- Konu Sahibi Wildosh
- #41
valla şimdiki aklım olsa aynen bende öyle yapardım evlendiğin zaman zaten bütün işleri bizler yapıyoruz neden ailemizin evinde rahat etmeyelim ki. küçüklüğümden beri temizlik yaparım yemek yaparım 17 yaşında çalışmaya başladım maaşımın hepsini aileme verdim. üniv kazandım okurken burslu okudum bursumu bile aileme verdim. herşeyi yaptım ünivden sonra çalıştım yine aynı maaşımın hepsini verdim sadece harçlığımı aldım. ama ne oldu senelerce çalıştım didindim benim karım ne hiç sadece. en iyisimi gezecen dolaşacan harcayacaksın gününü gün edeceksin. evlenince zaten harcayacak bir para bulamıyor insan.
Bende genç bir kızdım birzamanlar.Kendimi daima anlayışlı bir anne olarak gördüm ama 20 yaşındaki kızımla zaman zaman çok çatışıyoruz.Ben onu anlamaya çalışıyorum ama okadar mutsuzki sanki kamyon çarpmış gibi (allah korusun) herşeyden şikayet eden,odasını toplamayan,sürekli arkadaşlarıyla zaman geçiren,eski aşkını bence unutamayan,yenisine alışmaya,sevmeye çalışan,asla verdiğin harçlığı beyenmeyen,dolabını açtığında ben ne giyeceğim?hiçbirşeyim kalmadı diyen,derslerine final zamanları çalışmaya kalkan,sınav kötü geçincede anne ben şimdi napıcam diye benide strese sokan,evde canı istemesse bir sofra bile kurup kaldırmayan,iyi birşey yaptığında babasının kızı,eve geç geldiğinde babasının senin kızında artık fazla oluyor dediği,bana herşeyini anlatan ama ben bişey sorduğumda internetten kafasını kaldırmayan çok güzel bir kızım var.. BÜYÜDÜKÇE DERTLERİDE BÜYÜYOR diyenler çok doğru söylemişler. Sizce ne yapmalıyım? Çok üzgünüm çoookÇok üzgünüm çoookÇok üzgünüm çoookÇok üzgünüm çoook
