- 31 Mart 2016
- 272
- 331
- 33
merhaba kızlar,3 ay önce 29 haftalıkken bebeğim hayata geldi.Hamileliğim boyunca eşimlede ailesiylede hayatımda yaşamadığım kadar sorun yaşadım,hepsi üzerime geldi ve benim sinyaller başladı,bayılmalarım başladı,tansiyon düşüklüğünden falan değil,burun kanamalarım ve hafif kasık ağrılarım başladı,bunların üzerine doğum yaptım.Doğum yaptığımda annemler tatildeydi yanımda kimse yoktu ve kayınvalidemler geldi,içeri girdi alnımdan öptü ve barışmış olduk istemediğim halde,çocuğum 2 ay küvezde hayat mücadelesi verdi,tam bir mucizeydi çok çekti ama hayatta kaldı,bu dönemde eşimin ısrarıyla kayınvalidemde kaldık akşam yemeğimizi hazırlıyo sabah kahvaltımızı yaptırıyodu buraya kadar normal ama çocuğum hastaneden çıktığından beri onların ona dokunmasını istemiyorum,karnımda kıymetini bilmeyip onada banada çektirip şimdi hayata gelincemi değer bilir oldular diyorum,o çocuk hastanede neler çekti hep onları suçluyorum.Kayınvalidemin acayip şekilde sahiplenme yapısı var çocuğumuda sahiplenir oldu,o küvez çocuğu sarılmaya öpmeye gelmez ama kucağına aldığında öpüyo elini çocuğun ağzına değdiriyo,kundaklamaya kalkıyo hayır diyorum kızıyo.Geliyo orasını burasını çekiştiriyo,bacaklarını düz tutturmaya çalışıyo.Geçenlerde çocuğun ortopedi randevusu vardı kalçasında bi ölçü az çıktı doktorda kundaklamayın bacağını düz tutmaya çalışmayın diye kızdı,çocuğa bakmayıda bilmiyo.Çocuğu uyutuyorum getir diyo,yemek yediriyorum bacaklarına elliyo çocuk çok rahatsız oluyo,bin kere söyledim yine yapıyo utanmadan çekinmeden,çünkü sahipleniyo ve ben delirme noktasındayım,nefes alışverişim bile değişiyo o sevince,dediğini yaptırınca,birden geriliyorum bu sefer eşimde geriliyo üzülüyorum ama ne yapıyım siz söyleyin kendimi nasıl sakinleştiriyim