İlerde bunları dert edip üzüldüğünü hatırladıkça güleceksin:) Ama şu anda senin için önemli olduğundan tabi ki sorununu küçümsemiyorum tatlım.Öncelikle kafanda oturtman gereken ana fikir şu; o çocuk 2. planda.Olur veya olmaz.Herşeyi hakeden ve en güzeline layık olan sensin.Yaşın kaç bilmiyorum ama lise çağlarında olduğunu tahmin ederek gidip konuşamamanı anlıyorum.Bundan sonrasını çocuğa bırak lüften.Kaçan kovalanır derler, bilirsin.Sen üzerine gittikçe, ona bakmaya devam ettikçe kendini daha da büyütecek ve sanki o senin için bir lütufmuş gibi görünmeye başlayacak.Eğer istiyorsa gelir konuşur.Kendini önemsediğini ve peşinden koşulası bir kız olduğunu göster ki sana yakışan budur.Sonuçta gerçekten sevgilisi varsa ısrar etmenin anlamı yok.Eğer yoksa da sen içinden geldiğini yapmışsın, bunda utanılacak , çekinilecek bir durum yok.Tam tersi istediğini elde etmek için cesaretli davranan genç bir bayan olarak gurur duy kendinle ve olayları akışına bırak.Üzerine gitme, kafanda da kimseyi büyütme.