Konuşamıyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

pepperony

Nirvana
Pro Üye
9 Eylül 2013
12.074
27.801
798
Merhaba KK üyeleri
Konu başlığı böyle içerikte böyle
Kelimeleri unutuyorum insanlara içimden geçenleri söyleyemiyorum

Ya çok sessiz kalıyorum ya saçma sapan bir şey söyleyeceğim korkusu oluşuyor
Hep böyle bir insan değildim konuşkan ve espiritüel biriydim
Sanki biri geldi konuşma yeteneğimi aldı benden
özellikle kendimi savunurken patlayacak gibi oluyorum dokunsalar ağlayacak kıvama geliyorum
İnsanlar alttan alta laf sokmalarıyla bir anda bir şey söylemleriyle başa çıkamıyorum
Duygularım hemen yüzüme yansıyor kızgınsam sevinçliysem üzgünsem her şey yüzümden okunuyor
Ve insanlar bunu sonuna kadar kullanıyor
Safımdır belkide
Sanki içimde bir bülbül var ama dışarı çıkanlar bir papağanın 3 kelimesi gibi

Çare nedir bilmiyorum
Bu durumdan çok sıkıldım
 
Son düzenleme:
Böyle değildim demişsin.
Acaba böyle olmana sebep bir olay, diyalog ya da tartışma içinde bulundun mu?
Belki bir şey söyledin ama söylediğine pişman oldun.
O günden sonra böyle oldun diye geldi aklıma.
 
Böyle değildim demişsin.
Acaba böyle olmana sebep bir olay, diyalog ya da tartışma içinde bulundun mu?
Belki bir şey söyledin ama söylediğine pişman oldun.
O günden sonra böyle oldun diye geldi aklıma.
Uzun süre mobbinge uğradım amirleri tarafından
Amirler Allah'tandır belasını buldu ama ben böyle kaldım
Eski kendimi arıyorum
 
Merhaba KK üyeleri
Konu başlığı böyle içerikte böyle
Kelimeleri unutuyorum insanlara içimden geçenleri söyleyemiyorum

Ya çok sessiz kalıyorum ya saçma sapan bir şey söyleyeceğim korkusu oluşuyor
Hep böyle bir insan değildim konuşkan ve espiritüel biriydim
Sanki biri geldi konuşma yeteneğimi aldı benden
özellikle kendimi savunurken patlayacak gibi oluyorum dokunsalar ağlayacak kıvama geliyorum
İnsanlar alttan alta laf sokmalarıyla bir anda bir şey söylemleriyle başa çıkamıyorum
Duygularım hemen yüzüme yansıyor kızgınsam bunu sevinçliysem üzgünsün her şey yüzümden okunuyor
Ve insanlar bunu sonuna kadar kullanıyor
Safımdır belkide
Sanki içimde bir bülbül var ama dışarı çıkanlar bir papağanın 3 kelimesi gibi

Çare nedir bilmiyorum
Bu durumdan çok sıkıldım

Acaba gecmiste cok mu sustunuz?
 
Merhaba KK üyeleri
Konu başlığı böyle içerikte böyle
Kelimeleri unutuyorum insanlara içimden geçenleri söyleyemiyorum

Ya çok sessiz kalıyorum ya saçma sapan bir şey söyleyeceğim korkusu oluşuyor
Hep böyle bir insan değildim konuşkan ve espiritüel biriydim
Sanki biri geldi konuşma yeteneğimi aldı benden
özellikle kendimi savunurken patlayacak gibi oluyorum dokunsalar ağlayacak kıvama geliyorum
İnsanlar alttan alta laf sokmalarıyla bir anda bir şey söylemleriyle başa çıkamıyorum
Duygularım hemen yüzüme yansıyor kızgınsam sevinçliysem üzgünsem her şey yüzümden okunuyor
Ve insanlar bunu sonuna kadar kullanıyor
Safımdır belkide
Sanki içimde bir bülbül var ama dışarı çıkanlar bir papağanın 3 kelimesi gibi

Çare nedir bilmiyorum
Bu durumdan çok sıkıldım

ben de bir dönem iş hayatında da özel hayatımda da aynı şeyleri yaşadım, hemen yazıyorum.

sezen aksunun bir şarkısı var o şarkıyı reçete olarak kullan...

"O zaman hemen git radyoyu aç bir şarkı tut
Ya da bir kitap oku mutlaka iyi geliyor
Ya da balkona çok bağır bağırabildiğin kadar
Zehir dışarı akmadan yürek yıkanmıyor

Bir şiirden, bir sözden
Bir melodiden, bir filmden
Geçirip güzelleştirmeden can dayanmıyor
Yıldızların o ışıklı fırçası azıcık değmeden
Bu şahane hüzün tablosu tamamlanmıyor"

der sezen abla... öyledir de... bir ara yemek yapamyı reddetmiştim bir yıl kadar, kitap okumayı bırakmıştım, evde salak salak instagramda vakit öldürürdüm... sadece takvimden yaprak azaltıyordum ama hala çok gencim... şimdi yemeğimi yapıyorum kendim, temizliği aksatmıyorum, sağlığıma dikkat ediyorum, eskiden daha güzel giyiniyorum, kitap okumaya başladım tekrar... böylece gene eskisi gibi muzip biri olmayı başardım, iş hayatında saygımlığım artıyor (tabii bir gün birisi çıkıp da ayağımı kaydırana dek :-) )

sana da tavsiyem kopma hayattan.. =))
 
Sanırım çocukluğumda da vardı ama üniversite dönemi özel sektörde çalışırken açılmıştım yine böyle oldum

Burda oyle degilsiniz ama yorumlarinizi begenirim :) bazen uzun sure susunca oluyor bir ara ben de aman kimseyi kirmayayim diye hep sustum. Sonra baktim olacak gibi degil beni kirani ben de kirmaya basladim. Yapacak bir sey yok malesef. Iyi niyetten kibarliktan anlamayana hakettigi gibi davranmak lazim.
 
Burda oyle degilsiniz ama yorumlarinizi begenirim :) bazen uzun sure susunca oluyor bir ara ben de aman kimseyi kirmayayim diye hep sustum. Sonra baktim olacak gibi degil beni kirani ben de kirmaya basladim. Yapacak bir sey yok malesef. Iyi niyetten kibarliktan ankamayana hakettigi gibi davranmak lazim.
Kesinlikle
İnsanlar şu lafımı yanlış mı anlar
Aman kırılırlar mı aman üzülürler mi diyorum ama maşallah kimse öyle düşünmüyor
 
Burda oyle degilsiniz ama yorumlarinizi begenirim :) bazen uzun sure susunca oluyor bir ara ben de aman kimseyi kirmayayim diye hep sustum. Sonra baktim olacak gibi degil beni kirani ben de kirmaya basladim. Yapacak bir sey yok malesef. Iyi niyetten kibarliktan anlamayana hakettigi gibi davranmak lazim.
Bu arada teşekkür ederim :KK66:
 
ben de bir dönem iş hayatında da özel hayatımda da aynı şeyleri yaşadım, hemen yazıyorum.

sezen aksunun bir şarkısı var o şarkıyı reçete olarak kullan...

"O zaman hemen git radyoyu aç bir şarkı tut
Ya da bir kitap oku mutlaka iyi geliyor
Ya da balkona çok bağır bağırabildiğin kadar
Zehir dışarı akmadan yürek yıkanmıyor

Bir şiirden, bir sözden
Bir melodiden, bir filmden
Geçirip güzelleştirmeden can dayanmıyor
Yıldızların o ışıklı fırçası azıcık değmeden
Bu şahane hüzün tablosu tamamlanmıyor"

der sezen abla... öyledir de... bir ara yemek yapamyı reddetmiştim bir yıl kadar, kitap okumayı bırakmıştım, evde salak salak instagramda vakit öldürürdüm... sadece takvimden yaprak azaltıyordum ama hala çok gencim... şimdi yemeğimi yapıyorum kendim, temizliği aksatmıyorum, sağlığıma dikkat ediyorum, eskiden daha güzel giyiniyorum, kitap okumaya başladım tekrar... böylece gene eskisi gibi muzip biri olmayı başardım, iş hayatında saygımlığım artıyor (tabii bir gün birisi çıkıp da ayağımı kaydırana dek :-) )

sana da tavsiyem kopma hayattan.. =))
Okudukça hak veriyorum
Öyle sanırım 2-3 sene çok yıprandım ve her şeyden el ayak çekmek istedim
kafamın bazen bir kitap kaldırmadığı bile oluyor ama insanlar size bu devirde rahatta vermiyor
Tavsiylerinizi uygulamaya çalışacağım
 
Kesinlikle
İnsanlar şu lafımı yanlış mı anlar
Aman kırılırlar mı aman üzülürler mi diyorum ama maşallah kimse öyle düşünmüyor

Insanlar sizi delirtmek icin ugrasiyorsa guzel bir delireceksiniz bakin bakalim bir daha yapabiliyorlar mi. anlamayana anladigu dilde konusacaksiniz.
 
Kesinlikle
İnsanlar şu lafımı yanlış mı anlar
Aman kırılırlar mı aman üzülürler mi diyorum ama maşallah kimse öyle düşünmüyor

Naif insanın kıymeti mi var?

Bin kere düşünüp kafa patlatan herkes böyle mutsuz.
Ağzı, kalbi, beyni kanalizasyondan hallice insanlar bir uzun yaşıyor ki valla..
Pek mutlu..

Az evvel geldi bir tanesi yaşı 80'i aştı.
Ağzından ne çıkıyor, düşünmez.
Bugün hayret abuk subuk konuşmadı dedim.
Annem diyor ki geçen bir aldım onu aşağı o yüzden.
O 40 sefer yaptıysa, birinde taştığımız bile içimize dert oluyor..
Ahaa dedim bak bunlar böyle yaşıyor işte.
Bir kere ağzının payını verdin mi, bak rahat ediyorsun.
Hep yapmak lazım demek.

İyi insanları bir bir öldürürler işte böyle..
Bende de eski benden eser kalmıyor.

Bu dünyada hayatta kalmak için, onlara benzemeye başlamak çok üzücü..
 
1) Sizi umursamayan insanı siz de umursamayacaksınız
2) Daha çok okuyup/dinleyip yazacaksınız. Bu ifade yeteneğinizi geliştirir.

Ve dinlemek hatta, en önemlisi bu. İnsanlar konuşmada sıranın kendine gelmesini bekler (Hatta Fight clubta da bir yerde geçiyor bu cümle), gerçekten dinlerseniz onların açıklarını da fark edersiniz.
 
Merhaba KK üyeleri
Konu başlığı böyle içerikte böyle
Kelimeleri unutuyorum insanlara içimden geçenleri söyleyemiyorum

Ya çok sessiz kalıyorum ya saçma sapan bir şey söyleyeceğim korkusu oluşuyor
Hep böyle bir insan değildim konuşkan ve espiritüel biriydim
Sanki biri geldi konuşma yeteneğimi aldı benden
özellikle kendimi savunurken patlayacak gibi oluyorum dokunsalar ağlayacak kıvama geliyorum
İnsanlar alttan alta laf sokmalarıyla bir anda bir şey söylemleriyle başa çıkamıyorum
Duygularım hemen yüzüme yansıyor kızgınsam sevinçliysem üzgünsem her şey yüzümden okunuyor
Ve insanlar bunu sonuna kadar kullanıyor
Safımdır belkide
Sanki içimde bir bülbül var ama dışarı çıkanlar bir papağanın 3 kelimesi gibi

Çare nedir bilmiyorum
Bu durumdan çok sıkıldım
Merhaba sana onerim gunde 20 dk sesli kitap okumak. Kesinlikle cok ise yariyor konusma konusunda.
 
Naif insanın kıymeti mi var?

Bin kere düşünüp kafa patlatan herkes böyle mutsuz.
Ağzı, kalbi, beyni kanalizasyondan hallice insanlar bir uzun yaşıyor ki valla..
Pek mutlu..

Az evvel geldi bir tanesi yaşı 80'i aştı.
Ağzından ne çıkıyor, düşünmez.
Bugün hayret abuk subuk konuşmadı dedim.
Annem diyor ki geçen bir aldım onu aşağı o yüzden.
O 40 sefer yaptıysa, birinde taştığımız bile içimize dert oluyor..
Ahaa dedim bak bunlar böyle yaşıyor işte.
Bir kere ağzının payını verdin mi, bak rahat ediyorsun.
Hep yapmak lazım demek.

İyi insanları bir bir öldürürler işte böyle..
Bende de eski benden eser kalmıyor.

Bu dünyada hayatta kalmak için, onlara benzemeye başlamak çok üzücü..
Aynı şeyleri düşünüyorum birebir
Geçen instagramda biri yazmıştı bu devirde çaycıya iki gün üst üste güzel davransan üçüncü gün kalkar çayını kendin alırsın yazmışlardı kesinlikle haklılar

Aman özel hayatıyla ilgili soru sorma yorum yapma alınır
Aman işiyle ilgili eleştirme aman kimsenin arasında laf taşıyan sen olma deyip kendi kendimi baskıya koyuyorum resmen
 
1) Sizi umursamayan insanı siz de umursamayacaksınız
2) Daha çok okuyup/dinleyip yazacaksınız. Bu ifade yeteneğinizi geliştirir.

Ve dinlemek hatta, en önemlisi bu. İnsanlar konuşmada sıranın kendine gelmesini bekler (Hatta Fight clubta da bir yerde geçiyor bu cümle), gerçekten dinlerseniz onların açıklarını da fark edersiniz.
Kitaplarla çok haşır neşirdim karamazov kardeşleri bir haftada bitiren bir yapıya sahiptim şu an uyduruk bir kitap elimde sürünüyor kafa dolu çünkü
Kendimi açık etmemeyi daha fazla dinlemeyi öğrenmeliyim
Sesli okumayı da kesinlikle yapacağım
 
Sindirilmissin sanirim. Simdi de kabugundan cikmak istiyorsun. Bu bir anda olmaz muhtemelen. Kitap okumani tavsiye ederim. Hobin olsun bir de. Sanatsal seyler de sosyal yonunu guclendirir. Bir de is yerindekilerden dost olmaz ama cevrende vardir konusup paylasabilecegin biri. Annen, kizkardesin bile olur. Icine atmamalisin.
 
Aynı şeyleri düşünüyorum birebir
Geçen instagramda biri yazmıştı bu devirde çaycıya iki gün üst üste güzel davransan üçüncü gün kalkar çayını kendin alırsın yazmışlardı kesinlikle haklılar

Aman özel hayatıyla ilgili soru sorma yorum yapma alınır
Aman işiyle ilgili eleştirme aman kimsenin arasında laf taşıyan sen olma deyip kendi kendimi baskıya koyuyorum resmen

Böyle de yaşanılmaz ama..

Benim arada, derede ilişkilerim pek yoktur.
Ya çok severim, içimi dökerim, çekinmeden sorarım özelini.
Ya da hiç bir şeyiyle ilgilenmem.
Günaydın, selam, geçmiş olsundan öte muhabbetim olmaz.

İnsan çevresinde az, öz insan tutunca yaşamak daha kolay.
Fuzuli kalabalığa ihtiyacımız yok değil mi?
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X