Konuşurken Boğazımın Düğümlenmesi Sorunu

PoesJe

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
8 Ağustos 2019
24
16
3
Merhaba arkadaşlar hayırlı bayramlar dilerim öncelikle.

Evet başlıkta olduğu üzere benim problemim bu. Müdürümle, üvey annemle, ablamla, kayinvalidemle ya da iş arkadaşımla vs konusurken durup dururken ruhen cokuyorum boğazım çok düğümleniyor bir sey oturuyor. Wcye falan gidip ağlıyorum bazen geçmesi icin ve bu durumdan çok sıkıldım. Sosyal fobik değilim ancak fazla hassas bir karakterim var ve malesef parçalanmış bir aile çocuğu olarak büyüdüm sizce etken midir benim gibi olan var mi ne yapabilirim gecmesi için?
Artik evde falan gozlerim dolunca aglamamaya çalışıyorum resmen çaba gösteriyorum bunun için.
Cok teşekkürler şimdiden değerli tavsiyeleriniz için

Tam olarak hissettiğim:
 
Üzgün olduğun durumlarda mı böylesin? Yoksa hep mi
 
Kisisel gelisim kitaplari var onlar bu tarz hassas olan insanlara daha etkili oluyor. Deneyin bi bence
 
Bunlar hep duygusallık işte. Konuşurken üzerinizde baskı hissediyorsanız, hissetmeyin. Yanlış anlaşılır mıyım diye düşünmeyin. Kendinizi tam olarak ifade edin, istendiği gibi anlaşılsın.
İnsanların gözlerinin içine içine bakın konuşurken.
 
Seda2012Emre .!.:
Üzgün olduğun durumlarda mı böylesin? Yoksa hep mi
Genişletmek için tıkla...

üzgün olduğum durumlar+ mesela müdür beyden izin isteyeceğim zaman ya da birisi "ben seninle aynı fikirde değilim" dediği zaman veya "bu böyle yapılmayacak şöyle yapılacak" dendiğinde gibi. o kadar çok ki aslında uzar gider. hani cok mutlu olduğum bir günde de olabiliyor ama sık oluyor baya.
 


çok güzel tanimlamissiniz. sanırım gereksiz bir baskı hissediyorum. sanki karşı taraf ruhi hassasiyet ve yaralarımi görüyormuşcasina bir baskı. gözlerinin içine bakarak konuşmayı deneyeceğim kesinlikle çok teşekkürler.
 
gkaraca .!.:
Kisisel gelisim kitaplari var onlar bu tarz hassas olan insanlara daha etkili oluyor. Deneyin bi bence
Genişletmek için tıkla...

cok sagolun çok fazla kişisel gelişim üzerine kitabım var ancak bu konuyu net bir sekilde kapsayan kitapları da araştıracağım
 
Bende parçalanmış bir ailede büyüdüm fakat inadına yırtık oldum sert oldum ve içinde bulunduğum durumu kimseye anlatmadım herkes normal bir hayatım olduğunu bildi bu kadar hassas olma kimse haketmiyor kimse senden üstün değil
 

ben de yıllarca anlatmadim lisede universitede bir arkadasim dahi bilmedi. buna sebep de ortaokuldaki bosbogaz ogretmenimin ailevi tüm meselelerimizi arkadaşlarıma anlatması sonrası bu karara varmis olmamdi.

herkesin aksine daha cok caliskan biri oldum ve az sorunu olan bir profil çizdim kendime ki sonradan söylediklerim inanamadılar. ancak yıllar sonra eşim bunun gizlenmesi gereken bir şey olmadığını telkin ede ede beni biraz yumuşattı. iyi mi oldu kötü mü oldu bilemedim. sanki önceden daha güçlü hissediyordum. bunun bir eksiklik olmadığına kendimi tamamen inandırmam, inanmam gerekli sanirim.
 


yorumunuz için çok teşekkür bu arada. haklisiniz kimse bizden ustun degil belki de derinlerde bunu hissediyorumdur düzeltmem gereken. benimle benzer şeyleri yaşamış birinden bunları duymak çok değerliydi çok sagolun.
 
Heyecan, yanlış bir şey söyler miyim, kırar mıyım, hakkımda ne düşünür düşünceleriyle uğraşırken beynin kontrolü kaybediyor. Bir kere şunu kabullen; her zaman seni beğenmeyen biri çıkacak. Havada 3 takla at, niye 4 değil der biri. O yüzden olduğun insanı kabullen, kendini istediğin gibi şekillendi. Bir diğeri sürekli ağlaman çözülemeyen bir sorunun belirtisi. Muhtemelen aynı yada benzer rüyaları sık görüyorsundur. Değiştiremeyeceğin şeyleri kabullenmek için kendini şartla. Kendini motive et, zaman ayır ve kendini değiştir. Ben abimin vefatını 6 yıl kabul etmedim. Terapiler hiç işe yaramadı. Sonra tanrım değiştiremeyeceğim şeyleri kabullenmek için bana güç ver demeye başladım. 7. senede topladım. Belki seninde geçmişle barışmana destek olur.
 
Ben haklı oldugum bişey icin tartisirken bile gözlerim doluyor bende hiç hoslanmıyorum bu huyumdan gerçekten. Yani gereksiz ses catallasmaları , aşırı duygusallık , göz dolması bla bla bla coook zor Allah yardımcımız olsun
 
Benim eşim kararıma saygı duyuyor hatta insanlara anlatıp canını sıkma diyor çok çok yakınım olmadığı sürece anlatmam insanlara malzeme vermem bir eksiklik değil bizim suçumuz değil ama insanlar çok kolay yaftalıyor sinir bozuyor tabiki kendi özel çevrem bilir ama iş hayatımda renk vermem çünkü insanlar açık arama derdinde
 
Benimde kafamdan atamadığım travmalarım var ve bunu sevmediğim tanımadığım yakın hissetmediğim insanlara anlatmak istemiyorum çünkü o zaman daha çok büyüyor kafamda böylesi daha iyi diyorum bilmesi gerekenler biliyorlar ztn
 
sana tavsiyem bol kitap oku kendini gelistir ve biraz agresif ol konusurken de bisey isterkende alirkende agresiflkden kastm kavga gurultu cikarda huzursuzluk olsun degil sadece biseyi yaprken cok narin nazik davranma hani demisin ya naif olma artik kendine ozguvenin geldikce bu durumda gececk ve birseyi yaprken karsindaki ne der die fazla dusunme sen ne istyorsan onu yap
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…