Şimdi arkadaşlar sorunum şu normalde olaylar karşısın da sakin olurum kontrolü kaybetmemek için .
Ancak işin içine oğlum girdiği zaman tuhaflaşıyorum gözüm görmüyor babam olsa tanımayacağım .
Şimdiye kadar dert etmiyordum ama çevremde oğluma karşı zaafım olduğunu çoğu kişi biliyor .
Her anne evladını korur kollar ama benimkisi farklı ben sertleşiyorum bir garip oluyorum işte.
Kendim kızarım , yeri gelir bağırırım öyle aman aman üstüne düşmem ama birisi dokunmasın .
Velhasıl arkadaşlar toplantılar da çocuklar birbirine bir şey yapsa etraftakilerin beni incelediklerini farkettim buda önemli değildi benim için dün dikkatimi çeken bu hassasiyetimi bilen biri sanki benim patlamamı istiyormuş gibi ortaya bağırıyor ancak orada sadece oğlum vardı ve yarın yine kalabalık bir yere gideceğiz .Bu kişi bunu tekrar edecek gibi hissediyorum ve bu oyuna gelmek istemiyorum , benim hangi konular da zaafım olduğunu çok iyi analiz etmiş arkadaş.
Çocuk bunlar kendi araların da kavga da edecekler ama bir büyük (çocuğuma) bağırdığı zaman nasıl davranmalıyım , elim ayağım boşalıyor çok sinirleniyorum .Kontrolümü kaybediyorum .
Ortamı germeden karşımda ki kişiyi nasıl uyarmalıyım ?
birinci alternatif biraz zor olacak ama bağırsa bile duymazdan gelin, umursamayın böylece kendi kazdığı kuyuya kendi düşecek, zaafınızdan yararlanamayacaktır.
ya da neden bağırıyorsun güzelce ikaz etsene, ayrıca ortada sadece benim oğlum var geçen hafta da aynı şeyi yapmıştın dikkatimi çekmedi değil diyerek yüzleyip, ağzının payını vereceksiniz ki ibreti alem olsun.
Ayrıca ne kadar kötü niyetli bir bayanmış bu hanım yaaa
birinci alternatif biraz zor olacak ama bağırsa bile duymazdan gelin, umursamayın böylece kendi kazdığı kuyuya kendi düşecek, zaafınızdan yararlanamayacaktır.
ya da neden bağırıyorsun güzelce ikaz etsene, ayrıca ortada sadece benim oğlum var geçen hafta da aynı şeyi yapmıştın dikkatimi çekmedi değil diyerek yüzleyip, ağzının payını vereceksiniz ki ibreti alem olsun.
Ayrıca ne kadar kötü niyetli bir bayanmış bu hanım yaaa
Daha önce bir kaç kez yanların da terslemişliğim var insanları biliyorlar yani.
Bu yüzden mimlendim .
Bu kişinin amacı tahminimce malesef beni küçük düşürmek çocuğumla bir alıp veremediği yok yani.
İnsanların gözün de agresif ,geçimsiz gözükmek istemiyorum .Ayrıca da ayıp oluyor sanki sadece benim çocuğum varmış gibi.
Umursama işine gelince bu konu da çok zorlanıyorum işte başka konularda gayet vurdum duymaz olabiliyorum ...Evladımın başkası tarafından ağlatılması benim fobim kısaca.
Evet arkadaşlar çalışmadığım yerden geldi.Sofrada birisine senin sevilmeyecek neyin var derken sofranın ortasına püskürdü bildiğiniz ictigi meyve suyunu masanin ortasina yiyeceklerin üstüne.Allah'ım şaka gibi sanki ben o kişi hakkin da kötü konuşuyormusum gibi.Nasil utandim anlatamam hayirdir dedim ama olan oldu.Ya arkadaslar ne alıp veremedigi var benimle çözemiyorum neden kücük düsürmeye calisiyor beni.
Benim huyum değil böyle ince işlerle karşımdakini rencide etmek , lakin canım sıkılmaya başladı .
Ben bu kişinin bulunduğu her ortama yine ne yapacak diye korka korka mı gideceğim ?
En son sinirlenip patlayacağım amacı bu biliyorum ...
Yok arkadaşım baktı ki ben hiç oralı olmuyorum çocuk konusun da kafamı çeviriyorum yöntem değişti.Geceden planlıyor mu ne yapacağını artık .Bekliyor ben konuşayım da abuk sabuk espiri yapsın
Öyle terbiyesiz biri de olamıyorum .
Arkadaşım bu ilk vukuatı değil , insanları rencide etmek için ne yaptığını yanım da anlatmış insan bu , hem anlatıp hem uyguluyor ama bunu öyle sinsi bir şekil de yapıyor ki afalladım yeminle.Her şeyi üstü kapalı yapıyor siz anlıyorsunuz ama yanımızdakiler anlamıyor