- 25 Ağustos 2016
- 395
- 344
- 103
- 27
Merhaba önceki konumdan da anlayacağınız üzere bir süredir depresyonda olduğumu hatta ilaç da kullandığımı belirtmiş idim. Benim sorunum olan bir de anksiyete mevcut, kimseye güvenmek istemiyorum; herkesten giderek tiksinmeye başladım. Bugün örneğin bir oyuna girdim ve de adımı yaşlı bir kadın adı yaptım ki millet sapıklık yapmasın diye, mesaj atıp yazanlara da "ben 55 yaşındayım" dedim. Ancak durum hiç tahmin ettiğim gibi değil daha beter, evli evli adamlar yavşıyor. Arkadaşlar ben cidden insanlardan çok tiksiniyorum ve bu durumlar beni giderek insanlardan soğuttu, tüm erkekler ve insanlar böyle mi gerçekten? Sürekli kalbim pıtır pıtır atar vaziyette midem bulanıyor, bulantım geçsin diye de kendimi kusturuyorum. Ölmek istiyorum sürekli... Ki kendimi sürekli bu kadar kendimi öldürme planları yaparken bulmamıştım. Çok korkuyorum her şeyden... Yaşamak gerçekten istemiyorum sanırım. Mideme sürekli kramplar girmekte. Ağlayamıyorum bile artık, keşke anneme sarılıp uyusam da bir daha uyanamasam diye düşünüyorum. Kendimi öldürmekten tek alıkoyan şey de bu "annem çok üzülürse" diye...