- 16 Mayıs 2016
- 15.730
- 66.690
- 518
- Konu Sahibi hippotalamus
- #1
İyi akşamlar arkadaşlar..
Direk konuya girim. Doğum için annemle kız kardeşim başka şehirden yanıma geldi. Gerçekten ikisini de çok seviyorum. Ben bazen çok konuşup patavatsızlık yapabiliyorum. Elimden geldikçe dikkat ediyorum ama kendimi bir yere kadar düzeltebiliyorum. Elimde değil sohbet sırasında çok konuşuyorum. Neyse kız kardeşim de yanımda otururken hafif dürter kendime çeki düzen veririm. O benden 3 yaş küçük..
Yine bugün eltim bize geldi sohbet ediyoruz ben bazen dalıp fazladan konuştum kardeşim dürttü, toparlandım. Sonra eltim gidince her şeyi olduğu gibi anneme anlatıyor. Bence bazen biraz abartarak.. böyle böyle yaptı kim haklı, sende uyar.. sonra başka konularda da başladı şöyle yapıyorsun böyle yapıyorsun diye. Dedim yeter bak senin lafın artık batıyor uzatma.. her şeyi çocuk gibi anneme yetiştiriyorsun, annem gelmemiş olsa bile açıp telefonla anlatıyor. Eleştirip durma.. kendimi senin yanında rahat hissedemiyorum, huzursuz oluyorum. Sonra küstü, şimdi tavır yapıyor ben haklıyım diye.. ben uzatmasından bıktım. Eleştirmesinden bıktım. İyiliğimi istediğini biliyorum. Zaten sinirlerim bozuk biraz daha anlayışlı olabilir diye düşünüyorum. Yıllardır hep böyle..
Direk konuya girim. Doğum için annemle kız kardeşim başka şehirden yanıma geldi. Gerçekten ikisini de çok seviyorum. Ben bazen çok konuşup patavatsızlık yapabiliyorum. Elimden geldikçe dikkat ediyorum ama kendimi bir yere kadar düzeltebiliyorum. Elimde değil sohbet sırasında çok konuşuyorum. Neyse kız kardeşim de yanımda otururken hafif dürter kendime çeki düzen veririm. O benden 3 yaş küçük..
Yine bugün eltim bize geldi sohbet ediyoruz ben bazen dalıp fazladan konuştum kardeşim dürttü, toparlandım. Sonra eltim gidince her şeyi olduğu gibi anneme anlatıyor. Bence bazen biraz abartarak.. böyle böyle yaptı kim haklı, sende uyar.. sonra başka konularda da başladı şöyle yapıyorsun böyle yapıyorsun diye. Dedim yeter bak senin lafın artık batıyor uzatma.. her şeyi çocuk gibi anneme yetiştiriyorsun, annem gelmemiş olsa bile açıp telefonla anlatıyor. Eleştirip durma.. kendimi senin yanında rahat hissedemiyorum, huzursuz oluyorum. Sonra küstü, şimdi tavır yapıyor ben haklıyım diye.. ben uzatmasından bıktım. Eleştirmesinden bıktım. İyiliğimi istediğini biliyorum. Zaten sinirlerim bozuk biraz daha anlayışlı olabilir diye düşünüyorum. Yıllardır hep böyle..
ama hani onların istediği hanım hanımcık tipler olur ya hani soruldu mu konuşan. . İşte öyle.. ama yapı meselesi biraz.. sıkılıyorum öle sohbet mi olur?
