Merhaba arkadaşlar . 9 aylık bir bebeğim var . Kayınvalidemlerle düğün öncesi ufak tefek ağız dalaşı olmadan kırıldıgım şeyler olmustu. Cok gündeme getirmek . Ayda bir gidiyorux cocuktan sonra da . Eşim de biz gidelim onlar gelmesin uğraşma diyor hep. Annem cok yakınımda oturuyor. Cocuga annem baktıgı için bir kıskanclık var fark ediyorum. Annemi tanımadıkları halde gıcık olmuslar anlıyorum . Tabi karşılıklı gıcıklasmalar oldu. Bebeğime müdahale etmeye calıstı kaynanam ben de arayı soğuttum derken kaynımdan tepki aldım. Şöyleki onlara gittiğimizde gelişigüzel uzanıyor. Göbeğini acıp kaşıyor. Eskiden dikakt ederdi. Sürekli bana laf sokmalar. Eşime söyledim fark etmediğini söyledi. Ben uyarırıö öle yapsa falan amanyok yani tık yok. Bu akşam da ordaydık ve artık doldum. Cok konusmak istemedim zaten ayaklarım geri geri gidiyordu. Kaynım sürekli bana laf sokuyor cevap vermiyorum. Eşim de anlamıyor tabi. Mesala şöyle ben aşı kısırlık yapıyor demiştim kayınpedere oldunuz mı diyr sorunca. Bugün de kaynım bizim işçiler kısırlık yapıyor diolar cok cahiller falan gibi bir kaç tane benzer şeyler yaptı. Bana laf sokuyor belli acık anlaıyorum . Ben den de 5 yaş küçük. Artık böyle patlıcam içime patlıyorum. En sonra bebeğimin altınj değşitirken odaya eşim geldi söyledim inanmadı bana dünya senin etradında mı dönüyor herşeyin altından bişi çıkarma vs gibi. Dönerkende kavga ettik. Artık dinlemicem uydurma dedi ve eve geldik şehirdısına gidicekti yola cıktı. Ben o kadar üzgünüm ki. Bu sırada kaynım abla su içer misin vs iyi davranıyor arada laf sokuyor. Ben asla onlaron evine adım atmak istemiyorum. Kocamdan ayrılma pahasına gitmeyeceğim. Nefrer ediyorum. Boşanmayı bile düşünğyorum. Eşim ailesine toz kondurmuyor . Belki yorumlarınjz içimr su serper. Cok saçma gibi geliyor belki ama cok üzgünüm