- Konu Sahibi masumpapatya
- #1
eşimin hep nefret ettiği birşeydir başkalarıyla karşılaştırılmak; kim nefret etmezki beni biriyle karşılaştırırsa bende deli oluyorum
ama ben eşimi doğruyu görsün diye o ise sanki beni kızdırmak için yapıyor bunu. mesela evliliğimizin ilk haftasında bi bayan arkadaşından bahsedip eşimin öyle olmasını isterim demişti ama benim karşılaştırmalarım hiç bir zaman böyle onur kırıcı olmadı
mesela eşim bana hiç hediyeler almaz sadece özel bi gün varsa onun klasiğidir gider tek bir kırmızı gül alır. ben arkadaşlarının eşlerinin çok yaratıcı süprizlerle eşlerini şımartmalarını örnek olsun diye anlatırım hemen kızar delirir başkalarıyla ben birmiyim diye.
veya bizim gibi yeni evlenen arkadaşının maddi durumu olmadığından pek eşya alamadı ama eşi hiç bişi demiyor diye bana örnek gösteriyordu. evlerine bir gittik ağzım açık kaldı çok lüks bir evdi ama biz yemek masasını bile almamıştık hep beni kandırdı ne nişanım, ne düğünüm, ne evim hiç birşey hayalimdeki gibi olmadı bunları düşününce keşke evlenmeseydim diyorum ama bir yandanda eşim çok anlayışlı iyi bir insan ve ona çok aşığım..
ama aşk karın doyurmuyorum ben insanların evime gelince çok güzel bulacakları bir evde oturmak istiyordum.eşimde öyle bir yansıtmıştıki kendini sanırsınız sabancının oğlu.
benim bu lafıma kızanlar olacak maddiyat önemli değil diye ama kim isterki büyük hayaller kurup sonrada bu duruma düşmeyi.
bana akıl verin tesellinize ihtiyacım var mafoldumben
ama ben eşimi doğruyu görsün diye o ise sanki beni kızdırmak için yapıyor bunu. mesela evliliğimizin ilk haftasında bi bayan arkadaşından bahsedip eşimin öyle olmasını isterim demişti ama benim karşılaştırmalarım hiç bir zaman böyle onur kırıcı olmadı
mesela eşim bana hiç hediyeler almaz sadece özel bi gün varsa onun klasiğidir gider tek bir kırmızı gül alır. ben arkadaşlarının eşlerinin çok yaratıcı süprizlerle eşlerini şımartmalarını örnek olsun diye anlatırım hemen kızar delirir başkalarıyla ben birmiyim diye.
veya bizim gibi yeni evlenen arkadaşının maddi durumu olmadığından pek eşya alamadı ama eşi hiç bişi demiyor diye bana örnek gösteriyordu. evlerine bir gittik ağzım açık kaldı çok lüks bir evdi ama biz yemek masasını bile almamıştık hep beni kandırdı ne nişanım, ne düğünüm, ne evim hiç birşey hayalimdeki gibi olmadı bunları düşününce keşke evlenmeseydim diyorum ama bir yandanda eşim çok anlayışlı iyi bir insan ve ona çok aşığım..
ama aşk karın doyurmuyorum ben insanların evime gelince çok güzel bulacakları bir evde oturmak istiyordum.eşimde öyle bir yansıtmıştıki kendini sanırsınız sabancının oğlu.
benim bu lafıma kızanlar olacak maddiyat önemli değil diye ama kim isterki büyük hayaller kurup sonrada bu duruma düşmeyi.
bana akıl verin tesellinize ihtiyacım var mafoldumben
lmaz:
