ben 27 yaşındayım, bu vakte kadar birkaç sevgilim oldu, içlerinden sadece 1 tanesini çok çok sevdim. gerçekten aşk bence o histi yani. ama her türk kızının başına gelen şey bana da oldu ve o çok sevdiğim hatta tek sevdiğim kişi de sonunda beni terk etti. bu dediğim olay da 2011 yılında oldu. tabi üzüldüm falan ama zamanla geçti tabi. ondan sonra kime şans verdiysem 3 günü geçmedi açıkçası. herkes bana çok seçici olduğumu falan söylüyor artık arkadaşlarımın biriyle görüş artık ileride seversin telkinlerinden bıktığım için birilerine şans veriyordum ama başta zaten ısınamadığım kişilerden en ufak bi hata görünce direkt sepet havası. hata dediysem de, ufacık anlaşmazlıklar. sonra da bitiyordu işte.
yani en son sevgilim 2 yıl önce falan oldu. ama onu da sevemedim. hani mesaj attığında evin önüne geldiğinde kalbim çarpsin, heyecanlanayım, midemde kelebekler uçuşsun, onu düşüne düşüne sabahı edeyim istedim ama yok. olmadı. ne arıyorsun diyenler olacaktır. ben dünya güzeli olmamakla birlikte yine de dış görünüşe önem veren biriyim. yani yapıcak bir şey yok. böyle. tabi çağatay ulusoy beklemiyorum ama insan bi beğenmek de istiyor. onun dışında da işte basit şeyler, kafalar uyuşsun falan filan. fakat sevgililerimin nerdeyse tamamının bu kriterlere uymasına rağmen neden bende yaprak kımıldamıyor? hani neden ben de mutlu olamıyorum başkaları gibi.
herhalde insan hayatında sadece 1 kişiyi sever olayı doğru, en azından benim için geçerli. gerçi artık onu da istemiyorum. gelse mesaj atsa beni heyecanlandırmaz. ne sıkıntılı bi insanım ben ya:)
yani en son sevgilim 2 yıl önce falan oldu. ama onu da sevemedim. hani mesaj attığında evin önüne geldiğinde kalbim çarpsin, heyecanlanayım, midemde kelebekler uçuşsun, onu düşüne düşüne sabahı edeyim istedim ama yok. olmadı. ne arıyorsun diyenler olacaktır. ben dünya güzeli olmamakla birlikte yine de dış görünüşe önem veren biriyim. yani yapıcak bir şey yok. böyle. tabi çağatay ulusoy beklemiyorum ama insan bi beğenmek de istiyor. onun dışında da işte basit şeyler, kafalar uyuşsun falan filan. fakat sevgililerimin nerdeyse tamamının bu kriterlere uymasına rağmen neden bende yaprak kımıldamıyor? hani neden ben de mutlu olamıyorum başkaları gibi.
herhalde insan hayatında sadece 1 kişiyi sever olayı doğru, en azından benim için geçerli. gerçi artık onu da istemiyorum. gelse mesaj atsa beni heyecanlandırmaz. ne sıkıntılı bi insanım ben ya:)