Laf dinleyen, özgüvenli, düzgün çocuk nasıl yetiştirilir?

Merhabalar.. Bebeğimi beklerken aklıma bu soru takıldı... Dünyaya getirdiğimiz ilk andan itibaren bizim şekillendirdiğimiz bir hamur var elimizde. İyi sağlam karakterli çocuklar yetiştirmek bize bağlı. ama nasıl? Bununla ilgili önerebileceğiniz kitaplar var mı?

Ayrıca görüş ve önerilerinizi bekliyorum. Çocuğun kişisel gelişimi için yapmamıız gerekenler neler sizce?

teoride çok basit; aynı, tutarlı ve sürekli davranmak.

çocuğunuz herhangi bir davranış sergilediğinde (olumlu-olumsuz farketmez), sürekli olarak, aynı ifadelerle tutarlı davranışlar sergilemelisiniz.

bugün yaptığı bir davranış için kızıp , ertesi gün yaptığında görmemezlikten gelmeyeceksiniz.

bir de olaylara vereceğiniz tepkiler, çocuğunuzla iletişim, onun fikirlerine-düşüncelerine verdiğiniz önem... herşey önemli.

Doğan Cüceloğlu, Haluk Yavuzer gibi isimlerin kitaplarını okumanızı tavsiye ederim.

çocuklar anne babalarını modellerler. onlar ne yaparlarsa bunları alırlar, sözün ardındaki davranışları tıpkı bir sünger gibi emerler. söylenenden çok yapılanlar önemlidir onlar için. bu yüzden siz kendinizi önce iyi bir ebeveyn olarak yetiştirmeye çalışın. çocuğunuz da zaten buna göre sizin yaptıklarınızı kopyalar.

bir de kitaplar falan etkili olsa da yaşana yaşana öğrenecek birşey bu sanırım. bazen bilmek uygulamak için yetmiyor çünkü maalesef. Allah hayırlı evlat nasip etsin =)

Laale .!.:

Anne değilim de kendi ana-evlat ilişkimi değerlendirdim de...
Laf dinleyen değil kendi istekleri,hayalleri doğrultusunda yaşayan,çocuk özgüvenli olur bence.

Genişletmek için tıkla...

laf dinlemekten kastım anne babasının isteklerine göre hayatını şekillendiren çocuk değil. Özgürlük başka bir şey, başına buyruk kimseyi düşünmeden hareket etmek başka bişey. Özellikle bebeklik-çocukluk döneminde söz dinlemesiydi kastettiğim.. yaramaz olmayan, nerde ne yapıcağını bilen, yapmaması gerektiği şeylerin farkında olan çocuk yetiştirmek güvensiz çocuk demek olmuyor.

Çocuk dediğiniz yaramaz olur ve evet "nerde ne yapacağını" bilemez.. Yaşayacak ve öğrenecek, yanlış yaparak doğruyu bulacak..
O na güvenin, sadece güvenin ve sevin gerisi kendiliğinden gelecektir..

sn7 .!.:

laf dinlemekten kastım anne babasının isteklerine göre hayatını şekillendiren çocuk değil. Özgürlük başka bir şey, başına buyruk kimseyi düşünmeden hareket etmek başka bişey. Özellikle bebeklik-çocukluk döneminde söz dinlemesiydi kastettiğim.. yaramaz olmayan, nerde ne yapıcağını bilen, yapmaması gerektiği şeylerin farkında olan çocuk yetiştirmek güvensiz çocuk demek olmuyor.

Genişletmek için tıkla...

Anladım arkadaşım da benim fikrime göre yaramaz çocuk daha sağlıklı ve mutlu çocuk oluyor.
Uslu,sakin çocuk için hayat daha zor.
Okulda,parkta,dışarıda,aile içinde,arkadaşlar arasında yaramaz olan çocuk hem hareketli oluyor bence ki bu sağlıklı bir şey hem de mutlu oluyor istediklerini savaşarak elde ediyor.
Nerede,nasıl davranması gerektiğini de siz öğretmezseniz ne bilecek yavru?

konuşmak konuşmak konuşmak ...
oğlum doğduğu günden beri konuşurum
herşeyi tüm detaylarıyla anlatırım,yaptığım herşeyi..
örneğin yemek yiyoruz yemeğin içindekileri anlatırım
balkonda oturururz dışarda ne gördüysek herşeyi anlatırım
ve hiçbir zaman ona bebek gibi davranmadım hep karşımda yetişkin bir insan varmış gibi konuştum
ve bu konuşmaların olumlu etkisini çok gördüm
oğlum 2 yaşına yaklaştı
şuan gerçekten bir yetişkin gibi

mesela çocukların büyük çoğunluğu suya farklı bişeyler der
benim oğlum ilk konuştuğunda su dedi süt dedi
çocuklar kelimeleri tam anlamıyla ifade edemezler
annelerin hoşuna gider onlarda böyle telefuz ederler ben bunu hiç yapmadım

geçenlerde yayla evinde oğlum elini toprağa koymuş babaannesine enerji enerji demiş
gülmekten öldük herkes sen enerjiyi nerden biliyorsun dedi..
inanılmaz bir kelime hazinesi var

şimdi gelelim bunun sonucuna
oğlum bu konuşmaların neticesinde herşeyi anlıyor ve ona göre hareket ediyor
mesela koşuyor oynuyor bende oğlum koşarsan düşersin bir yerine bişey olur acır felan diyorum
oda anlıyor ve düşünüyor koşarsak düşeriz diyor
çok akıllı bir çocuk herşeyi mantık çerçevesinde yapıyor buda onun bir yetişkin gibi davranmasını sağlıyor
buna çok örnek verebilirim
.....

birde benim ve eşimin davranışlarına dikkat edip onları örnek alması
ellerim kirliyse oğlumun önünde sürekli ellerimi yıkayayaım diyorum
şimdi elleri kirlense hemen ellerimi yıka anne diyor
bu küçük bi örnek
...

kendi yaptığım şeylerine oğluma anlatarak yapıyorum
herşeyi konuşup anlatıyorum
...
yoldan ambulans geçse
ambulansın ne işe yaradığını hastaneyi, anlatıyorum ...

dışarda gezmeye gittiğimizde felan insanlar bakıp hayran kalıyor bazıları ise şaşırıyor bu çocuk niye bu kadar akıllı diyor
ve onun davranışlarına karşı bizim tepkilerimizde önemli
mesela istenmeyen hoş olmayan davranışları karşısında tepkisiz kalıyorum hiçbişey yapmıyorum
oda bunu bir daha tekrar etmiyo

çünkü tepki verdikçe çocukların o davranışa olan ilgileri artıyor
vs vs vs

Sürekli uyarılan,eleştirilen çocuklarda özgüven eksikliği olur.
Özellikle eleştiriler aşağılama ve hakaret boyutunda ise,çocuk kendini değersiz hisseder.

Çocuğa birşeyler öğretmek,yönlendirmek güzel ama yaşından ve becerisinden fazlasını beklememek lazım.
Örneğin resim yapıyorsa,güneş öyle olmaz,kuş öyle çizilmez gibi hevesini kırmamak gerekir.Aksine destekleyip motive etmek yerinde olur.

Çocuğu toplum hayatından ve sosyal çevreden uzak tutmadan,her ortamın kurallarını bilecek şekilde yetiştirmek gerekir.
Örneğin durmuyor diye yemeğe götümemek,tutturuyor diye alışverişe götürmemek yerine,buralarda nasıl davranacağını öğretmek ve çocuğun sabrını zorlayacak ölçüde uzun kalmamak yerinde olur.

Ben çocuğa tamamen dürüst davranmaktan yanayım.Oğlumu bu şekilde yetiştirdim.
Örneğin birşey alamayacaksam,alırız demem,bir yere gidemeyeceksek gideriz demem.Ama buna karşılık,gideceğiz demişsem gitmemiz lazım,yaparız demişsem yapmamız lazım.

Bir de çocukla sadece komut boyutunda iletişim kurmak son derece sakıncalı.Yapma-elleme-koşma-bağırma gibi...
Mutlaka birlikte oyun oynamalı,anlattıklarını sözünü kesmeden dinlemeli,illaki uyarı yapılacaksa,yapma demek yerine,gel şöyle yapalım diyerek farklı alternatif sunulmalı.