- 29 Ocak 2016
- 8
- 3
- 1
- 34
- Konu Sahibi hayal-hanem
- #1
ben 25 yaşındayım ve 3,5 yıllık evliyim.eşim evin tek oğlu ve babası olmadığından dolayıda annesinin fazlasıyla kuzusu..benimde annem yok ve ben kaynanama hiçbir zaman kaynana gözüyle bakmadım ve anne olarak saydım o da beni kızı..
ilk 1 buçuk yıl gayet iyi sayılabilecek bir eviliğimiz vardı..aslında sorun edebileceğim olaylar yaşıyoduk ama ben hep gözardı ediyordum. eşimin ailesi fazlasıyla evimize karışıyodu ve ben kötülük olmasn diye hiç ses çıkarmıyodum. sürekli sorun yaşamaya başaladk görümcem ve kaynanamla beni hep eşime söylememm gerektiğine dair tembihliyolardı bende eşime bişey anlatmıyodum.. ama taş olsa çatlar artık bir yerden sonra dayanamadm çünkü eşim ne olursa olsun hep ailesini haklı görüyordu ben haklı olsamda bana kızıp o benim annem o seni kırsada sen tek laf etmiyceksin muhabbetlerine girmeye basladı..benim üvey annem vardı ve sorunlarmz çok oluyodu ben bunları eşime anlatmştm. yavaş yavaş eşim bunları yüzüme vurmaya başladı..seninle annem istediği için evlendim sevmiyodum, sana üvey annenden dolayı acıdım ondan evlendim demeye başladı... ben eşime dokunmadan uyayamayan bir insanken artık eşimden soğudum ve sevmiyorum..1 ay önce boşanma yoluna kadar gittik ve ben evde ne skntlar yaşadysam çevremdeki herkese anlatmaya başladm çünkü patlama noktasndaydm kimse beni anlamıyodu. öyleki herkese anlattklarm etrafta yayıldı kimse ağzını tutmadı ve kaynanam bizi böyle konuşan biriyle olmaz diyip ayrılın dedi bizde zaten ayrlmaya karar vermiştik ne yalan söyliyim mutluydum ayrılıyorum diye...sonra karar değiştirip ayrlmayn dedi eşim tamam dedi yani annesi ayrlma deyince vazgeçti gibi bişey oldu ve biz hocaya gittik bende ümmü sübyan rahatszlğı çktı.boşanmaktan vazgeçtik . bugün 29. gün ben kapandm , namaza başladm, ibadetlerle haşır neşir olmaya başladım, sukar duruldu dedik kaynanamlarla anlaştk eskiye sünger çekicez diye ama hala yüzüme vuruyolar, hala bizi konuştun çok yanlş yaptn senin babanı biz sildik dediler ki hayatta babamdan başka kimsem yok!! babamda ben senin evine onlar yüzünden gelmem diyo artk kafam karştı..eşim her seferinde babamı sevmediğini kaynanam babamı sildiğini söylüyo benim ailemi sürekli aşağılıyolar ve benim yüzüme hala bişeyler vuruyolar..babamı sildiklerini kabullenip ailemi aşağolamalarına göz yumup bu evliliği nasıl yürütebilirim bilmiyorum...siz benim yerimde olsanz ne yapardnz kafam durdu artk..ailemden vazgeçemem ama evliliğimi riske atmalımıyım bilmiyorum eşimi hala daha elle tutulur derecede sevmiyorum çünkü sadece yanında zaman geçiriyorum o kadar....
ilk 1 buçuk yıl gayet iyi sayılabilecek bir eviliğimiz vardı..aslında sorun edebileceğim olaylar yaşıyoduk ama ben hep gözardı ediyordum. eşimin ailesi fazlasıyla evimize karışıyodu ve ben kötülük olmasn diye hiç ses çıkarmıyodum. sürekli sorun yaşamaya başaladk görümcem ve kaynanamla beni hep eşime söylememm gerektiğine dair tembihliyolardı bende eşime bişey anlatmıyodum.. ama taş olsa çatlar artık bir yerden sonra dayanamadm çünkü eşim ne olursa olsun hep ailesini haklı görüyordu ben haklı olsamda bana kızıp o benim annem o seni kırsada sen tek laf etmiyceksin muhabbetlerine girmeye basladı..benim üvey annem vardı ve sorunlarmz çok oluyodu ben bunları eşime anlatmştm. yavaş yavaş eşim bunları yüzüme vurmaya başladı..seninle annem istediği için evlendim sevmiyodum, sana üvey annenden dolayı acıdım ondan evlendim demeye başladı... ben eşime dokunmadan uyayamayan bir insanken artık eşimden soğudum ve sevmiyorum..1 ay önce boşanma yoluna kadar gittik ve ben evde ne skntlar yaşadysam çevremdeki herkese anlatmaya başladm çünkü patlama noktasndaydm kimse beni anlamıyodu. öyleki herkese anlattklarm etrafta yayıldı kimse ağzını tutmadı ve kaynanam bizi böyle konuşan biriyle olmaz diyip ayrılın dedi bizde zaten ayrlmaya karar vermiştik ne yalan söyliyim mutluydum ayrılıyorum diye...sonra karar değiştirip ayrlmayn dedi eşim tamam dedi yani annesi ayrlma deyince vazgeçti gibi bişey oldu ve biz hocaya gittik bende ümmü sübyan rahatszlğı çktı.boşanmaktan vazgeçtik . bugün 29. gün ben kapandm , namaza başladm, ibadetlerle haşır neşir olmaya başladım, sukar duruldu dedik kaynanamlarla anlaştk eskiye sünger çekicez diye ama hala yüzüme vuruyolar, hala bizi konuştun çok yanlş yaptn senin babanı biz sildik dediler ki hayatta babamdan başka kimsem yok!! babamda ben senin evine onlar yüzünden gelmem diyo artk kafam karştı..eşim her seferinde babamı sevmediğini kaynanam babamı sildiğini söylüyo benim ailemi sürekli aşağılıyolar ve benim yüzüme hala bişeyler vuruyolar..babamı sildiklerini kabullenip ailemi aşağolamalarına göz yumup bu evliliği nasıl yürütebilirim bilmiyorum...siz benim yerimde olsanz ne yapardnz kafam durdu artk..ailemden vazgeçemem ama evliliğimi riske atmalımıyım bilmiyorum eşimi hala daha elle tutulur derecede sevmiyorum çünkü sadece yanında zaman geçiriyorum o kadar....
