Bakıcı, Kreş, Oyun Ablası Kızıma babaannesi bakıyor ve kızım benden soğudu...

Merhaba arkadaslar aranıza yeni katildim. Ben çalışan bir anneyim ve kizima kvalidem bakıyor. Son zamanlarda kızım bana karsı çok soğuk. İsten geliyorum kucağıma alıyorum hiç mutlu değil. Sürekli babaanne diyor. Ben ki cocuğumla çok ilgilenen biriyim. Aksamlari tv. bile acmiyorum kizimla dolu dolu vakit geçirebilmek için ama yine de bana karsı tutumu beni çok üzüyor. İse başlamadan evvel en çok korktuğum şeydi. Korktuğum basıma geldi. Siz diyebilirsiniz şimdi oda onun babaannesi ne var bunda içerlenecek, kvalidemi tanısaydınız eminim sizde benim gibi dusunurdunuz. Kendisi bu duruma zil takip oynayacak nerdeyse.tecrubelerinizi benimle paylasirmisiniz. Bu Arda kızım 19. Aylık

boşuna canını sıkıyorsun.benimde ikizlerim var 2 yaşındalar.benimkilerde bakıcının peşine ağlıyor zaman zaman.Üzme kendini,kimse annenin yerini tutamaz.Senin annenin yerini başkası alabilir mi..Sana kapris yapıyordur.Sanırım bazen biz abartıyoruz.çalıyoruz ve geldiğimizde sırf çocuklarla olmak istiyoruz,belkide ilgiden bunaltıyoruz onları..Öğrenicez zamanla..Buişin kursu yok ki gidelim :))

Canım bence de çok üzme kendini..Benim de 25 aylık kızım var kendi teyzem bakıyor kuzuma...Akşamlar ben almaya gidiyorum inanın bazen evden çıkartmakta öyle zorlanıyorumki...Anne burada oturalım biraz daha diyor...Ben de hep koşa koşa kucağıma atlamasını hayal ediyorum ama bizimkide bir yaparsa iki yapmıyor...Bu durumdan bakıldığı evde mutlu olduğu sonucu çıktığı için takmıyorum...Ama tabii ki eğer bu durumdan kayınvalideniz saçma sapan sevinçler çıkarıyorsa inanın boşuna seviniyor...Çünkü büyüdükçe çocuğunuzun bu duırumu eminimki değişecek...Benim de bir arkadaşım var aynı sizin gibi babanesi bakıyor çocuğa...O da önceleri annesine kızdığından muhtamelen soğuktu ama 3 yaşına doğru bilinçlendikçe annesine daha da düştü...
Siz aynen anlattığınız gibi iş dışında kalan vakitlerinizi kızınıza ayırmaya devam edin, eminim karşılığını kat be kat göreceksiniz...

cchemicall .!.:

boşuna canını sıkıyorsun.benimde ikizlerim var 2 yaşındalar.benimkilerde bakıcının peşine ağlıyor zaman zaman.Üzme kendini,kimse annenin yerini tutamaz.Senin annenin yerini başkası alabilir mi..Sana kapris yapıyordur.Sanırım bazen biz abartıyoruz.çalıyoruz ve geldiğimizde sırf çocuklarla olmak istiyoruz,belkide ilgiden bunaltıyoruz onları..Öğrenicez zamanla..Buişin kursu yok ki gidelim :))

Genişletmek için tıkla...

Değerli yorumlarınız için çok teşekkür ederim. Annelik işte. Ben işte yavrumu çok özlüyorum. Onu almaya gittiğim de en az onun da benim kadar beni özlemesini bekliyorum galiba. Olmayınca da üzülüyorum. Bunun adı kıskançlık değil. Kızıma bakan kendi annem de olsa aynı şekilde hissederdim. Aslın da demek oluyor ki kızım orada mutlu. Ama ne yapayım. Dayanamıyorummm.

Dinamiss .!.:

Canım bence de çok üzme kendini..Benim de 25 aylık kızım var kendi teyzem bakıyor kuzuma...Akşamlar ben almaya gidiyorum inanın bazen evden çıkartmakta öyle zorlanıyorumki...Anne burada oturalım biraz daha diyor...Ben de hep koşa koşa kucağıma atlamasını hayal ediyorum ama bizimkide bir yaparsa iki yapmıyor...Bu durumdan bakıldığı evde mutlu olduğu sonucu çıktığı için takmıyorum...Ama tabii ki eğer bu durumdan kayınvalideniz saçma sapan sevinçler çıkarıyorsa inanın boşuna seviniyor...Çünkü büyüdükçe çocuğunuzun bu duırumu eminimki değişecek...Benim de bir arkadaşım var aynı sizin gibi babanesi bakıyor çocuğa...O da önceleri annesine kızdığından muhtamelen soğuktu ama 3 yaşına doğru bilinçlendikçe annesine daha da düştü...
Siz aynen anlattığınız gibi iş dışında kalan vakitlerinizi kızınıza ayırmaya devam edin, eminim karşılığını kat be kat göreceksiniz...

Genişletmek için tıkla...

Size de değerli yorumlarınız için çok teşekkür ederim. Evet ben yine iş dışın da kalan tüm vaktimi onunla geçirmeye devam ediyorum. Elbet bir gün bu durum değişir. (Öyle umut ediyorum) İşin aslı önceden böyle değildi. Bıraktığım zaman arkamdan ağlardı. Akşam gittiğim de ise ondan mutlusu yoktu. Değişen bu durum beni üzüyor. Çalışan anne olmanın en zor tarafı bu bence. Çocuğunuza yetemediği mi düşündüğüm için, böyle olunca da inanın çok ama çok üzülüyorum. Bunun adı samimiyetle söylüyorum kıskançlık değil..

Elbette kıskançlık değil.Bu çalışan annelerin ortak hislerinden biri,seni anlıyorum.Çocuklarım bakıcının peşine ağlarken bozuluyorum ama bir taraftan da, etraftan duyduğum bakıcı krizlerine karşı onların bu birbirlerine sevgileri içimi ferahlatmıyor değil :))

kardelen3577 .!.:

Size de değerli yorumlarınız için çok teşekkür ederim. Evet ben yine iş dışın da kalan tüm vaktimi onunla geçirmeye devam ediyorum. Elbet bir gün bu durum değişir. (Öyle umut ediyorum) İşin aslı önceden böyle değildi. Bıraktığım zaman arkamdan ağlardı. Akşam gittiğim de ise ondan mutlusu yoktu. Değişen bu durum beni üzüyor. Çalışan anne olmanın en zor tarafı bu bence. Çocuğunuza yetemediği mi düşündüğüm için, böyle olunca da inanın çok ama çok üzülüyorum. Bunun adı samimiyetle söylüyorum kıskançlık değil..

Genişletmek için tıkla...

Kardelen seni çok iyi anlıyorum çünkü çeken bilir derlerya o hesap benimkisi.Çocuğun senin yokluğuna alışması,bakan kişiye ısınması zamanla oluşan hisler,ama bu hisleri olması gereken ve olmaması gerekenler olarak ikiye ayırmak gerek.İşe gittiğimizde çocuğumuza bakan kişinin iyi olmasını,disiplinli olmasını,şefkatli olmasını...vb özellikleri olmasını isteriz.Çocuğun bakan kişiye ısınmasını isteriz ki iletişimleri güzel olsun,zamanla bu sevgi anneyi öteleyecek derecede artarsa burda düşünmeliyiz,çünkü bakan kişinin anne ile ilgili çocukla konuşması gerekir.Bakıcı annenin izin vermediği yiyecekleri verir,izletmediği programları izletir daha doğrusu çocuğun nabzına göre şerbet verirse,çocukta annem beni sevmiyor çünkü benim isteklerimi gerçekleştirmiyor hissi oluşur.Kayınvalidem baktığı zaman hafif hafif uzaklaşmalar oluyordu,annem geldiğinde ise yavrum kapıda bekliyordu çünkü ben beklentilerimi kayınvalideme anlatamıyordum,annem geldiğinde ise ağlama duvarı gibi oluyordum.Anneme lütfen onu çok sevdiğimi,işte onu düşündüğümü,mesainin bitmesini sabırsızlıkla beklediğimi,işe ona daha rahat bir hayat sağlamak için gittiğimi anlat lütfen diyordum ve o küçücük kafa,minicik gözler saat 17:30 gibi pencerenin önünde bana bakıyor,köşede beni görünce perdenin kıpır kıpır olduğunu görüyordum.Nasıl mutlu oluyordum anlatamam.Bakan kişinin hisleri çokkk önemli,bunu yaşadığım için aktarıyorum.

Benim kızım şu an 19 aylık. Biraz erken olduğunu bende düşünüyorum ama yazın yani 22 aylık olduğun da kreşe vermek istiyorum. Orada da sıkıntılarım olacaktır mutlaka. Henüz karar vermemekle beraber ne yapacağımı bilemiyorum. Sizce biraz daha mı sabır göstermeliyim. Hadi sabır gösterdim diyelim, 3 yaşın da verdim, bu da kızımın tekrar bana alışması için geç olmayacak mı? Erken versem kızım çok küçük, ayrıca babası, babaannesi bir sürü sorun çıkaracaklar vs. vs.. Yani bazen işten çıkıp yavruma kendim bakmak istiyorum. Beni ne iş, ne uykusuz geceler, ne kızım.. Beni böyle şeyler yoruyor... Benim annem de hayat da değil. 35 yaşın dayım halen ona ihtiyaç duyuyorum.

kardelen3577 .!.:

Benim kızım şu an 19 aylık. Biraz erken olduğunu bende düşünüyorum ama yazın yani 22 aylık olduğun da kreşe vermek istiyorum. Orada da sıkıntılarım olacaktır mutlaka. Henüz karar vermemekle beraber ne yapacağımı bilemiyorum. Sizce biraz daha mı sabır göstermeliyim. Hadi sabır gösterdim diyelim, 3 yaşın da verdim, bu da kızımın tekrar bana alışması için geç olmayacak mı? Erken versem kızım çok küçük, ayrıca babası, babaannesi bir sürü sorun çıkaracaklar vs. vs.. Yani bazen işten çıkıp yavruma kendim bakmak istiyorum. Beni ne iş, ne uykusuz geceler, ne kızım.. Beni böyle şeyler yoruyor... Benim annem de hayat da değil. 35 yaşın dayım halen ona ihtiyaç duyuyorum.

Genişletmek için tıkla...

canım ya psikolojin bozulmuş belli ki,kayınvalidenle konuşmayı denesen,eşine hissettiklerini anlatsan bunlar el birliğiyle olacak işler.İnsan kaç yaşında olursa olsun kaç bebeği olursa olsun annesini istiyor değil mi,benim annemde beni hiç düşünmez.Şimdi ikinciyi düşünüyorum mesela,hiç yap geç kaldın demiyor,abinin düğünü olsunda ondan sonra diyor,ortada ne söz var ne nişan,bugün hastaydım popomo iğneler yiyorum,telefonda nasılsın bile demeden kendi diş sorunlarını anlatıyor,bazen hayatta olmaları bile yetmiyor ama anne işte kıyılmıyor,başın sağolsun.

canım kızın daha kuzucuk tam idrak edmez ki senin onu nasıl özlediğini ama 2 yaşını geçsin tamamen sana düşer bende oğlumu memlekete anneme bırakmak zorunda kaldım ben 1.5 ay göremedim geldiğinde beni hiç istemedi küsmüştü hep anneannesine gidiyor ona anne diyordu bende üzülmüştüm annem daha küçük kızım çocuk kim onunla çok ilgilenirse ona daha düşkün olur dedi neyse bu yaz yine oğlumla memlekete gittik bende kursa gidecektim annemle yarım saat durmadı ben koşa koşa eve gelirdim taa balkonlardan bağırıdı annem annem diee yavrum benim hala öle gecen annem geldi sabah beşiğinde oynuyor oğlum annem almak istedi bizimki hayır annemim yanında yatacam dedi annem de dedi ki bak geçen sene üzülmüştün benden soğudu çock die
yani seninkide yersiz kaygılanma haa ben evdeyim arasıra bu tür şeyler oluyor sen hergün ayrı kalıyorsun birde kayınvaliden çocuğa yağğ yakıyordur o ne istese yapıyordur çocukta ister istemez ona kanar sen işe gittiğin içinde sana kırılıyordun yavrucak ne anlasın ki senin nie işe gittiğini
kendini yıpratma canım az daha sık dişini olmazsa kreşe verirsin sonra zaten okuldu felan seni daha iyi anlar
birde sık sık gözlerinin içine bakıp onu sevdiğini söyle ve onunla konuşurken göz hizasında konuş bunlar gerçekten önemli bende böyle aştım bu tür sorunları
kızınla ömür boyu mutluluklar dilerim canım allahım hiç ayırmasın sizi inşallah

tuze .!.:

canım ya psikolojin bozulmuş belli ki,kayınvalidenle konuşmayı denesen,eşine hissettiklerini anlatsan bunlar el birliğiyle olacak işler.İnsan kaç yaşında olursa olsun kaç bebeği olursa olsun annesini istiyor değil mi,benim annemde beni hiç düşünmez.Şimdi ikinciyi düşünüyorum mesela,hiç yap geç kaldın demiyor,abinin düğünü olsunda ondan sonra diyor,ortada ne söz var ne nişan,bugün hastaydım popomo iğneler yiyorum,telefonda nasılsın bile demeden kendi diş sorunlarını anlatıyor,bazen hayatta olmaları bile yetmiyor ama anne işte kıyılmıyor,başın sağolsun.

Genişletmek için tıkla...

Evet insan kaç yasında olursun olsun arıyor annesini. Varlığı güven, yokluğu acı veren, fırtınada sığınacak liman. Ben çok küçük yasta kaybettim annemi. Hayatım boyunca yokluğunu hep hissettim. Kızım benim hayatımın anlami. Ona düşkünlüğüm biraz da bu durumdan kaynaklanıyor diyebilirim. Ne olursa olsun anne sende demişsin ya Emin ol Allah uzun ömürler versin saglikla gölgesi yeter derler ya çok doğru

tuze .!.:

canım ya psikolojin bozulmuş belli ki,kayınvalidenle konuşmayı denesen,eşine hissettiklerini anlatsan bunlar el birliğiyle olacak işler.İnsan kaç yaşında olursa olsun kaç bebeği olursa olsun annesini istiyor değil mi,benim annemde beni hiç düşünmez.Şimdi ikinciyi düşünüyorum mesela,hiç yap geç kaldın demiyor,abinin düğünü olsunda ondan sonra diyor,ortada ne söz var ne nişan,bugün hastaydım popomo iğneler yiyorum,telefonda nasılsın bile demeden kendi diş sorunlarını anlatıyor,bazen hayatta olmaları bile yetmiyor ama anne işte kıyılmıyor,başın sağolsun.

Genişletmek için tıkla...

Bu arada çok gecmis olsun önemli birsey yoktur umarim

kardelen3577 .!.:

Benim kızım şu an 19 aylık. Biraz erken olduğunu bende düşünüyorum ama yazın yani 22 aylık olduğun da kreşe vermek istiyorum. Orada da sıkıntılarım olacaktır mutlaka. Henüz karar vermemekle beraber ne yapacağımı bilemiyorum. Sizce biraz daha mı sabır göstermeliyim. Hadi sabır gösterdim diyelim, 3 yaşın da verdim, bu da kızımın tekrar bana alışması için geç olmayacak mı? Erken versem kızım çok küçük, ayrıca babası, babaannesi bir sürü sorun çıkaracaklar vs. vs.. Yani bazen işten çıkıp yavruma kendim bakmak istiyorum. Beni ne iş, ne uykusuz geceler, ne kızım.. Beni böyle şeyler yoruyor... Benim annem de hayat da değil. 35 yaşın dayım halen ona ihtiyaç duyuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bende çocuklarımı temmuzda kreşe vereceğim.26 aylık olacaklar.Ama bence sen biraz daha beklemelisin.Sabret,2 yaşını geçince sana olan düşkünlüğünü göreceksin.

Mrb arkadaslar,
Konuyu bir sene sonra tekrar hortlattim.
Korktugum basima geldi. Kizim gercekten benden sogudu. Gecen sene bu satirlari yazarken belki diyordum duzelir diyordum, ama simdi gercekten kizim bana anne sen ise git beni babaanneme birak diyor. Aksam gittigim de de biraz benim zorumla sariliyor opuyor sonra da babaanne hala diye arkalarin da dolasiyor. Ne yaoacagimi bilemiyorum. Temmuz da krese vermeyi planliyorum halasi hemen babaannesi de cok alismisti diyor bana. Cildircam ya sanki cocuk onlarin ben uvey annesiyim. Bende dedimki bu duruma da alisir ne yapayim dedim. Aslin da soylemek istedigim cok sey var ama hepsi dilimin ucun da

Hiç bir yabancı senin çocuğuna kendi canı kanı gibi bakamaz. Kreşte ücret karşılığı bakılacak. Para için. Ama babanesi sevdiği için bakıyor. Babaneye ücret veriyor musun ? Babane tedbirli ise balkona çıkarmıyorsa, yanında kırılacak bardak gibi eşya, yada kesici bıçak gibi kesici eşya bırakmıyorsa, tedbirli bir hanımsa bırak babanesi baksın. Önemli olan tedbirli birinin çocuğa bakması. Kreşte sadece sosyalleşir. Bu yüzden kreş iyi. Ancak kendi canından kanından birinin bakması daha önemli. Eğer babane çocuğu kasıtlı senden soğutuyorsa, açık açık konuş. Neden bu çocuk bana soğuk de. Eşine de anlat. Çocuğun ağzından laf almaya bak. Ne diyor babanen benim için diye sor . Çocuktan al haberi derler.
Üç beş ay kreşe gönder madem. Kreşe gidince sana sıcak davranacak mı ? Bi dene. Kreşe gidince, sana davranışları değişirse çocuğun, bilki kayınvaliden de hata var. ALLAH yardımcın olsun.
Bizimkilerde dadıya düşkün ama ben hiç sorun yapmadım. Yeterki sevsinler dadıyı. Demek ki kadın iyi bakıyor çok şükür. Bana davranışlarıda düşkün değiller. Peşime ağlamıyorlar. Baba akşamları parka götürdüğü için babayı daha çok seviyorlar. Ananeyi de seviyorlar. Ben sıranın en sonundayım : )
Yeterki onlar sağlıklı huzurlu mutlu olsunlar da bana soğuk davransınlar önemli değil. Büyüdükleri zaman anlarlar anne sevgisini.
Benim için önemli olan çocuklarıma bakan kişi tedbirli olsun. Mutfakta tezgahta bıçak, çay bardağı, kesici alet bırakmasın. Gravat ip poşet gibi boğucu eşyalar ortada olmasın. Çocuk bunlar bilmez. Tedbirli olsunda kim bakarsa baksın. Benim için tek önemli olan şey bu. Zile basan olursa , kimseye kapıyı açmasın , zaman kötü, camdan konuşsun. Tedbir diyorum başka birşey demiyorum. Bunu sağlayan baksın çocuklarına. İster babane ister kreş.