Arkadaşlar merhaba. İsmim Gözde 24 yaşındayım. İki senelik bir ilişkim var. Allah kısmet ederse 2015 yazında düğünümüz olacak. Ya da hiç olamayacak gibi. Ben ilişkilerimi bir çoğunuz gibi NORMAL yaşayamıyorum. İlk defa gerçekten psikiyatriye gitmeye karar verdim. Öncesinde de sizlere danışmak istedim. Bende aşırı derecede kıskançlık ve güvensizlik var. Hep aldatılma korkusu yaşıyorum içimde. Gece yattıgım zaman normal insanlar gibi güzel şeyler düşünmek yerine hep felaket senaryoları yazıyorum kafamdan. Hepside çoğunlukla aldatılmakla ilgili oluyor. Diyeceksiniz ki önceki ilişkinizde aldatıldınız mı ? Hayır aldatılmadım. Zaten iki insanla birlikte oldum ciddi anlamda. İlki benden koşarcasına kaçtı. Şimdi sanırım bu da böyle olacak. Çünkü artık onu yıldırmış durumdayım.
Telefonunu sürekli karıştırırım, face adresine ondan daha çok girerim, arkadaslarımla dısarı cıkıyorum dediğinde hiç yoktan bir on kez ararım, arkadaslarına karısırım. Onunla arkadaslık et bununla etme gibi. Ve hep aklımda acaba arkadası yanında sevgilisini getirirse, sevgilisinin arkadası varsa bişeyler olursa yine hep aldatılma senaryoları. Sözlüm 29 yaşında. Ve sosyalliği seven biri. Arkadaşlarıyla vakit geçirmekten cok hoslanır. Ve benim aksime bana hep güvenir, beni arkadaslarımla görüşmem için teşfik eder, arkadaşlarımla cıkdıgım zaman sırf rahatsız etmeyım diye bir seferden fazla aramaz, asla telefonumu kurcalamaz, face adresimin şifresini gözünün önünde girdiğim halde basını cevirip bakmaz, söylerim yinede bir kez bile açıp bakmamıştır. Benden bıktı artık. İki sene bana tahammül etti. Hep alttan almaya calıstı. Hep ben değişeyim diye ugrasdı. Ama değişemiyorum. Üç kez benden ayrılmaya karar verdi ama yapamadı. Hep bir daha deneyelim dedi. Ben söz verdim böyle olmayacağım dedim ama kendimi değiştiremediğim için sogudu benden. Ne yapacagımı bilmiyorum. Şu an yine ayrılık aşamasındayız. Bende güvenmek istiyorum, sorgulamamak istiyorum, kendimi frenlemek istiyorum. Zaten her gittiği yeri haber verir, telefonu yanıma bırakır gider, mesaj geldiği zaman çekiştirmez telefonu. Rahattır eminim bişeyler yapmadıgından ama ya yaparsa diye korkmadan edemiyorum. Bana bir yol gösterin. Erkek arkadaşlarını bile kıskanıyorum. Onlarla bir saat bile gecirse bana eziyet geliyor.
Telefonunu sürekli karıştırırım, face adresine ondan daha çok girerim, arkadaslarımla dısarı cıkıyorum dediğinde hiç yoktan bir on kez ararım, arkadaslarına karısırım. Onunla arkadaslık et bununla etme gibi. Ve hep aklımda acaba arkadası yanında sevgilisini getirirse, sevgilisinin arkadası varsa bişeyler olursa yine hep aldatılma senaryoları. Sözlüm 29 yaşında. Ve sosyalliği seven biri. Arkadaşlarıyla vakit geçirmekten cok hoslanır. Ve benim aksime bana hep güvenir, beni arkadaslarımla görüşmem için teşfik eder, arkadaşlarımla cıkdıgım zaman sırf rahatsız etmeyım diye bir seferden fazla aramaz, asla telefonumu kurcalamaz, face adresimin şifresini gözünün önünde girdiğim halde basını cevirip bakmaz, söylerim yinede bir kez bile açıp bakmamıştır. Benden bıktı artık. İki sene bana tahammül etti. Hep alttan almaya calıstı. Hep ben değişeyim diye ugrasdı. Ama değişemiyorum. Üç kez benden ayrılmaya karar verdi ama yapamadı. Hep bir daha deneyelim dedi. Ben söz verdim böyle olmayacağım dedim ama kendimi değiştiremediğim için sogudu benden. Ne yapacagımı bilmiyorum. Şu an yine ayrılık aşamasındayız. Bende güvenmek istiyorum, sorgulamamak istiyorum, kendimi frenlemek istiyorum. Zaten her gittiği yeri haber verir, telefonu yanıma bırakır gider, mesaj geldiği zaman çekiştirmez telefonu. Rahattır eminim bişeyler yapmadıgından ama ya yaparsa diye korkmadan edemiyorum. Bana bir yol gösterin. Erkek arkadaşlarını bile kıskanıyorum. Onlarla bir saat bile gecirse bana eziyet geliyor.
Son düzenleme: