Lahusalık bu mu? Geçer mi?

pirayegibi

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
23 Mart 2017
2.541
4.827
63
Günaydın hanımlar
Konuyu fazlaca uzatmadan derdimi anlatacağım
Bebeğimı kucağıma alalı 25 gün oldu
Çok şükür ikimizde iyiyiz ve sağlıklıyız
Ama öyle büyük bir problemim var ki sizden fikir bekliyorum
Kızlar ben eşini çok seven ve değer veren bir kadınım
Kocacı biriydim hatta
Ama doğumdan sonra eşimden acayip gıcık kapmaya başladım
Hiç eve gelmese nerdesin demiyorum
Aramasa aramiyorum ve birsey söyleyince tersleyip duruyorum
Konuşmuyorum muhabbet etmiyorum
Hatta sana acayip gıcığım bile dedim
Kisacasi adamın yüzünü görmek istemiyorum
Eşim çok iyi birisi bana çok güzel hamilelik lohusalık yaşattı hani incitmedi kırmadı ama neden böyle oldu bilmiyorum
Taktım kafaya adamı
Konuşurken sürekli bozasım geliyor felan
Off kızlar çok dağınık anlattım kusuru ma bakmayın var mı geçecek diyen?
 
Günaydın hanımlar
Konuyu fazlaca uzatmadan derdimi anlatacağım
Bebeğimı kucağıma alalı 25 gün oldu
Çok şükür ikimizde iyiyiz ve sağlıklıyız
Ama öyle büyük bir problemim var ki sizden fikir bekliyorum
Kızlar ben eşini çok seven ve değer veren bir kadınım
Kocacı biriydim hatta
Ama doğumdan sonra eşimden acayip gıcık kapmaya başladım
Hiç eve gelmese nerdesin demiyorum
Aramasa aramiyorum ve birsey söyleyince tersleyip duruyorum
Hatta sana acayip gıcığım bile dedim
Kisacasi adamın yüzünü görmek istemiyorum
Eşim çok iyi birisi bana çok güzel hamilelik lohusalık yaşattı hani incitmedi kırmadı ama neden böyle oldu bilmiyorum
Taktım kafaya adamı
Konuşurken sürekli bozasım geliyor felan
Off kızlar çok dağınık anlattım kusuru ma bakmayın var mı geçecek diyen?
Geçer geçer
 
Günaydın şekerim.:KK25:
Seni ve oğluşu öpmeye geldim.:KK60:
İnşallah en yakın zamanda normale dönersiniz aile olarak. :KK68:
 
gececek tabiiki suan bütün hormonlar alt üst durumda ve hayatına yepyeni bir sorumluluk girdi. hormonların gibi hayatın da değişti. bunun gecici bir surec oldugunu unutma sadece. bak ne guzel eşin destekçi.onunla bu ruh halini açık açık konuş. ne zaman geçer bilmiyorum ben doğum yapalı 7 ay oldu hemen hemen yeni yeni toparlanıyorum. ama cok daha kısa süren de var
 

evet canım bu lohusalık.. hatta bebeğe bağımlılık, paylaşamamazlık adına ne dersen de. hormonların şu anda birbirine girmiş vaziyette senden normal br ruh hali beklemek zaten yanlış olur. ben lohusalık döneminde 2bin tl lik kredi kartı borcu için evi arabayı satalım derecesinde sinir krizi geçirmiştim düşün saçmalığı..
40 gün güzel biçilmiş bir gün. emin ol sonrasında hormonların düzene girdikçe sen de normale döneceksin.
 
1 ay bazen 2 ay içerisinde hormonlarla birlikte normale dönersin inşallah merak etme. Allah bağışlasın analı babalı büyüsün inşallah =)
 
Lohusalık süreci herkeste farklı gelişen bir süreç.
Sizin yaşadığınız zor birşey, ancak zamanla geçecek.
O anlamda içiniz rahat olsun.
Hormonlarınızın normale dönmesi zaman alıyor malesef, yaklaşık 20-30 gün sonra daha bir kendini toparlıyor ve normal duygu haline dönüyor olacaksındır.

Bebeğiniz hayırlı uğurlu olsun, sağlıkla büyüsün inşallah.
 
Günaydın hanımlar
Konuyu fazlaca uzatmadan derdimi anlatacağım
Bebeğimı kucağıma alalı 25 gün oldu
Çok şükür ikimizde iyiyiz ve sağlıklıyız
Ama öyle büyük bir problemim var ki sizden fikir bekliyorum
Kızlar ben eşini çok seven ve değer veren bir kadınım
Kocacı biriydim hatta
Ama doğumdan sonra eşimden acayip gıcık kapmaya başladım
Hiç eve gelmese nerdesin demiyorum
Aramasa aramiyorum ve birsey söyleyince tersleyip duruyorum
Konuşmuyorum muhabbet etmiyorum
Hatta sana acayip gıcığım bile dedim
Kisacasi adamın yüzünü görmek istemiyorum
Eşim çok iyi birisi bana çok güzel hamilelik lohusalık yaşattı hani incitmedi kırmadı ama neden böyle oldu bilmiyorum
Taktım kafaya adamı
Konuşurken sürekli bozasım geliyor felan
Off kızlar çok dağınık anlattım kusuru ma bakmayın var mı geçecek diyen?
Günaydın canım. Öncelikle hayırlı olsun bebeğin,sağlıcakla büyüt bebeğini.Bu durumu sadece eşine karşı mı yaşıyorsun?Lohusalık zor gerçekten. Ben herşeye ağlardım mesela.Bir de uykusuzluk çok sinir yaptırıyordu bana.Biz hastaneden eve geldiğimizde, eşimin ablası evine tadilat yaptiriyordu ve eşimi bir iş için çağırmıştı.Bizim ilk bebeğimiz ve esim bizi eve bırakıp gitmişti.Ama o zaman hiç umrumda olmamıştı. Sonradan diyorum ablan seni cagirmamalıydı.Sen de ne olursa olsun gitmemeliydin. Annem evine gideceği zaman bebeğide al götür ben buna bakamam dediğimi hatırlıyorum. Şimdi oglum 7 yaşında ve bunlar sadece bir anı olarak kaldı.Bol bol uyumaya ve dinlenmeye çalış.Imkanın varsa herkesten yardım iste.Bebeğini emzirdikten sonra eşine bırakıp bir saat kadar dışarda gez ,kendini eve kapatma.Bu zamanlar gelip geçici bunu unutma ve tadını çıkar:))
 
yaa cok sevindimmm kavustun mu bebeğine :)
geçer umarım :110:

annem anlatıyodu ablamın dogumunda yan yatakta yatan kadının eşi ciceklerle fln gelmiş odaya kadın kocasına git burdan istemiyorum seni hepsi senin yüzünden nefret ediyorum senden vs diye bi dünya carlamış:olamaz::olamaz:
 
Gerçekten geçiyor.. Bazen bir anda bazen yavaş yavaş. Kişiye göre değişir..

Ben de eşim işe gidiyor ben bütün gün bebek bakıyorum diye gıcık oluyordum. Çalışmaya alışmış biriyim çünkü. Evde çok bunalırdım bebek olunca hepten tıkıldım. Çok yabancı gelen bir ortama girmiş gibiydim.
"Ben de işte yoruluyorum" diyordu "o senin günlük rutinin ama" diye cevap veriyordum. :KK48:

Bebeğinin sevgisi üstesinden gelecek merak etme. Belki eşine geçmişten gelen bir problem var bilinçaltına ittiğin. Kendini çok da dinleme. Bebeğin bi agular yapmaya başlasın amaan diyorsun.. :KK48:
 
Buna benzer başka bir konuya da aynı yorumu yapmıştım. İzin verirsen seninle yeni doğum yaptığım zamanlardaki düşüncelerimi paylaşmak istiyorum.

- Bu adam ne işe yarar?
- Ben bu bebeğe tek başıma da bakarım. Ona ihtiyacım yok.
- Ben bunu boşasam mı? :KK53:

Ha ben zaten aksi bi insanım. Kocam da iyi adamdır, bu düşünceleri hak etmiyordu. Bana da “geçecek” dediler, geçti. Güzel günlerde sağlıkla büyüt yavrunu :)
 
bir an beni anlattın sandım :KK70:
bende senin gibiydim.. ama geçiyor meraklanma..
sen şimdi kafana takma bunları
bebişini sağlıcakla mutlu huzurlu büyütmeye bak kuzum :KK200:
 
aynı ben :)) hatırlıyorum da "bu adam niye evde?" diye ters ters bakardım. hatta bir kere öksürdü de çocuğu uyandırdı diye neredeyse dövecektim.
kesin hormonlarla ilgili bişey bu ve geçiyor hiç merak etmeyin hatta daha çok seviyorsunuz sonra :KK68:
 
Herkesde farkli oluyor bu lohusa depresyonu brn kocaci olmustum fazla:) birde bende bebegi kabullenememe durumu olmustu kuvezde kaldigindan ilk zamanlari bebeksiz gecirince psikolojim dagildi ama 40 iniz cikinca geciyor gercekten de
 
Lohusalığımın ilk 20 gününü eşimden ayrı, kayınvalidemlerle geçirmek zorunda kaldım. Mecburi bi durumdu. O halimde her şeyi alttan alan görmezden gelen, herkesi idare eden yine bendim. Depresyona falanda girmedim.

Sanırım bu ekstra ilgi, anlayış, günlük yaşamın dışında bir beklenti içine girdiğinde oluyor. Gayet normal, herkesin doğum yaptığını ve lohusa olduğunu hissettiğinde rutine dönüyorsun.

İyi bir çözüm mü bilmiyorum. Ama hayatım boyunca kesintisiz duygusal destek hizmeti veren biriyle tanışmadım. O yüzden yüklerinizin altından tek kalkın. Eşinize bilenmek için sebepler aramayın.
 
Bikaç aya geçer meraklanmayın. Lohusalık böyle bi şey ne yazık ki :)

Allah evladınıza sağlıklı uzun ömürler versin hayırlı evlat olsun inşallah..
 
gececek tabiiki suan bütün hormonlar alt üst durumda ve hayatına yepyeni bir sorumluluk girdi. hormonların gibi hayatın da değişti. bunun gecici bir surec oldugunu unutma sadece. bak ne guzel eşin destekçi.onunla bu ruh halini açık açık konuş. ne zaman geçer bilmiyorum ben doğum yapalı 7 ay oldu hemen hemen yeni yeni toparlanıyorum. ama cok daha kısa süren de var
Umarim benim ki en kisa süreninden olur

yaa cok sevindimmm kavustun mu bebeğine :)
geçer umarım :110:

annem anlatıyodu ablamın dogumunda yan yatakta yatan kadının eşi ciceklerle fln gelmiş odaya kadın kocasına git burdan istemiyorum seni hepsi senin yüzünden nefret ediyorum senden vs diye bi dünya carlamış:olamaz::olamaz:
Ben kavuştum canım
Sende beklemeye başladın galiba :)
Ayy hiç sorma çiçekler hediyeler bir sürü ama hep bir suçlu arıyorum
İçsel olarak acaba anne olmamam mi gerekliydi diyorum
Bilmiyorum yaa karma karışık duygular :(
 
Gerçekten geçiyor.. Bazen bir anda bazen yavaş yavaş. Kişiye göre değişir..

Ben de eşim işe gidiyor ben bütün gün bebek bakıyorum diye gıcık oluyordum. Çalışmaya alışmış biriyim çünkü. Evde çok bunalırdım bebek olunca hepten tıkıldım. Çok yabancı gelen bir ortama girmiş gibiydim.
"Ben de işte yoruluyorum" diyordu "o senin günlük rutinin ama" diye cevap veriyordum. :KK48:

Bebeğinin sevgisi üstesinden gelecek merak etme. Belki eşine geçmişten gelen bir problem var bilinçaltına ittiğin. Kendini çok da dinleme. Bebeğin bi agular yapmaya başlasın amaan diyorsun.. :KK48:
Ben eşime sen izne ayrıl ben ise gideyim diyorum
Bebeğim çok küçük olduğu için sadece kendimi süt makinası gibi hissediyorum :(
Belki karsılık vermeye başlayınca daha güzel olur hersey ;)
 
Back
X