- 21 Haziran 2013
- 259
- 77
- 123
- Konu Sahibi POLYANNACIK
-
- #1
Emzirdiğiniz halde neden sigara içiyorsunuz? Doktor yardımı almanız gerekiyor bence, postpartum depresyonu yaşıyorsunuz yalnız kalmamanız lazım.Merhabalar.14 gun once sezeryan ile dogum yaptim.hamileligim ve dogum anım cok güzeldi.dogumdan sonra ağrılarım ve 2 gün zor gecti.baslarda hersey güzeldi bebeğime alışmaya çalışıyordum.4 gündür psikolojim berbat.lohusalik hüznü yaşıyorum sanirim.surekli ağlama isteği.bebegimden korkmam uzaklaşma isteği.bunsan sonrası icin hayatım hep böyle mi olacak korkusu.sorumluluklarim.emziriyorum altını degistiriyorum anneme veriyorum kendimi balkona atıyorum sigaraya tekrar basladim.sonra vicdan yapiyorum.sanki hiç alışamayacağım gibi.geceleri saati kurup uyanıp emzirip anneme bırakıyorum uykusuzluk cok etkiliyor.annem gidecek diye ödüm kopuyor.sanki hiç uyutamayacagim bakamayacagim gibi bir ic sıkıntısı daralma yaşıyorum.esimle konuşuyorum anlamaya çalışıyor oda üzülüyor evet geçici bir durum ama bu duygularla nasil bas edebilirim bilmiyorum.ayni şeyleri yaşayan anneler varsa tavsiye verirmisiniz.hep sürecekmiş gibi hissediyorum.sanki anne olmayı başaramayacağım gibi.simdiden tesekkurler.
Lohusayken bu hisler çok normal. Lütfen emzirme dönemi sigara içme canm. Bebeğin çok küçük ve çok muhtaç sana muhtaç. İlk zamanlar çok yorucu oluyor ama bı zaman sonra sana yük gibi gelmicek de sanki hep varmış gibi bu marotona aliscaksin. Daha kolay gelmeye baslicak. Birde bebeğin en güzel zamanlari yeni doğduğu zamanlar. Bol kokla her anını fotoğraf çek. Ani biriktir. Şuan zor gelen şeyler bikac ay sonra aslında o kadarda değilmiş diceksin. Hayırlı evlat olsun. Her şey gönlünüzce olsunMerhabalar.14 gun once sezeryan ile dogum yaptim.hamileligim ve dogum anım cok güzeldi.dogumdan sonra ağrılarım ve 2 gün zor gecti.baslarda hersey güzeldi bebeğime alışmaya çalışıyordum.4 gündür psikolojim berbat.lohusalik hüznü yaşıyorum sanirim.surekli ağlama isteği.bebegimden korkmam uzaklaşma isteği.bunsan sonrası icin hayatım hep böyle mi olacak korkusu.sorumluluklarim.emziriyorum altını degistiriyorum anneme veriyorum kendimi balkona atıyorum sigaraya tekrar basladim.sonra vicdan yapiyorum.sanki hiç alışamayacağım gibi.geceleri saati kurup uyanıp emzirip anneme bırakıyorum uykusuzluk cok etkiliyor.annem gidecek diye ödüm kopuyor.sanki hiç uyutamayacagim bakamayacagim gibi bir ic sıkıntısı daralma yaşıyorum.esimle konuşuyorum anlamaya çalışıyor oda üzülüyor evet geçici bir durum ama bu duygularla nasil bas edebilirim bilmiyorum.ayni şeyleri yaşayan anneler varsa tavsiye verirmisiniz.hep sürecekmiş gibi hissediyorum.sanki anne olmayı başaramayacağım gibi.simdiden tesekkurler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?