Cocugunu cok sevmediği için kumar oynamıyor Eşiniz. Muhakeme yeteneği yok dolayısıyla sebep sonuç ilişkisi kuramiyor. Defalarca söyledim yine söylüyorum. "Gencin güzelim hayatimi karartamam" kafasında iken asla destek olamazsiniz. Bencillikten tamamen siyrilmaniz gerek tedavi sürecinde. Farz ediyorum eşim kanser ve onu yarı yolda birakamam demeniz gerek. Tabi bu söylediğim dediginiz gibi oncesinde vicdanlı ve sevgi besleyebilen biri ise gecerlidir.
Her Kumarbazın bir bam teli vardır. Bazen karısı , bazen çocuğu, bazen ailesi. Lakin itiraf etmese de kaybetmekten korktuğu bir unsur illa ki vardır. Bu da ona düzelme şansı verir. Esinizin geldiği noktada "sevseydi yapmazdı" "çocuğunu düşünse rızkını harcamazdi" demek onu sadece geri iter. Hiçbir fayda sağlamaz.
Biliyorum böyle dusunebilmek gercekten çok zor. Şüphe ve öfke bu dusuncenin önündeki en büyük engellerdir.
Siz önce eylem sonra karar olsun istiyorsunuz ama öyle bir şey olmayacak. Eşiniz size karar vermeniz için hicbir şekilde yardımcı olmayacak. Bunu kendi icinizde halletmelisiniz. "En azından pişman olsa ben destek olurum " demek beyhude cirpinislardan ibaret. Siz onun iyileşmesini istiyor musunuz önce ona karar verin. Sonra da o iyileşmek istiyor mu onu öğrenin.
