Merhaba kızlar.6 aylık evliyim. Eşimle severek evlendik.herşey çok çabuk gelişti ben ünv. Bitirir bitirmez onunla evlendim ailem razı gelsede çok kalp kırmış oldum. Evlendikten sonra kendi evimizde tadilat olduğunda kayınvalidemlerde ilk üç ay kaldık. Çok iyi insanlardır. Sonra kendi evimize taşındık. Evin tadılat eksiği hiç bitmedi.eşim de işi gereği çok yoğundur işlerinin yanında birde evle uğraşınca daha da çok gerilmeye başlsdı normalde zaten sınırli bir yapısı vardır.her yaptığım batmaya başladı ona. Dururumuz çok iyi çok şükür , ama ufacık şeylerde çok büyük tepkiler vermeye başladı.herşey onun düşündüğü gibi olmasını bekliyor. Bix çevresindekilere baskı yapıyor. Bunu ona anlattığıöda konuştuğumuzda ise öyle konuşuyor ki ben hiç bir çıkış noktası bulamıyorum. Hergün gerizekalı , aptal, allah belanı versin , lanet olsunn, gudubet, kemikleri ni kırıcam, öldürcem seni kelimelerini duymaya başladım . Bunlara karşı kendimi savunmuyorum susuyorum. Gülümsüyorum. Kafayı yıcem kimse de yok ailem uzakta. Kimseye bişide anlatamıyorum. Artık neyı nasıl yapsam korkusu var ban a bağırcak diye. Onu seviyorum iyi olduk mu çpk iyiz , bu söylediği sözleri benim söylettiğimi savunup yinede hak etmediğimi söyleyip üzüldüğünü söylesede en ufak şeyde bu ağır tepkiler denge mi bozdu. En ufak şeyde ayrılık kelimesi.... bu beni nasıl mahvedıyor. Bir kavgamızda evden gideceğini vs. Dedi delirmişyim ağladım zırladım gitmedi. ... yaBen ne yapcam , bişileri yaparken eksiklik oluyo ve bu sözler beni benden alıyo...
Eşim çok tıtız aşırı , sağlığıns dıkkat eder... bende sivil ce vardır bu seferde bni iğrendiğini bi çözüm bulmamı kendisinin pürüsüz bir eş hayal ettiğini zamanında söylüyor...
Çok yıpranmış hissediyorum sanki severek evlenmedik, gözümden akacak yaş kslmsdı üvey annemin evlenmden önceki yaşattıkları bu kadar canımı yakmamıştı....
Son düzenleme:
