Merhaba arkadaslarim 35 yasinda ewli 9 aylık bir bebegi olan bayanim istanbulda yasiyorum ne bir akraba ne arkadas hic kimsem yok bi kiz kardesim var oda olmasa napardim bilmiyordum..ailem sehir dsnda yasiolar arada bir gdip geliyorlar esimin ailesi zaten aile deil uvey anne uvey baba uvey kardes esimi bu yasina kadar hep kullanmislar benide okadar saygili olmama ragmen hic sewmiyorlar bende onlari pek tinlamiyorum zaten ama sinirimi bozmama yetiyorlar nyse fazla detaylara grmiycem yoksa sabaha kadar icimi doksem bitmez bu site ye yeni uye oldum iykide olmusum belki burdan arkadas oluruz cunku gercekten kimseszlik kotu allah kizkardesime uzun omurler versin o olmasa kafayi yerdim kimseye guvenim yok.arkadas dedgim herkestende kazik yedim.sirtimdan vurdu cookcok uzuldugum yiprandigim zananlar oldu oyuzden butun kapilarimi kapattim.eskilere istanbul atasehirdeyim hayatimda hersey iyi kötü yolunda şükür yeni arkadaşliklar icin hepinize tekrar merhaba