KREŞ SORUNU :(

artemisasia

çokşükürbinşükür
Kayıtlı Üye
20 Mart 2014
830
1.021
63
47
Herkese selamlar;

Arkadaşlar kızım ikibuçuk yaşında. İşe başladığım için iki hafta önce kreşe gitmeye başladı. İlk günler güle oynaya giderken bu hafta okula gitmemek için sabahları evde, okula bırakırken okulda ağlıyor. Okula bırakıp 10 dakika sonra dönüp kameradan izliyorum. Ağlaması kesilmiş oluyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. İşi bırakmak istemiyorum ama böyle ağlamasına da dayanamıyorum. Bakıcak kimsem yok malesef o alternatifi düşünemiyorum. Bu uyum sürecinden mi kaynaklı yoksa hiç geçmeyecek bir durum mu ? Mutlaka bu durumu yaşayan birileri vardır aramızda. Yardımcı olursanız çok sevinirim.
 
Nazlanıyor olabilir belki. Ya da arkadaşlarıyla mı iyi geçinemiyor acaba, okulda sıkıntılı bir durum mu var? Başlarda iyiymiş çünkü. Öğretmenleriyle bir konuşun, kreşte eğer iyiyse, mutluysa size nazlanıyor olabilir. Öyle bir şeyse de alın karşınıza sanki akranınızmış gibi açıklama yapın, anlar inanın ki. Elbette onunla beraber vakit geçirmek istediğinizi, ancak çalışıp para kazanmanız gerektiğini, işe gittiğiniz için ona güzel kıyafetler, oyuncaklar alabildiğinizi anlatın.
 
Ben anne olarak değil de bir evlat olarak yaşadım :KK43:
kızınızı yaşadım yani ve bu yaşımdayım unutmam annemin beni teslim edip gidişlerini. (mecburiyet)
bu konuda bana kızabilecek olanlar çıkabileceğinden pek durumu yazmak istemem, ben de incinirim çünkü gelecek tepkilere :)
Allah size de sabır versin yavrunuza da huzur versin aklında kalmasın inşallah.
Kalbim acıdı okuduğumda,
yaşı küçükmüş minnakımın unutur bence, şimdilik

yolunuz açık olsunn :))
 
Hepsi aynı oluyor sanırım, ilk hafta güle oynaya gidip ikinci hafta ağlamaları ve sonra alışma süreci.
Okuldan öğretmeninden eminseniz dert etmeyin. Anne babası çalışan çocuk buna alışmak zorunda.
 
çok normal. bi müddet böyle devam edecek. yılma sakın.. alışacak zamanla ve kendisi gitmek isteyecek. sana duygu sömürüsü yapıyor
 
Benimki tam 8 ay surdu her sabah agliyordu surekli hasta oluyordu.En son aldim kresten rahatladim.Imkan olsa kendimiz baksak ne guzel olur.
 
Bakın ben kreş öğretmeniyim yani okula alışma süreci çok normal sadece kararlı olduğunu onun da oraya gitmesi gerektiğini anlat benim oğlum da öyle her gün dio ki sen çalışma para kazanma ama çocuklarımız için mecburuz geçici sakin pes etme
 
ben 3 yaşında kreşe başladım ve annem her sabah beni bıraktığında istisnasız ağlardım ve her sabah ben kreşe bugün gitmicem diye yalvarırdım.

kreş ortamım çok güzeldi illa ki bana bi yararı olmuştur.

ama yaşadığım travma rahatsız edici bu yaşımdayım hala aklıma gelince korkunç bir rahatsızlık hissi doluyor.

hala sabah kalktığımda terkedilmişlik hissi gelir mesela.

o sabahın köründe kalkıp ağlayıp zırlayarak gitmeler....

neyse yapıcak bişey yok ne yazık ki. muhakkak alışır insan her şeye alışıyor :)
 
Kızım 4 ay kadar yarım gün gitti kreşe. Biz bi sorun yaşamadık ama bırakıp geri alırken çocukları bolca gözlemledim.
Kimisi ilk geldiği günler ağlıyor. Bir süre sonra ümidi kesince mecbur kreşe gelmek Orunda olduğunu anlayınca ğlamalar kesiliyor.
Kimisi de başta güle oynaya gelirken kreşten oyunlardan hevesini alınca gitmemek için ağlama tutturuyor.
Sizin ki de böyle olmuş sanırım. Ağlamasının sizi kötü hissettirdiğini belli etmeyin derim
 
Herkese selamlar;

Arkadaşlar kızım ikibuçuk yaşında. İşe başladığım için iki hafta önce kreşe gitmeye başladı. İlk günler güle oynaya giderken bu hafta okula gitmemek için sabahları evde, okula bırakırken okulda ağlıyor. Okula bırakıp 10 dakika sonra dönüp kameradan izliyorum. Ağlaması kesilmiş oluyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. İşi bırakmak istemiyorum ama böyle ağlamasına da dayanamıyorum. Bakıcak kimsem yok malesef o alternatifi düşünemiyorum. Bu uyum sürecinden mi kaynaklı yoksa hiç geçmeyecek bir durum mu ? Mutlaka bu durumu yaşayan birileri vardır aramızda. Yardımcı olursanız çok sevinirim.


Kolejde çalışırken oradaki çocuklar da aynısını yapardı annelerine. Dahası bunu yapan 1. Sınıf çocuğu da biliyorum. :) anne ile bayaa çalıştıktan sonra hem anneyi hem de çocuğu yola sokmuştuk. Söyleyebileceğim; bilerek yaptığı, ilginizi çekmeye çalışıyor, kendi kuralları işlesin istiyor. Tavrınızdan ödün vermezseniz bir süre sonra pes edecektir. :) boşuna üzülmeyin, hepsi numara çünkü.
 
Benim oğlum da iki yaşında, kreşe gidiyor. sene başından beri ağlıyor. Daha merdinden çıkarken susuyor.
Bende kameradan bakıyorum gayet keyifli oluyor.
 
Benim bi öğrencim vardı annesi sınıfa bırakırkan salya sümük ağlardı. Annesi kapıdan çıktığı an (abartmıyorum, saniyesinde) kurnaz bi ifade ile tek eliyle göz yaşını siler, koşa koşa arkadaşlarının yanına gider, oyun oynamaya başlardı. Gün içerisinde de ne anneyi sorardı ne ağlardı. Aklına geldiğini bile sanmıyorum, o derece yani.
 
Canım yaşı küçük oldugu icin anlamaz zannedebilirsin ama emin ol oturup mantikli bir şekilde durumu izah edersen kabullenmesi daha kolay olacaktır.

Onun anlayacagi kelimelerle ornegin soyle diyebilirsin: "anne babalar ise giderler cocuklar da krese giderler ama çocukların aglamasina gerek yoktur cunku anneler kres bitince çocuklarını alip eve donerler." Sen kararli olursan kisa surede bu buhranli donemi atlatacaginizdan eminim. Bir kac gun kreşin kapisinda agladiginda "evde ne konustuk hatirliyor musun? Anneler babalar ise gider cocuklar da krese gider. Aglamana gerek yok cunku kres bitince gelip seni alacagim" seklinde kuralı hatirlatacaksin.

Bir de kreste izin veriliyorsa sevdiği oyuncaklardan filan goturebilir diye düşündüm.

İnsallah en kisa zamanda alışır canım Allah yardimcin olsun.
 
Kızınız anneden ayrı kreşe gitmek için küçük.
O yaşlarda ancak anne ile oyun grupları olabilir.
Bir çok uzman 3 yaşından önce annesiz kreş önermiyor.
Oraya vereceğiniz parayı bakıcıya verseniz en azında kızınız ev ortamında kalsa olmaz mı?
 
Nazlanıyor olabilir belki. Ya da arkadaşlarıyla mı iyi geçinemiyor acaba, okulda sıkıntılı bir durum mu var? Başlarda iyiymiş çünkü. Öğretmenleriyle bir konuşun, kreşte eğer iyiyse, mutluysa size nazlanıyor olabilir. Öyle bir şeyse de alın karşınıza sanki akranınızmış gibi açıklama yapın, anlar inanın ki. Elbette onunla beraber vakit geçirmek istediğinizi, ancak çalışıp para kazanmanız gerektiğini, işe gittiğiniz için ona güzel kıyafetler, oyuncaklar alabildiğinizi anlatın.
Çok teşekkür ederim yorumunuz için. Öyle zor bir durum ki :KK43: Öğretmeniyle konuştum henüz ortama alışamadı diyor.
Okulda sıkıntısı olsa 10 dk sonra ağlamayı durdurmazdı.
Geçer,naz yapıyor şu an.
Annem gün içinde okula gidip kameradan izliyor . Ağlama yok ama tam kaynaşamamış d
Kızınız anneden ayrı kreşe gitmek için küçük.
O yaşlarda ancak anne ile oyun grupları olabilir.
Bir çok uzman 3 yaşından önce annesiz kreş önermiyor.
Oraya vereceğiniz parayı bakıcıya verseniz en azında kızınız ev ortamında kalsa olmaz mı?
Bir yandan bakıcı da araştırıyorum. Tanıdık güvenilir birini bulmam lazım.Küçük olduğunun ben de farkındayım.
 
Normal falan değil ne normali 40 yaşındaki yetişkini tanımadığı insanların yanına koysan üstelik 4 duvar oda ağlar sızlar içten içe çocuk için ideal kreş yaşı size güvenli bağlanıp arkadaş aramaya ve etrafa merakla bağlamaya başladığı yastir kabul edin. Yinede çok zor durumda kalacasanız en azından işe başlamadan önce 10 gün ona eşlik edin. Kreş konusunda da Finlandiya da yaşamadığımızı hatırlatırım 4 duvar arasında tarif etseler çoğuna hapishane diyeceğim yerlerde çocuğun mutlu olacağını düşünmeyin


Herkese selamlar;

Arkadaşlar kızım ikibuçuk yaşında. İşe başladığım için iki hafta önce kreşe gitmeye başladı. İlk günler güle oynaya giderken bu hafta okula gitmemek için sabahları evde, okula bırakırken okulda ağlıyor. Okula bırakıp 10 dakika sonra dönüp kameradan izliyorum. Ağlaması kesilmiş oluyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. İşi bırakmak istemiyorum ama böyle ağlamasına da dayanamıyorum. Bakıcak kimsem yok malesef o alternatifi düşünemiyorum. Bu uyum sürecinden mi kaynaklı yoksa hiç geçmeyecek bir durum mu ? Mutlaka bu durumu yaşayan birileri vardır aramızda. Yardımcı olursanız çok sevinirim.
 
Normal falan değil ne normali 40 yaşındaki yetişkini tanımadığı insanların yanına koysan üstelik 4 duvar oda ağlar sızlar içten içe çocuk için ideal kreş yaşı size güvenli bağlanıp arkadaş aramaya ve etrafa merakla bağlamaya başladığı yastir kabul edin. Yinede çok zor durumda kalacasanız en azından işe başlamadan önce 10 gün ona eşlik edin. Kreş konusunda da Finlandiya da yaşamadığımızı hatırlatırım 4 duvar arasında tarif etseler çoğuna hapishane diyeceğim yerlerde çocuğun mutlu olacağını düşünmeyin[/QUO
Yorumunuz için teşekkür ederim. İşe başlamadan 8 gün eşlik ettim zaten. Keşke çalışmak zorunda olmasaydım. Sizin dediğiniz gibi bana güvenle bağlanıp arkadaş aramaya ve etrafa merakla bakmaya başladığı yaşta kreşe verebilme imkanım olsaydı.
 
Okula başladıktan 2 3 ay sonra bile ağlayan öğrencilerim oldu. Alışma süreci diyebilirsiniz okula uyum saglayamama diyebilirsiniz duygularını bastırmış diyebilirsiniz ama bu her zaman yaşanabilecek bir sorun. Önemli olan sizin kararlılığınız
 
E="rainwind, post: 50973541, member: 573552"][/QUOTE]
Sayet zorunlu bir durum varsa kararlı olun ve içiniz yansada ağlama ve feryatlara kulak tıkayın. Unutmayın kararlı olabilmek için öğretmen seçimini ve kreş ortamını iyi seçip "budur" demeniz lazım. bu konuda bir kac yöntem var ailesini kaybeden çocuklarda uygulanan terapi yöntemi şayet kreşinizin bir danışman yada psikoloğu varsa bilir, yoksa kreşi tekrar gözden geçirin . Yinede zor durumda kalacak olursanız yazın yardım etmeye çalışırım. Başta size Allah yardım etmeli...
 
Son düzenleme:
Back
X