Benim 2yıldır hayatımda bır ınsan var.O benım aılemle tanısdı ben onun.Baslarda onun aılesı benı tanımadgı ıcın sevemedı.ama zamanla sevdıler.Ama malsf ben sevemedim artık.Fakat o benım annemle okadar ıyı anlastıkı sankı o onun oglu anneme okadar hedıyeler alırdı sureklı arardı.Biz evlenme kararı aldık ama babamın maddı anlamda durumu sıkısınca ertelemk durumda kaldık.ama o ve aılesı bunu anlyısla karşılamadılar.Beklemenın anlamı yok deyıp durdular bız alırız herseyı yaparız dedıler ama ben kendımı ezdıremem sonuçta.Bundan 1sene once tren kazası gecırdı ve ayağından sakatlndı.Ben bu durumu hıc kafama takmadım.sevıyorum sonuçta.ne olursa olsun.Ama onun pıskoljısı bozuldu.o gıttı başkası geldı bağırmalar cagırmalar en ufak seyde aramamalar.En son kavgamızda tam 1ay ne o benı ne ben onu aramadık.cunku ben hakaret etmıstım dayanamıyorum huylarını artık.Annem aramış neoldu dıe.Annemede siz evlenmekten kacıyosunuz sız ıstemıyorsunuz oyun oynuosunuz kızın şöyle böyle derken tabı annemde benı savunmuş o arada tartışmışlar ve anneme sesını yukseltmıs annemınde zoruna gıtmıs ve duygulanmış.uzulmüş..onu cok sevıyor ama buna kırılmış.bende bunu dun ogrendım kan beynime sıçradı.bıttı dıe msj attım sonucda kımse benım annemı üzemez annemı asla uzdurmem..Oda ben bağırmadım dıo annem bağırdı dıo.ama emınım bağırmıştır.hayvanlık kanında var cunku.şubattada ısteme olacaktı ama ben bıtırdım artık.ama dayanamıorm cok ozluyorum sevıyorum.onsuzda hayat dusunemıyorum..kızlar ne yapmalıyım??
bana lütfen akıl verın.....
bana lütfen akıl verın.....