Öncelikle merhaba arkadaşlar beni üzen bir durum var çevremde kimseyle paylaşamıyorum burada en azından içimi dökmek sizlerinde fikirlerini almak istiyorum.sanırım ben kardeş kıskançlığı yaşıyorum bu durumdan çok utanıyorum ve çok üzülüyorum..bu sorun şu son bir senede oldu kız kardeşim 18 yaşında üniyi kazandı okuyor ben 25 yaşındayım çalışıyorum üniyi dışarıdan okudum.
önceden hiç böyle hissetmezdim o büyüdükçe sanki nasıl diyeyim rakip gibiymiş gibi görüyorum ben kardeşlerime çok düşkünüm kız kardeşimi de cok seviyorum ama sanki tahtimi elimden alacakmış hissine kapılıyorum kendime çok kızıyorum ya sen çocuk musun diyorum oysa çocukken bile ben kardeşlerimi kıskanmamıştım kardeşimiz oldukça (benden büyük abim var)sevinirdik bile..ben evin büyük kızıyım bir büyük abim var erken evlendi ben çalışıyorum babama hep destek oldum büyük bir zevkle.babam hep fikrimi alır annemde öyle bir şey yaparken konuşuruz benimde fikrimi alırlar Allah için ben ne annemin ne babamın evlat ayrımı yaptığını görmedim 4 kardeşiz 4ümüzede düşkünler ben babamla işten dolayı aynı yerdeyiz daha yakınımdır fikir olarak ta babama sevgileri eşittir ama babamı daha yakın hissediyorum.
Kız kardeşim şimdiye kadar okul ev derken evle çok alakası yoktu annem evde tekti kardeşim gece okulunu kazandı sabah annemle birlikteler anneme işlerde yardımcı oluyor bu arada annem evlat kayırmaz ama o an kim işini görüyorsa onu pof poflar yani. şimdi eve işten gidince annem böyle yaptık kardeşinle şöyle oturduk falan diyo git gide kıskanıyorum artık. bişe isterken kardeşimin adını vererek istiyo şunu böyle yapalım falan sanki ikinci plana atılmış hissediyorum . hep evlenme konularında bana çok dua eder babamda takılır artık evlen sende evde kalıcan der takılırdı şimdi evlilik konusu olunca kız kardeşimi de katıyorlar ben daha küçük diyince kader canım böyle şeyler diyorlar.e tabi ki kader ne diyile bilir ki o işler rabbimin yazı kaderi. Gerçi ailemin dediğim gibi ayrımcılık yaptığını düşünmüyorum ama ben tekken şimdi her şeyde 2 kişiyiz annem artık seslenirken bile kızlar diyo rahatsız oluyorum mani olamıyorum bu duruma..bilmiyorum çok mu bencilim kendime de çok kızıyorum nasıl böyle hissederim diye ama bastırmak istemiyorum bu duyguları aşmak istiyorum. benim gibi kardeşine hissedenleriniz var mı bu duygular gecti mi sizde de geçtiyse geçmesine ne neden oldu paylaşırsanız sevirim..
Öncelikle merhaba arkadaşlar beni üzen bir durum var çevremde kimseyle paylaşamıyorum burada en azından içimi dökmek sizlerinde fikirlerini almak istiyorum.sanırım ben kardeş kıskançlığı yaşıyorum bu durumdan çok utanıyorum ve çok üzülüyorum..bu sorun şu son bir senede oldu kız kardeşim 18 yaşında üniyi kazandı okuyor ben 25 yaşındayım çalışıyorum üniyi dışarıdan okudum.
önceden hiç böyle hissetmezdim o büyüdükçe sanki nasıl diyeyim rakip gibiymiş gibi görüyorum ben kardeşlerime çok düşkünüm kız kardeşimi de cok seviyorum ama sanki tahtimi elimden alacakmış hissine kapılıyorum kendime çok kızıyorum ya sen çocuk musun diyorum oysa çocukken bile ben kardeşlerimi kıskanmamıştım kardeşimiz oldukça (benden büyük abim var)sevinirdik bile..ben evin büyük kızıyım bir büyük abim var erken evlendi ben çalışıyorum babama hep destek oldum büyük bir zevkle.babam hep fikrimi alır annemde öyle bir şey yaparken konuşuruz benimde fikrimi alırlar Allah için ben ne annemin ne babamın evlat ayrımı yaptığını görmedim 4 kardeşiz 4ümüzede düşkünler ben babamla işten dolayı aynı yerdeyiz daha yakınımdır fikir olarak ta babama sevgileri eşittir ama babamı daha yakın hissediyorum.
Kız kardeşim şimdiye kadar okul ev derken evle çok alakası yoktu annem evde tekti kardeşim gece okulunu kazandı sabah annemle birlikteler anneme işlerde yardımcı oluyor bu arada annem evlat kayırmaz ama o an kim işini görüyorsa onu pof poflar yani. şimdi eve işten gidince annem böyle yaptık kardeşinle şöyle oturduk falan diyo git gide kıskanıyorum artık. bişe isterken kardeşimin adını vererek istiyo şunu böyle yapalım falan sanki ikinci plana atılmış hissediyorum . hep evlenme konularında bana çok dua eder babamda takılır artık evlen sende evde kalıcan der takılırdı şimdi evlilik konusu olunca kız kardeşimi de katıyorlar ben daha küçük diyince kader canım böyle şeyler diyorlar.e tabi ki kader ne diyile bilir ki o işler rabbimin yazı kaderi. Gerçi ailemin dediğim gibi ayrımcılık yaptığını düşünmüyorum ama ben tekken şimdi her şeyde 2 kişiyiz annem artık seslenirken bile kızlar diyo rahatsız oluyorum mani olamıyorum bu duruma..bilmiyorum çok mu bencilim kendime de çok kızıyorum nasıl böyle hissederim diye ama bastırmak istemiyorum bu duyguları aşmak istiyorum. benim gibi kardeşine hissedenleriniz var mı bu duygular gecti mi sizde de geçtiyse geçmesine ne neden oldu paylaşırsanız sevirim..
canım ben böyle birşey yaşamadım ama kıskanılan oldum. abim de hep aynı sebeplerden beni kıskanır durur yıllardır. senin tersine o bunu göstermekten hiç çekinmez. inan çok kırılıyor insan siz kardeşsiniz rakip değil. onu gerçekten seviyorsan onun adına sevinebiliyor olman lazım. tahtımı kaptıracağım ne demek yok öyle birşey.
yalnız merak ediyorum senin çok yapmak isteyip yapamadığın ama onun sahip olduğu birşey mi oldu da bunca yıl sonra böyle hissetmeye başladın?
Kız kardeşim yok. Erkek kardeşimle ilgili hiç böyle hislerim olmadı. Aramızdaki yaş beş olmasına rağmen, anne şefkatiyle yaklaşırım.
benimde kız kardeşimden ayrı birde erkek kardeşim var onu evli değilim cocuğum yok ama evlat sevgisi gibi seviyorum..kız kardeşimide cok seviyorum sadece bu hislere mani olamıyorum utanıyorum bile söylemekte ama bastırmak değil bu durumu aşmak istiyorum..
kardeşimi çok seviyorum büyümüş olması beraber gezmemiz bir yerlere gitmek birşeyler paylaşmak hoşuma bile gidiyor hatta iyi kii varsın bile diyorum ki gercenten iyiki var..hayatımda kıskanç bir insan hiç olmadım şu bir senedir bu duyguları hissediyorum ve cok üzülüyorum kaygılanıyorum evin tek kızı olarak bahsedilirken artık 2 kişiyiz yanlış anlasılmasın taht derken onu kasteddim..yapmak istediğim yapamadığım bir şey mi oldu demişsin üni isterdim o olmadı gerci acıktan okuyorum belki o olabilir bu doğru tespit olmuş belkide benim kaygılı duragan oluşum belki onun tam tersi oluşu da olabilir... aslında cok cabuk iletişim kuran espiri yapmayı seven sosyal bir insanindir ama ansiyete sorunum var inişli cıkışlı ruh halim oluyor gelecek kaygıları falan ama kardeşim bu sorun yok allaha şükür beni böyle hissetmeme sebep bu kaygılarım olabilir zaten ara ara depleşiyor bu duygularım ..
Canım 18 yaşında kız çocuğu evlat edinmişsiniz gibi yazmışsın. 18 yıldır hiç kızlar diye seslenmedi mi ailen? Ya da 18 yıldır hiç 2 kişi değil miydi? Yani son 1-2 senede olacak şeyler değil ki bunlar. Biz iki kız kardeşiz annem isimlerimizi süekli karıştırır. Yani eminim kardeşine de yeri geldi mi senin isminle sesleniyordur. 18 yaş evlilik için erken ama onu da muhabbete kattılar diye dertlenmen yersiz. Yani bir tek eğitimi ile ilgili kıskançlık yaparsan bir derece anlarım da onun dışında kalan şeyler senin de dediğin gibi çocukça.
kardeşimi çok seviyorum büyümüş olması beraber gezmemiz bir yerlere gitmek birşeyler paylaşmak hoşuma bile gidiyor hatta iyi kii varsın bile diyorum ki gercenten iyiki var..hayatımda kıskanç bir insan hiç olmadım şu bir senedir bu duyguları hissediyorum ve cok üzülüyorum kaygılanıyorum evin tek kızı olarak bahsedilirken artık 2 kişiyiz yanlış anlasılmasın taht derken onu kasteddim..yapmak istediğim yapamadığım bir şey mi oldu demişsin üni isterdim o olmadı gerci acıktan okuyorum belki o olabilir bu doğru tespit olmuş belkide benim kaygılı duragan oluşum belki onun tam tersi oluşu da olabilir... aslında cok cabuk iletişim kuran espiri yapmayı seven sosyal bir insanindir ama ansiyete sorunum var inişli cıkışlı ruh halim oluyor gelecek kaygıları falan ama kardeşim bu sorun yok allaha şükür beni böyle hissetmeme sebep bu kaygılarım olabilir zaten ara ara depleşiyor bu duygularım ..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?