biz her ikimizin ailesinede uzakta yaşıyorz.cocugumuz olunca 7 gün annem 7 gün kayınvalidem 4 ay da sağolsun kızkardeşim geldi baktı.bende eşimde çalışıyoruz memuruz.yani anlayacağınız kızkardeşimin gelmesi dışında cocuguma bakan kimse olmaıd ve bu konuda asla kimseyi suçlamadım hakkım yok çünkü.hatta mümkünse kimse gelmesin yani önemi yok.çocugum 7 aylıkken bakıcı ile tanıştı,ve şimdi cok şükür 4 yaşında kreşe gidiyor 2 yıldır.neyse kayınvalideme eşim bir kez (bakıcının kızı doğum yapmıstı 1 ay kadar yoktu)anne gelde cocuga bak dedi kayınvalidem "serçecik rapor alsın" dedi ben heyet raporu aldım 40 gün cocuguma baktım.annem gelemez çünkü küçük kardeşim var okula gidiyor.neyse o konu öyle kapandı. bu arada 7 yıllık evliyiz eşimin ailesinden kayınvalidem dışında henüz hiçkimse evimize gelmedi uzaklıgı ve işlerini bahane ettiler hep.neyse onuda geçtim gerçekten bunları eşim takıyor kafasına ben onu hep sakinleştiriyorum.ta ki bugüne kadar. kayınvalidem aynı şehirde oturdukları kaynımın bebeğine bakmaya gidiyormus haftaiçi orda kalıyormus kayınpederimle beraber kayınpederim hala çalışıyor üstelik işe ordan gidiyormuş.neyse ne var bunda aynı şehirdeler diyeceksiniz ancak eltimin annesi aynı apartmanda oturuyor ve eltimden başka çocugu yok üstelik genç bir kadın yani çocuga bakabilir.eşim bunları düşündükçe sinirlendi annem gelip 1 ay bakmadı bizim cocuga ama gidip oraya yerleşmişler çocuk bakmak için diye.aslına bakarsanız ben el kızıyım benim için ne kadar uzak o kadar yakın .kimse gelsin evimde kalsın istemem . kayınvalidem hiçbirimizin cocugu yokken" kimse bana güvenip cocuk yapmasın herkes kendi çocuguna bakar" diyordu. şartlar değişti , eşimede suan kızmasında hak vermiyor değilim . ailesine böyle bir konu için tavır almasını asla istemem.benim bu konuda bir yanlışım varmı genellikle ailesi ve eşim arasında dengeyi kurmaya çalıştım hep ama bilemiyorum insanız hepimiz hatalarım olmuş olabilir.siz ne düşünürdünüz böyle bir durumla karşıkarşıya gelseniz.
Son düzenleme: