Kızlar öncelikle merhaba ben aranıza yeni katıldım.Her zaman girip okuyup çok güzel bilgiler edindiğim bu siteye üye olmak bugüne kısmetmiş.Bu defa ilk kez gerçekten konu açmak istedim çünkü kimseye anlatamadığım bu derdimi hemcinslerimle paylaşıp fikirler edinmek istedim.Ben bir süredir müzikle ilgili bir kursa gitmekteyim.Oradaki hocamı ilk gördüğüm günden beri herşey bambaşka oldu.İlk görüşte aşka inanmazdım ta ki olana kadar..Hocam dediğime bakmayın kendisi benden 3 yaş büyük.Sebebini inanın bende bilmiyorum zaten derler ya sebepsiz de sevilir diye öyle işte.Onu görünce midemde kelebekler uçuşuyo kursa gidiceğim günleri iple çekiyorum.Kursa gidiceğim günün önceki akşamında ne giyiceğime ne söyleyeceğime kadar herşeyi tasarlıyorum elimde değil çünkü bu dünyada onu gördüğüm an en mutlu olduğum an...Peki o sana karşı nasıl diyeceksiniz.O bana karşı çok samimi ama aslında yapısı öyle böyle olmazsa müşteri kaybeder sonuçta.O yüzden bişey hissediyodur diyemiyorum belkide bunları duysa çok şaşırır kestiremiyorum.Numaramı bile almadı dışarda görüşme gibi bir durumumuz henüz olmadı.Bu arada kursa henüz 1 buçuk aydır gidiyorum.Normalda aşk meşk işleriyle pek ilgili değilimdir şıpsevdi hiç değilimdir.Bugüne kadar sadece 1 sevgilim oldu 24 yaşındayım.Onunla da seviyeli güzel bir ilişkiydi ama aşık değildim.Hayatımda ilk kez birisini bu kadar çok istiyorum belki imkansız ama duygularımı engelleyemiyorum artık yoruldum eve geldiğimde söylediği herşeyi tek tek düşünmekten bakışını hayal etmekten.İçimi dökmek istedim kızlar sizce ne yapmalıyım şu aşamada inanın şu an bile ağladım ağlıycam.Hiç duygual biriside değilimdir aslan burcuyum beni bu hale nasıl geldim bilmiyorum....