Ben de bir saat kadar önce aynı gök gürültüsü ve şimşeği yaşadım, çok korkarım bu arada.. Ama eskisi kadar korkmadığımı farkettim. 3 yıl yalnız yaşadım, türlü türlü seliydi, şimşeğiydi, depremiydi, hortumuydu yalnız yaşadım. O zamanlar alıştım sanırım biraz.. Gece en ufak bir tıkırtıda kalkıp tüm evi kontrol ederdim. Sanki biriyle karşılaşsam ne yapacağım dimi :) Ama korkularımla yüzleştikçe azaldığını farkettim. Ve bir de dua.. Duamı eder yatardım, çalıştığım okuldaki erkek hocalar yalnız kalıyorum diye beni korkutacak hikayeler anlatırlardı benim yanımda.. Sonra sen korkmuyor musun tek diyorlardı. Ben de duamı ediyorum, gerisi Allah'a kalmış, olacağı varsa ben ne yapabilirim ki diyordum.