Herkese iyi akşamlar ,
Kendimi çok mutsuz ve bomboş hissediyorum.2.5 yıllık evliyim fakat kendimi hiç evli gibi hissedemiyorum sanki yabancı biri ile bir evi paylaşıyorum hatta paylaşmıyorum adamın umrunda bile değilim.Kızdığımı anlıyor bi özür dilemek yok bi gönül alıyım yok .1,5 yaşında kızım var kiracıyız diye süt iznim bitince işbaşı yaptım çalışıyorum.Onun ailesinede çok fazla yardımcı oluyorum.Evdeyken iyiyiz ama ne bileyim hiç normal bir aile değilmişiz gibi geliyor çok bunalıyorum asla el ele tutuşup gezmeyiz ailesinin yanında asla sıcak davranmaz evde yanlızkende öyle ama cinsel yönden her gün birlikte olmak ister ama benim için öylesi bir anlam taşımıyor kalpten sevgi görmedikten sonra hiç önemi yok doğrusu.Çoğu zaman onu boşamayı düşünmüyor değilim o kadar kzıgınımki .evde odaya saatlerce girme kalkıp bi yerinden bakmaz öldümü kaldımı diye bazen diyorum banyoda filan düşüp ölsem ruhun duymaz diye .sevgilier günü,doğum günü,evlilik yıldönümü hiç kutlanmaz asla hediye alınmaz .çok mu şey bekliyorum bilmiyorum iyice bunaldım.kendimi evli bir kadın gibi hiç hissetmiyorum asla sahiplenmez anası kötü laf etse onunla birlik olur savunmaz annesini destekler .ne iyi ne kötü iyice kafam karışık kendi halinde biri aslında doğru düzgün hiç arkadaşı yok bi kitap okumaz anca bilgisayarda futbolcu takip eder durur kendini hiç geliştiren bir insan değil ama bide beni begenmez ben sevilmek istiyorum ilgi görmek değer verilmek istiyorum.ama evliliğimizde eve gelirken şu nu getir bunu getir desem hemen alır gelir ikiletmez buda çok önemli aslında kendi kardeşlerimden biliyorum bakkaldan bir ekmek al gel desen almazlardı kendi işimi bekarken hep kendim görürdüm.ne olucak bilmiyorum .
Kendimi çok mutsuz ve bomboş hissediyorum.2.5 yıllık evliyim fakat kendimi hiç evli gibi hissedemiyorum sanki yabancı biri ile bir evi paylaşıyorum hatta paylaşmıyorum adamın umrunda bile değilim.Kızdığımı anlıyor bi özür dilemek yok bi gönül alıyım yok .1,5 yaşında kızım var kiracıyız diye süt iznim bitince işbaşı yaptım çalışıyorum.Onun ailesinede çok fazla yardımcı oluyorum.Evdeyken iyiyiz ama ne bileyim hiç normal bir aile değilmişiz gibi geliyor çok bunalıyorum asla el ele tutuşup gezmeyiz ailesinin yanında asla sıcak davranmaz evde yanlızkende öyle ama cinsel yönden her gün birlikte olmak ister ama benim için öylesi bir anlam taşımıyor kalpten sevgi görmedikten sonra hiç önemi yok doğrusu.Çoğu zaman onu boşamayı düşünmüyor değilim o kadar kzıgınımki .evde odaya saatlerce girme kalkıp bi yerinden bakmaz öldümü kaldımı diye bazen diyorum banyoda filan düşüp ölsem ruhun duymaz diye .sevgilier günü,doğum günü,evlilik yıldönümü hiç kutlanmaz asla hediye alınmaz .çok mu şey bekliyorum bilmiyorum iyice bunaldım.kendimi evli bir kadın gibi hiç hissetmiyorum asla sahiplenmez anası kötü laf etse onunla birlik olur savunmaz annesini destekler .ne iyi ne kötü iyice kafam karışık kendi halinde biri aslında doğru düzgün hiç arkadaşı yok bi kitap okumaz anca bilgisayarda futbolcu takip eder durur kendini hiç geliştiren bir insan değil ama bide beni begenmez ben sevilmek istiyorum ilgi görmek değer verilmek istiyorum.ama evliliğimizde eve gelirken şu nu getir bunu getir desem hemen alır gelir ikiletmez buda çok önemli aslında kendi kardeşlerimden biliyorum bakkaldan bir ekmek al gel desen almazlardı kendi işimi bekarken hep kendim görürdüm.ne olucak bilmiyorum .