:çok üzgünüm:Ya ben 18 yasında bırıyım ... Okuyorum Lise Öğrencisiyim.. Yaşımın En Güzel Günlerimi yaşayacagım hiçbirşeyi kafama takmamam gereken bir yaştayken çok mutsuz kafaya herşeyi takıyorum bir ilişkim vardı 7 ay öncesinde çok güzeldi herşey bitti 5 ay her gün agladım cok kötü günler yaşadım çünkü çok emek vermiştim..o sevgi boşluğundan dolayı ve unutmak için birileri girdi hayatıma ama olmadı doğru insanlar değildi en son ilişkimde benimle sadece yakınlaşmak içinn çıktıgını farkettım ayrıldım çok pişman oldumm.. Şimdi yalnızım ve çok mutsuzum ciddi birşeyler yaşamak istiyorum 2 kişi var ikiside bana karşı çok iyiler biri benle birşeyler yaşamak istiyo biride öyle isteği var gibi konuşuyo msne gelınce hep benle konusuyo imalı sözler ediyo diğeri cidden istediğini söylüyo felan filan ama kafam çok karışık hiç mutlu değilim kendimi çok yalnız hissediyorum daha 18 yaşındasın canım önünde çok uzun seneler var dogru ınsan elbet cıkıcak evet bunlar doğru ama içimde şu stresi atamıyorum lütfen moral verici sözlerinize ihtiyacım varrr
bütün yakın arkdaşlarımın erkek arkadaşı sağlıklı güzel bir ilişkisi var onlar hep sevgılılrınden bahsederken ben dışlanmış gibi oluyorum konuşcak bırseyım olmuyor çünküü
bütün yakın arkdaşlarımın erkek arkadaşı sağlıklı güzel bir ilişkisi var onlar hep sevgılılrınden bahsederken ben dışlanmış gibi oluyorum konuşcak bırseyım olmuyor çünküü
lmaz: 
