Kızım

M

Miraclessss

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
1 Şubat 2017
1.104
610
123
10yaşinda bı evladım var Allah bağışlasın.onu çok hemde çok seviyorum çok üstüne titriyorum.oda beni çok sever bana kıyamaz.gelin gorunki son bir senedir çok değişti.aslinda tam anlamıyla bu değişim bir yıl içinde olmadı.ama 3yas sendromu dedik 6yaş sendromu dedik diye diye bu raddeye geldik.en önemli sorunumuz yemek ayirmasi.yasitlarindan şuan daha zayıf oluşu inanılmaz canımı sıkıyor.ikinci bir mevzuki o da yaşıtlarından küfür öğrenmiş ve bunu hayatında kullanmak istemesi.üçüncu konumuz da kendini kabul ettirmek için bize bile rest çekmeye başlaması, hırçın davranışları.şimdi bu aşamalardan geçmiş bu sorunlarla sorunsuz başedebilip evlatlarını büyütebilmiş annelerimizden fikir almak almak istiyorum.zira allak bullak oldum ve ne yapacağımı bilemez haldeyim.okadar alttan almaya çalışmama ilgi sevgi göstermeme rağmen olumlu bir dönüş alabilmiş değilim malesef
 
Dusunuyorum oyleyse varim .!.:
okadar alttan almaya çalışmama ilgi sevgi göstermeme rağmen olumlu bir dönüş alabilmiş değilim malesef
Genişletmek için tıkla...
Bariz yanlis tavirlar surekli alttan alinmaz ama o zaman cocuk yanlis yaptiginin farkina varamaz.
Aile icinde cozulemiyor belliki, kesinlikle cocugunuzu pedagoga goturun ve birlikte uzmandan yardim alin, hatta simdiye kadar gitmeniz gerekirmis ama daha fazla gec kalmayin...
 
Benim kızımda 11 yaşında,benzer durumları yaşadık biz de,gerçekten çok zor bir süreç ama ergenliğe geçiş zamanları böyle oluyor malesef.Bu süreci kabullenip üzerine fazla gitmeyin derim ben,şu anda çok şükür daha iyi ilerliyoruz.
 
kahvetelvesi .!.:
Ergenlikle ilgili kitaplar okuyabilirsiniz.

Nasıl yaklaşacağınız ve onun nasıl hissettiğiyle ilgili fikriniz olur
Genişletmek için tıkla...
Bol bol netten arastiyorum.İnanirmisiniz şu tatil girdi gireli büyük insan gibi alıyorum karşıma onunla sohbet etmeye çalışıyorum.nevarki öyle bir zırh orduki araya tam anlamıyla yaklasamiyorum.eskiden olduğu gibi değil.
 
Tabiki de alınmaz olmaması gereken durumlarda ikazlarim uyarılarım oluyor.
 
Allah bağışlasın sizin evladinizida.insallah biz de az hasarla çıkarız bu işin içinden.
 
Oğlum 5 yaşında henüz, size bu sebepten dolayı kesin çözüm sunamam. Ama gittiğim türkiyenin sayılı çocuk psikiyatristlerinden birinin söylediği şuydu;

Çocuğun çocuk olduğunu unutmayın, bazı davranışlarını görmezden gelin. Ancak asla yapmaması gereken bir durum olduğunda kesin ve net bir tavırla sebep-sonuç ilişkisi kurarak onun anlayabileceği şekilde neden yanlış olduğunu anlatın. Bunu her zaman uyarmaktan ve söylemekten geri durmayın demişti.

Yani demem o ki küfür kabul edilebilir bir şey değil. Tavrınız net, ölçülü olacak şekilde keskin ama anlatma odaklı olsun. Mesela benim en büyük uyarım ve olmazsa olmazım;saygısızlık.. büyüklere bağırmaktır. Asla görmezden gelmem. Ciddi de ilerleme kaydettim.

Kapı çarpma meselesini de sebeplerine göre değerlendirin. Eğer basit birşeyse görmeyin, ilgilenmeyin. Çünkü sizi öfkelendirdiğini gördüğünde çocuklar sırf canınızı yakmak için gıcık olduğunuz şeyleri inadına yapar. Takmamayı görmemeyi deneyin bir de..
Yerinizde olsam “kapıyı kıracaksın, bir dahakine daha yumuşak çarp” deme seçeneği kullanırdım bir süre.
 
Ne güzel anlatmışsınız sağolun.zaten benim davranışlarımda aşağı yukarı buna benzer.biraz zamana ihtiyacımız var galiba
 
Ergenlige girmiş.Sınırlar koyun ama çok inatlaşmayın.Ne yazikki bu kufurlu konusma olayi ergenlige giren kendini kabul ettirmeye calisan cocuklarda cok fazla.Hani oha bile demeyen kibar bir cocuk beklerseniz hayal kirikligina ugrarsiniz.Belli sınırlar icin de gormemezlige gekin.Bu bir süreç gececek eninde sonunda
 
Dusunuyorum oyleyse varim .!.:
Buyuyebilse
Genişletmek için tıkla...
Biz anneler böyleyiz. Haklısınız. Ama temelde kilo kaynaklı ciddi bir sağlık problemi yoksa çok üstüne düşmeyin.

Sevdiği yemekleri yapın. Bizim de hayatımızın %70’i makarna ve pilav. Yesin diye yapıyorum. Ispanak var bunu ye diye zorlamıyorum şahsen.
Eğer çorba seviyorsa anlamayacağı şekilde içine ne varsa koyun. Pilavın yanına yoğurt koyun vs
 
Benimde 11 yaşında bir oğlum var benzer davranışlar görmeye başladım. Şuan tek yaptığım laf kavgasına girmemek çünkü cevap verdikçe uzuyor ve sanki annesi değil karşısında arkadaşı varmış gibi satasiyor. Başlarda o söyler ben söyler hiç sonu gelmezdi. Artık kestirip atıyorum devam ederse duymuyor cevap vermiyorum...
 
Ergenlik ergenlik ergenlik...bunlar iyi zamanları, bir süre sonra odadan çıkmamaya baslayacak. Hepsi hayatın doğal sonuçları. Şu ana kadar aileye bağımlıydi, yavaş yavaş kendi ozgurlik alanını kuruyor.
Bu dönemi en hasarsız atlatmak icin bir ergen psikoloğundan randevu ayarlayın, konuşun, evdeki olayları anlatın, size davranış konusunda yardimci olsun,kitaplar önersin. İşler ciddilesmeden gidin ki yarın bir gün gerçekten danışmaniz gereken bir şey olduğunda bir de kendinizi anlatmakla uğraşmayın,zaten sizi biliyor olsun. Daha yardımcı olur...
 
8 yas

Okuldan küfürlü tekerlemeler falan ogrenmis, komik oldugunu dusunuyor ve kardesine de ogretiyor.

Hic bir zaman gülmüyoruz ama her seferinde de tepki vermiyoruz. Bir kaz kez konuştuk, simdi oturup onun düşünmesi zamani. Cocugunuza güvenin, zamanla iyiyi kötüyü ayiracak. Cok uyarmak, sürekli uzerine konusmak da ters tepebilir. Dengeli olmak lazim.

Yemek konusunda ve diger konularda da herkesin uymasi gereken kurallarınız olsun. Yani baba da anne de uyacak. Bunu oturup birlikte konusarak karar verebilirsiniz. Her yemegin tadina bakilacak, atiyorum en az 3 kasik yenecek vs gibi cok da zor olmayan şeyler.

Bir çocuğun inatçı olmasi da iyi bir sey bence ya. O konuda bir yorumum yok acikcasi.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…