var diyorum anlam veremiyorum çoğu kez..

5 yıllık evliyim,eşimle aram çok iyidir,işim vs

görümcem ortak bir arkadaşımıza çok soğuk davranıyor bize demiş,çok üzüldüm
normalde hiçbirine bir saygısızlığım yoktur,öyle her derdimi oturup konuşmam herkesle
birisi anlatmazsa derdini çok fazla deşmem onu bu halim onlar tarafından hoş karşılanmıyor ne yazıkki
 
Ben de soğuk biriyim. Ama eşim bu halimi seviyor. Onun ailesinden "eşin çok soğuk" diyenlere "ben bilhassa bu özelliği için evlendim onunla" diyor.

Şunu bilmelisiniz ki hiç bir şekilde hiç kimseye yaranamazsınız. Siz sıcakkanlı olsanız da başka birşey bulacaklardı insanlar böyle işte. Ama en önemlisi sizin kendinizi sevmeniz, saygı duymanız ve olduğu gibi kabullenmeniz. Gerisi boş.
 
Sizde kendimi gördüm 1 ay sonra evliliğimin 8. yılına gireceğim ama hala o sevgi pıtırcığı olamadım.
Gerektiği yerde konuşurum,boş muhabbetlere girmem v.s. zaten çalıştığım ve küçük kızım olduğu içinde çok ortamlara giremiyorum.
İnsanlar beni bu yüzden samimiyetsiz, soğuk buluyorlar. Bunu direkt söyleyen yok ama hal ve hareketlerden anlaşılıyor.
Bende ilk girdiği ortamda sanki yıllardır tanışıyormuş gibi davranan hemen canımlı cicimli konuşan ilk fırsatta birilerini çekiştiren insanlardan haz etmiyorum.
Yapabileceğimiz çok bir şey yok ya kendimizden ödün verip onların istediği gibi olacağız ki bu da iki yüzlülük olur
yada olduğumuz gibi olacağız, bizimde fıtratımız böyle. [/COLOR][/B]


çalışıyorum 4 yaşında oğlum,1,5 yaşlarında ikiz kızlarım var
zaten kendimce yoğun bir yaşantım var
ama dediğin gibi her ortamda her defasında beni kabullenemeyişlerini gözlerinde görmek bazen üzüyor beni..
çoğu insanda bu var nedense
önemli olan insanın kendisi gibi olmasıdır bana göre.. sahte davranmamın onlar için bir önemi yok ,sahte ama onların istediği gibi nasıl bir mantıktır bu anlayamıyorum
 
Kendini ben soğuğum diye şartlandırma bu şekilde düşünürsen öyle olmaya devam edersin.Biraz kendine destek ver sıcakkanlıyım de önce sonra o şekildeymiş gibi davranabilirsin mesela ilk tanıştığın veya arada bir gördüğün biriyle samimi bir şekilde kucaklaş ve tebessüm et bazen konuşmamış bile olsan beden diliyle karşıdaki kişi seni kendine yakın bulur.
 
alt komşuma bebeğimi bırakacaktım tavsiye ettiler 2 yıldır komşuyuz tanışmıyoruz aşüre götürdüm evime davet ettim daha önce ama cevap gelmedi daha önce sonra bebek vereyim diye tanımaya çalıştım gülmez konuşmaz 1 bardak kahve ikram etmez konuşsa tanısam derim yok korktum vermedim bebeğimi gerekirse okulu bırakırım derim eğer böyleyse insanlar neyapsın elimden geleni yaptım ben dedim çekildim yenmeye çalış bu huyunu illa vıcık vıcık olman gerekmez
 
Soğuk kanlı değilim ama arada mesafeyi seviyorum.
kafama uyan insanlara çok yakınımdır,ama kafama uymayana soğuk davranırım bilerek.

ilk girdiğim ortamda hemen canımlı,cicimli olmam.önce o ortamdaki insanları gözlemlerim
Acaba benim anlaşacağım kişilermi diye.
Oyüzden olsa gerek bazı insanlar benim dışarıdan soğuk göründüğümü düşünürler.
Aslında ben o soğukluğu bilerek uygularım.Tercih meselesi


not:Bunu yapmamın tek nedeni keşke bu insanlarla tanışıp hayatıma sokmasaydım dememek için.
 
ben biranda oluşan samimiyetlere inanmıyorum çünkü o tarz kişilerin sonra birbirlerinin kuyularını kazdığını çok gördüm.

bu yüzden sözde samimi olup iki yüzlü olacağıma soğuk ama harbi olmayı tercih ederim.:31:
 
Salla gitsin canım kimse kimseyi sevmek zorunda değil ki çok ta " tın " de geç boş ver dert ettiğin şeye bak :ssz:
 
30 yaşındayım,evliyim,3 çocuğum var ve çalışıyorum..

ben çocukluğumdan beri soğukkanlı bir insanım,çok sakin bir yapım vardır..
ve insanlarla hemen samimiyet kuramam,
ilk girdiğim ortamlarda çok rahat olamam çekingen soğuk biriyim.
yani belli bir süre sonra birisiyle samimi olduktan sonra şen şakrak biri oluyorum

belli kişiler dışında (kardeşlerim,babam,eşim vs)
herkes beni çok soğuk deyip sevimsiz buluyorlar,bunu çoğu kişiden duydum gördüm vs

neden beni bu şekilde sevmiyorlar anlayamıyorum
yapmacık olsam sahte olsam sevecekler ,bu daha mı iyi yani..

en başta eşimin ailesi ve akrabaları hep beni soğuk buldukları için sevmiyorlar
ne yapayım yani sevmesinler diyorum ama sonra insanlar bana beni sevmedikleri için garip davranıyorlar üzülüyorum
tamam mantıklı olduğumda kimse beni sevmek zorunda değil diyip sorun etmiyorum ama

böyle duydukça üzülüyorum elimde değil..
ben bazen bakıyorum bayanlara bir ortamda aa canım bebişim öpüşmeler sarılmalar
ben böyle değilim bunu yapamıyorum yapamam da ama böyle olmayıncada insanlar seni hep yanlış tanıyıp sevmiyorlar
yaklaşmıyorlar sana seni çoğu yerde yok sayıyorlar umursamıyorlar

Öncelikle tüm insanlığın aynı kalıp tezgahından çıkmışcasına bir örnek olamayacağını belirtmek isterim. Aşırı sosyal olmayabilirsiniz, çekiniyor ve çekinceleriniz sebep insanlarla hemen kaynaşmakta zorlanabilirsiniz. Bunlar çok normaldir ve dert etmeye dahi değmez.

Çevrenizde soğuk oluşunuz sebebiyle yaşadığınız sorunlara gelirsek, herkes birilerinin ardından söylenir. Bu onun dış görünüşü olur, söylemleri/hareketleri olur ya da işte başka özel sebepler olur. Bunu illa ki, soğuk oluşunuza bağlamayın bu yüzden. Arkanızdan konuşmak isteyen, her tür durumu zaten bahane edecektir.

Neden böyle olduğunuz ve düzelebilir mi durum konusuna gelirsek de, çocuklukta başlayan bu tür davranışlar beyin tarafından özümsendiğinden, ona göre en normal olan bu durumu meydana getirir. Öncelikle bu tabuyu yıkmak istiyor musunuz, buna cevap bulmak lazım, fakat halinizden memnun olmadığınızı "üzülüyorum" söyleminizden çıkartacak olursak bir kaç yol denenebilir.

Bunlardan birincisi, "ne olursa olsun önemsemeyin ve bildiğiniz gibi hareket edin" olur.
-Bu şekilde davranmak, üzüntülerinizi kamçılayacağından diyemem.

İkincisi, "yapmacık olun ve tam da insanların istediği gibi hareket edin" olur.
-Bu kişiliğinizden ödün vermenizi istemektir, önermem.

Üçüncüsü ise, "hepsinin tam ortasını bulun" olur.
-Yeni girdiğiniz çevrede, insanların sizin hakkında ne düşündüğü ve ne söylediğini gerçekten önemsiyorsanız, birazcık olsun hareketlerinizde değişikliğe gitmenizi önerebilirim. Laubali olun ya da benzeri hareketlerle ilk sırada olduğu gibi kendinizden ödün verin demiyorum. Eğer mat bir ifade taşıyorsanız suratınızda, onu biraz gülümser hale getirebilirsiniz. Sohbetlere gülerek ya da arada bir iki tepki vererek öncelikle katılabilirsiniz. Zamanla beyin bu durumu özümsemeye başlayacağından, bir süre sonra o gülüp tepki vermeler, sohbete katılmaya ve tam merkezinde olmaya itecektir sizi. Bir bakmışsınız, bu üzüntülerinizin sebeplerinden kurtulmuşsunuz.

Sevgiler..
 
Soguk insanlar sevilmez diye birsey yok. Sevilmek icin vicik vicik olmaya da gerek yok.
Hadi yeni tanistiklarinizi anlarim, ama kac senedir munasebetiniz oldugu esinizin ailesi ve is arkadaslarinizi anlamam. Sizi artik tanidiklari halde hala sevmiyorlarsa bunda sizin soguk olmanizdan daha ote bir neden var demektir.
Insan soguk bile olsa gulumseyebilir, yardimsever olabilir mesela. Siz ben sogugum diye diye kendinizi sartlandirmissiniz. Insan icindeki durusunuz kimbilir nasil, belki negatif enerji veriyorsunuz ve bunun siz bile farkinda degilsiniz.
Insan iliskileri uzerine internette guzel yazilar var, kisisel gelisim olarak. Onlara goz atin. Kendi hareketlerinizi de gozlemleyin.
Yoksa kimse sadece soguk diye sakin diye itici olmaz. :6:
 
Back
X