Köklerimden kopamama…

B

Birhamisss

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
27 Kasım 2015
832
822
103
Canım kadınlar merhaba. Benim ciddi bir problemim var. Belki bu size problem olarak gelmeyebilir. Belki okuyunca bu da dert mi diyeceksiniz. Ama psikolojik olarak beni çökerten bir durum. Eşim sürekli tayinci. Bu tayinimiz memleketten çok uzağa çıktı. Ve ben bu durumla baş edemiyorum. Burda sık sık gidip geliyordum diye kendimi avutuyordum. Annemden babamdan uzak kalma duygusu beni yıkıma uğratıyor. Eşimle çok mutluyum ama annemle babamla sürekli doya doya yaşamak istiyorum. Diyeceksiniz ki neden başta düşünmedin de evlendin? Doğum yaptıktan sonra bu hale geldim. Lohusalıkta annem babam gittikten sonra depresyona girdim ama herkes beni sulu göz ilan etti o zamanlar. Normalde de her şeye ağladığım için şımarıklık yaptığımı düşündüler. Sanki beni bilmediğim bir yere atıp yapayalnız bırakmışlar gibiydi o günler. Bende hiç kimseye anlatmadım.Kendim atlatmaya çalıştım. Kendimi iyileştiremiyorum. Onlardan, büyüdüğüm yerden ayrılmak bana çok ağır geliyor. Günlerdir uyuyamıyorum. Sanki artık hiç oraya gidemeyecekmişim ömür billah ayrılmışım gibi. Benim gibi yaşayan var mı varsa da nasıl atlattı ?
 
Birhamisss .!.:
Canım kadınlar merhaba. Benim ciddi bir problemim var. Belki bu size problem olarak gelmeyebilir. Belki okuyunca bu da dert mi diyeceksiniz. Ama psikolojik olarak beni çökerten bir durum. Eşim sürekli tayinci. Bu tayinimiz memleketten çok uzağa çıktı. Ve ben bu durumla baş edemiyorum. Burda sık sık gidip geliyordum diye kendimi avutuyordum. Annemden babamdan uzak kalma duygusu beni yıkıma uğratıyor. Eşimle çok mutluyum ama annemle babamla sürekli doya doya yaşamak istiyorum. Diyeceksiniz ki neden başta düşünmedin de evlendin? Doğum yaptıktan sonra bu hale geldim. Lohusalıkta annem babam gittikten sonra depresyona girdim ama herkes beni sulu göz ilan etti o zamanlar. Normalde de her şeye ağladığım için şımarıklık yaptığımı düşündüler. Sanki beni bilmediğim bir yere atıp yapayalnız bırakmışlar gibiydi o günler. Bende hiç kimseye anlatmadım.Kendim atlatmaya çalıştım. Kendimi iyileştiremiyorum. Onlardan, büyüdüğüm yerden ayrılmak bana çok ağır geliyor. Günlerdir uyuyamıyorum. Sanki artık hiç oraya gidemeyecekmişim ömür billah ayrılmışım gibi. Benim gibi yaşayan var mı varsa da nasıl atlattı ?
Genişletmek için tıkla...
Bebeğiniz olmus sizde artık bir çekirdek ailesiniz kendi küçük ailenize odaklanın herkes yerinde sağ olsun bu aşırı düşkünlükte sıkıntı gerçekten
 
Berrfeelinda .!.:
Bebeğiniz olmus sizde artık bir çekirdek ailesiniz kendi küçük ailenize odaklanın herkes yerinde sağ olsun bu aşırı düşkünlükte sıkıntı gerçekten
Genişletmek için tıkla...
Aslında ergenken gençken böyle değildim. Hep bi evden uzaklaşıp özgürleşme derdindeydim. Evet haklısınız bende öyle düşünüyorum. Bende anneyim artık. Kendi ailem var diyorum. Ama olmuyor
 
Birhamisss .!.:
Aslında ergenken gençken böyle değildim. Hep bi evden uzaklaşıp özgürleşme derdindeydim. Evet haklısınız bende öyle düşünüyorum. Bende anneyim artık. Kendi ailem var diyorum. Ama olmuyor
Genişletmek için tıkla...
Daha önce böyle degilseniz eşinizle problem yaşıyorsunuz yada evliliğin getirdiği sorumluluklar ağır geliyor da olabilir bebekten sonra daha çok oldu demişsiniz bebek bakımı ve sorumlulugu da üstüne tuz biber olmuş galiba
 
Benim ailem de yaklaşık 9saat mesafede... Kendi ailemle ilgileniyorum, sürekli konuşuyoruz babam ve kardeşimle, iyi olsunlar da gerisi bir şekilde oluyor, köklerden kopmuyorsun sadece mesafe var, ailen gelir sen gidersin bir şekilde düzen kurulur, tayinciyseniz burada da uzun uzun kalmazsınız sanırım, çekirdek ailenle ilgilen, bunları düşünup hayata küsüp onları ihmal etme, su akar yolunu bulur
 
Depresyon tedavi edilmesi gereken bi durum, lohusalıktan sonra başlayan bi şeyse profesyonel destek almanız faydalı olabilir..

Bende ailemden uzak bi yerde yaşayamam, bi mecburiyet olmadığı sürece ama ben hep böyle düşünüyordum ve benim yaşadığım ülkede insanlar habire taşınmıyor zaten.. Türkiyede ise insanlar daha alışkın aileden uzakta yaşamaya (üniversite okurken, tayin olunca falan), o yüzden biraz abartılı yada çok normal olmayan bi davranış sizinki..
 
Berrfeelinda .!.:
Daha önce böyle degilseniz eşinizle problem yaşıyorsunuz yada evliliğin getirdiği sorumluluklar ağır geliyor da olabilir bebekten sonra daha çok oldu demişsiniz bebek bakımı ve sorumlulugu da üstüne tuz biber olmuş galiba
Genişletmek için tıkla...
İkisi de değil. Eşimle bir problemim yok çok şükür. Sorumluluk konusunda ise elimden geldiğince her şeyi yaparım.
 
Vaalbara .!.:
Benim ailem de yaklaşık 9saat mesafede... Kendi ailemle ilgileniyorum, sürekli konuşuyoruz babam ve kardeşimle, iyi olsunlar da gerisi bir şekilde oluyor, köklerden kopmuyorsun sadece mesafe var, ailen gelir sen gidersin bir şekilde düzen kurulur, tayinciyseniz burada da uzun uzun kalmazsınız sanırım, çekirdek ailenle ilgilen, bunları düşünup hayata küsüp onları ihmal etme, su akar yolunu bulur
Genişletmek için tıkla...
Evet çok haklısınız.
 
Eşin muhtemelen asker tek çare istifa farklı kadroya geçip istifa edecek ama haklardan vazgeçiş var benim babam yıllar önce istifa etti kamuda işçiydi şimdi emekli aynı rütbede olduğu amcamın 2 katı emekli maaşı var ama oyak vs yok maaşlarda da doğu tazminatı vs farklı. Bilmiyorum ben istemezdim tayinci olmayı çevremde ne kadar asker varsa istifa ediyor artık abim polis o da edecek. Bu konuyu aşıla
 
gisla .!.:
Eşin muhtemelen asker tek çare istifa farklı kadroya geçip istifa edecek ama haklardan vazgeçiş var benim babam yıllar önce istifa etti kamuda işçiydi şimdi emekli aynı rütbede olduğu amcamın 2 katı emekli maaşı var ama oyak vs yok maaşlarda da doğu tazminatı vs farklı. Bilmiyorum ben istemezdim tayinci olmayı çevremde ne kadar asker varsa istifa ediyor artık abim polis o da edecek. Bu konuyu aşıla
Genişletmek için tıkla...
Bir yere alışıyorsun çevren oluyor. Sonra sıfırdan bir hayat…
 
Birhamisss .!.:
Canım kadınlar merhaba. Benim ciddi bir problemim var. Belki bu size problem olarak gelmeyebilir. Belki okuyunca bu da dert mi diyeceksiniz. Ama psikolojik olarak beni çökerten bir durum. Eşim sürekli tayinci. Bu tayinimiz memleketten çok uzağa çıktı. Ve ben bu durumla baş edemiyorum. Burda sık sık gidip geliyordum diye kendimi avutuyordum. Annemden babamdan uzak kalma duygusu beni yıkıma uğratıyor. Eşimle çok mutluyum ama annemle babamla sürekli doya doya yaşamak istiyorum. Diyeceksiniz ki neden başta düşünmedin de evlendin? Doğum yaptıktan sonra bu hale geldim. Lohusalıkta annem babam gittikten sonra depresyona girdim ama herkes beni sulu göz ilan etti o zamanlar. Normalde de her şeye ağladığım için şımarıklık yaptığımı düşündüler. Sanki beni bilmediğim bir yere atıp yapayalnız bırakmışlar gibiydi o günler. Bende hiç kimseye anlatmadım.Kendim atlatmaya çalıştım. Kendimi iyileştiremiyorum. Onlardan, büyüdüğüm yerden ayrılmak bana çok ağır geliyor. Günlerdir uyuyamıyorum. Sanki artık hiç oraya gidemeyecekmişim ömür billah ayrılmışım gibi. Benim gibi yaşayan var mı varsa da nasıl atlattı ?
Genişletmek için tıkla...
Ahh sizi öyle iyi anlıyorumki eşim ile 2 yıllık evliyken ve ben 6 aylık hamileyken Danimarkaya taşındık 1 senedir buradayım ve oturum izni sürecim yüzünden henüz hiç Türkiyeye gidemedim ailem torununu göremedi ben burada kendimi yedim bitirdim hergün kavgalar ettim en sonunda yurt dışı bakanlığından geri dönüş izni ile Türkiyeye gitme izni aldım bir kaç gün sonra gideceğim ama şimdiden hâla geri buraya nasıl döneceğimi düşünüyorum öyle zorki hislerimi nasıl ifade ededeğimi bile bilmiyorum boğazıma bir yumru oturdu sanki...
 
Bende ailesine çok düşkün bir insandım.Yasim 40 a yaklaştı.Ama bazen hala tam buyutememsim gibi geliyor.Hala en ufak birşeyde annemi arıyorum.Ben annemin arka sokağına gelin oldum.Ama onlar beni bırakıp memlekete taşındılar.Hayat her zaman istedtgimiz gibi olmuyor malesef.Eger çevrenizde varsa komşu edinmenizi öneririm.Zaman geçirmek için çok iyi oluyor.Muhtmelen bebeğiniz daha küçük ama çocuk büyüdükçe insana arkadaş oluyor.O zaman zaman daha çabuk geçiyor.Ailenizi tabiki ozluyorsunuzdur.Ama bence asıl sıkıntı yanlız olmaniz
 
Mor i Danmark .!.:
geri dönüş izni ile Türkiyeye gitme izni aldım
Genişletmek için tıkla...
Bu kısmı anlamadım. Ülkelerine girmenin izni olsa anlarım da, Türkiye'ye gitmek de mi izne bağlı? Normalde ülkelerine almamaya çalışırlar da, sizin özellikle geri dönüşünüzü istemeleri ilginç geldi. Gerçekten merak ettiğim için soruyorum, yanlış anlamayın
 
Birhamisss .!.:
Canım kadınlar merhaba. Benim ciddi bir problemim var. Belki bu size problem olarak gelmeyebilir. Belki okuyunca bu da dert mi diyeceksiniz. Ama psikolojik olarak beni çökerten bir durum. Eşim sürekli tayinci. Bu tayinimiz memleketten çok uzağa çıktı. Ve ben bu durumla baş edemiyorum. Burda sık sık gidip geliyordum diye kendimi avutuyordum. Annemden babamdan uzak kalma duygusu beni yıkıma uğratıyor. Eşimle çok mutluyum ama annemle babamla sürekli doya doya yaşamak istiyorum. Diyeceksiniz ki neden başta düşünmedin de evlendin? Doğum yaptıktan sonra bu hale geldim. Lohusalıkta annem babam gittikten sonra depresyona girdim ama herkes beni sulu göz ilan etti o zamanlar. Normalde de her şeye ağladığım için şımarıklık yaptığımı düşündüler. Sanki beni bilmediğim bir yere atıp yapayalnız bırakmışlar gibiydi o günler. Bende hiç kimseye anlatmadım.Kendim atlatmaya çalıştım. Kendimi iyileştiremiyorum. Onlardan, büyüdüğüm yerden ayrılmak bana çok ağır geliyor. Günlerdir uyuyamıyorum. Sanki artık hiç oraya gidemeyecekmişim ömür billah ayrılmışım gibi. Benim gibi yaşayan var mı varsa da nasıl atlattı ?
Genişletmek için tıkla...
Sizi öyle iyi anlıyorum ki.. Ailemden 10 saat kadar uzaktayım. Daha yanlarına gideli 2 ay oldu ancak sanki bir sene gibi.. 3 ay sonra falan yine gidicem ama sanki o 3 ay geçmek bilmiyor. Ailemi öyle özlüyorum ki. Bunu söyleyince linçleyen çok oldu beni burada evlenmeseydin senin gibiler evlenmemeli falan diye :( eşimi çok seviyorum aslinda evlendiğime pişman değilim. Ancak memleket ve aile özlemi aşırı üzüyor beni. Ben henüz baş edemiyorum maalesef sadece sizi çok iyi anlıyorum :(
 
Berenco .!.:
Bende ailesine çok düşkün bir insandım.Yasim 40 a yaklaştı.Ama bazen hala tam buyutememsim gibi geliyor.Hala en ufak birşeyde annemi arıyorum.Ben annemin arka sokağına gelin oldum.Ama onlar beni bırakıp memlekete taşındılar.Hayat her zaman istedtgimiz gibi olmuyor malesef.Eger çevrenizde varsa komşu edinmenizi öneririm.Zaman geçirmek için çok iyi oluyor.Muhtmelen bebeğiniz daha küçük ama çocuk büyüdükçe insana arkadaş oluyor.O zaman zaman daha çabuk geçiyor.Ailenizi tabiki ozluyorsunuzdur.Ama bence asıl sıkıntı yanlız olmaniz
Genişletmek için tıkla...
Aslında yalnız değilim bende öğretmeni. Çok sevdiğim bir arkadaş çevrem var. Komşularım var. Eşimin iş arkadaşları ve eşleri ile de güzel gezilerimiz oluyor. Ama bu çevre için benim 2 3 yıl zaman geçirmem gerekiyor. Herkese kolay kolay güvenmem. Hızlı edindiğim arkadaşlıklar bende sıkıntı oluyor. O yüzden hep ağır ilerler arkadaşlığım. Şu an çok sevdiğim bir çevrem var ama yok oldu. Sil baştan. Ben çok zor benimserim bir yeri. Çok zor alışırım.
 
sunworyy .!.:
Sizi öyle iyi anlıyorum ki.. Ailemden 10 saat kadar uzaktayım. Daha yanlarına gideli 2 ay oldu ancak sanki bir sene gibi.. 3 ay sonra falan yine gidicem ama sanki o 3 ay geçmek bilmiyor. Ailemi öyle özlüyorum ki. Bunu söyleyince linçleyen çok oldu beni burada evlenmeseydin senin gibiler evlenmemeli falan diye :( eşimi çok seviyorum aslinda evlendiğime pişman değilim. Ancak memleket ve aile özlemi aşırı üzüyor beni. Ben henüz baş edemiyorum maalesef sadece sizi çok iyi anlıyorum :(
Genişletmek için tıkla...
Sonunda beni anlayan birisi 🥹
 
albatroza .!.:
Bu kısmı anlamadım. Ülkelerine girmenin izni olsa anlarım da, Türkiye'ye gitmek de mi izne bağlı? Normalde ülkelerine almamaya çalışırlar da, sizin özellikle geri dönüşünüzü istemeleri ilginç geldi. Gerçekten merak ettiğim için soruyorum, yanlış anlamayın
Genişletmek için tıkla...
tilbagerejsetilladelse yani olay aslında oturum başvuru sürecinde ülkemi ziyaret edersem tekrardan Danimarkaya girebilme izni ve bu ziyaret sırasında sonucum gelirse bu hakkımda yanıyor çok karışık umarım anlatabilmişimdir
 
Tedavi alın yaşadığınız şey normal duygusallık değil. Az kalsın şey diyeceksiniz “eşim tek gitsin doguya ben de memlekete tayin alayım”
 
Sudanli .!.:
Tedavi alın yaşadığınız şey normal duygusallık değil. Az kalsın şey diyeceksiniz “eşim tek gitsin doguya ben de memlekete tayin alayım”
Genişletmek için tıkla...
Sizin az kalsın diye ti’ye aldığınız hayatı 2 yıl eş götürülemez garnizondan dolayı yaşadım. O hayatında nasıl olduğunu gayet tecrübe ettim. Onunda ne olduğunu çok iyi biliyorum. Mesele eşimi bırakıp anne babamla yaşamak değil.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

N
Manipülatif aile, sorunlu kardeş, boğulan ben
Yorumlar
4
Görüntüleme
1K
Bellnula
Bellnula
K
Kayınvalidem işlemeyi güzel biliyor..
2
Yorumlar
32
Görüntüleme
3K
mslanlt
M
H
Bana akıl verin napıyım ben…?
Yorumlar
19
Görüntüleme
2K
Gudetama
Gudetama
C
Elti meselesi
2 3
Yorumlar
44
Görüntüleme
3K
MFF
M
G
Bakıcı ve kv gerilimi
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
3K
Rowena Ravenclaw
R
Back
X