Beni bilenler bilir aylarca burada şafak saydım ve sevdiğim askerden geldi çoook şükür. Geldiği gibi hiç beklemeden işe girdi para biriktirip evlenebilmemiz için. Çünkü ailelerden yardım almıyoruz sadece ikimiz halletmeye çalışıyoruz. Maaşı çok iyi olan bir kuyumcuda işe başladı. Ama benim içimdeki huzursuzluk bitmiyor. Ona asla belli etmiyorum fakat kıskanıyorum. Burada kuyumcular çarşısı var, 30 tane kuyumcudan birisi.. hepsi yanyana dükkanların.. Yani çok insanla içli dışlı oluyor doğal olarak. Kadınlara bilezik, küpe vs denettiriyorlar kendileri bizzat. Askerden geldi bitti diye çok sevinmişken içimdeki bu saçma düşünce beni yedi bitirdi. Çok insanla temas halinde olması beni ruhen yıprattı daha yeni olmasına rağmen. Çok huzursuzum.. Güvenimi kıracak hiçbir şey yapmadı ki biz çocukluk aşkıyız.. Yani şu vakte kadar hiçbir saygısızlığını görmedim.. Ama dediğim gibi bu duruma hiç alışamadım. Normal başka bir iş olsa böyle düşünmeyecekmişim gibi geliyor... Sizlerin yorumlarına çoook ihtiyacım var..