Konuşamayan oğlum

16 aylik cocuktan cok sey bekliyoruz bence... kendimden biliyorum 12 aylikken anne bile demiyor diye gunlerce cocugum otistik sanip manyak olmustum. ilk 16 aylikken anne demisti.

simdi 23 aylik. syamadigim kadar cok kelimesi var ve “ anne cay koy” bile dedigi oluyor... cumle kurma konusunda zayif olmasina ragmen hergun yeni bir kelime ekleniyor fark ediyorum.

16 aylik cocuga “neden hala konusmuyor” diyeni ciddiye almayin lutfen. doktorlar yurumek icin bile 18 ay tanirken 16 aylik cocugun bulbul gibi sakimasini beklemek bana cok utopik geliyor.

oyle hizli ogreniyorlar ki, inanin bi hafta icinde bile muazzam gelisimler oluyor. 2 yasinakadar zaman taniyin cocugunuza. zaten cigu doktor sorun olsa bile 2 yastan once teshis koymuyor... 2 yas kilit gercekten. biraz sabir.

2 yas gununde hala kelime yada hitap yoksa bir sorun olmasa bile bunu size bir uzman soylesin. o vakit gelene kadar bolca cocuk sarkilari, bol goz temasi iceren oyun oynayin. zamanla kuruntu ettiginizi goreceksiniz

A n n e y i m .!.:

Tabi insan duymak istiyor. Mesela 22 aylık kızım bana bir kere bile anne demedi konuşur eder ama bana hep baba diye seslenir. Ne diller döktümde anne demiyor. Birde 5 yaşında kızım var ondanda duyuyor ama söylemiyor ben napayım şimdi Gerçekten zor ama kendimizide bazen bu konularda yıpratıyoruz. Akışına bıraksak,etrafta söylenenleri duymazsak daha güzel olurda işte A ahsen90

Genişletmek için tıkla...

uzerine gittigimiz konularda inat yapiyorlar... oglum asla abla demiyor diyebildigi halde. abi siye sesleniyor kizlara, kizlar ben ablayim dedikce inatla abiiiiii diyor.

bir de cok ilginc, anneme seslenirken anne diye sesleniyor ama annemden soz ederken anane diyor.anneme ait bir esyayi bulup bana anane diye getiriyor, ama anneme asla anane diye seslenmiyor. kayinvalidemizden bahsederken kv deriz ama bir araya gelince anne diye hitap ederiz ya o hesap bizimki:)

ahsen90 .!.:

Merhaba 16.5 aylik oglum hala hicbirsey konusmuyor. Onceden baba mama gibi seyler soylerdi onu da kesti. Cici (cikcik) bi de bird (kuş) diyor nadiren o da. Ne anne ne baba hicbisey yok. Komutlarimi oncede uygulamiyordu ama son 1 aydir komutlarimi yapiyor hatta elindekini cope at desem atar hadi baba uyuyor uyandir desem gider babasini uyandirmaya odaya. Derdini anlayamadigim zaman agliyor sinirleniyor. Ne olur icimi rahatlatin

Genişletmek için tıkla...

Yaşıtlarıyla aynı ortama sokun . Çocuklar bir araya gelince daha etkili oliyor konuşmada bence

kirmizigitar .!.:

uzerine gittigimiz konularda inat yapiyorlar... oglum asla abla demiyor diyebildigi halde. abi siye sesleniyor kizlara, kizlar ben ablayim dedikce inatla abiiiiii diyor.

bir de cok ilginc, anneme seslenirken anne diye sesleniyor ama annemden soz ederken anane diyor.anneme ait bir esyayi bulup bana anane diye getiriyor, ama anneme asla anane diye seslenmiyor. kayinvalidemizden bahsederken kv deriz ama bir araya gelince anne diye hitap ederiz ya o hesap bizimki:)

Genişletmek için tıkla...

Çok fenalar çook.. Çocuklar anlıyorlar herşeyi inat dediğiniz gibi söyledikleriniz aynısı yaşıyoruz. Yaşatıyor sağolsun minik yaramaz. Rabbim size bağışlasın inşâAllah

Annem 10 yıl önce bir çocuğa baktı 3-4 yaslarindaydi. Ama çocuk konusamiyordu ufak tefek cok nadir ama anlaşılmiyordu bile ne dediği. Çocuğu bize bırakıyorlardı bazen ama çoğu zaman annem gidiyordu evlerine. Zamanla çocuk annemin sayesinde konuşmaya başladı ve anlaşılır şekilde konuşuyordu. Annem çok üzerine düştü onunla sürekli konuşuyordu yemek yedirirken ,boya yaptırırken renklerle ilgili sekillerle ilgili hem konuşup hem soru soruyordu. Yaşıtıymis gibi kelimeleri uzatarak bıkmadan usanmadan onunla oturup onunla kalktı. Onlarin tayini cikti sonra anneme yalvardilar resmen senin de evini getirelim falan diye ama hayat ışte sonra çocuk geriledi mi devam mi etti bilmiyoruz. Çok iyiydi ama ayrılırken

ya bende de benzer problem var. çocuğun yaşıtı yok etrafında. hatta anne baba olarak biz dışında pek kimseyi görmüyor. haftada ya da 2 haftada bir kayınvalidem geliyor. başka kimseyi pek gördüğü yok. Biz evden çalışıyoruz eşimle. bütün gün bilgisayar başındayız. web tasarım-yazılım işleri yapıyoruz. aramızda da konuşmalar iş gereği. Akşamları ailece vakit geçirelim dediğimizde çocuğun uykusu geliyor zaten. yanlış anlaşılmasın çocukla hiç konuşmuyor ilgilenmiyor değiliz. ama normal ailelerdeki kadar evde sürekli bir sohbet ortamı yok. normalde teyze, amca, komşu, dede, kuzen, arkadaş vs. gelir. bunlar gerekir çocuğa. bizde öyle değil malesef. mecburen kafayı işe veriyoruz. maddi durumlar malesef. hergün parka götürüyoruz mutlaka. orada diğer çocuklarla kaynaşsın konuşsun diye yaklaşmıyor pek onlara. baba, mama, dede, anee diyor ama sanki ortam yaratabilsek daha çok konuşacak. kreşe verin böyle olmaz çocuğun arkadaşı olması lazım diyorlar ama henüz çok küçük ayrılamam ki bebeğimden.

endişe duyman normal ama çocukta sorun olduğu için değil hareketlerle kendini ifade etmeye alıştığı için dil tembelliği olabiliyor mümkün olduğu kadarıyla eliyle işaret ettiği şeyi anlama konuşarak anlatması gerektiğini öğret

gün icinde onunla sürekli sohbet edin, bir seyler anlatın. Biraz kalabalıkta kalması da etkili olur