Merhaba arkadaşlar..İnanın sizlerden başka derdimi anlatabileceğim kimse yok.Birçoğunuzda güçlü ve akıllı kadınlarsınız.Derdime gelince:ben 17 yaşında eşimle nişanlandım 20 yaşındada evlendim.Bu geçen zaman içinde kaynanam arkamdan çok işler çevirmiş ben evlendikten sonra duydum.Evlendikten sonrada kızınla ikisinden bi türlü kurtulamadım.Hergün ağladım krizler geçirdim.Ne gelinliğimi ne loğusalığımı bildim.Eşim farkında herşeyin ben konuşuyorum onlarla bi daha sana zarar vermicekler dedi hep inandım ona tam 10 sene .İnanın 10 senede hiçbirşey değişmedi.ben biraz tek fikirli bi insanım ınandım hep eşime fakat anladımki onun hiçbirşey umrunda değil.Annesi ve kardeşi onun için ne çok önemliymiş yeni yeni anladım..Tamam ailesidir dedim sustum mal gibi yaşadım yıllarca.Dayanamıyorum taşınalım dedim kaynanam gidemezsiniz bir yere dedi.Evlerimiz yanyana.Daha sonrada eşimin maaşını benden gizlediğini öğrendim tam 6 sene ..aldığı zamlardan hiç haberim olmadı.Bana al bu benim maaşım evi geçindir derdi.bende para çok az demezdim ucu ucuna idare ettim evi.maaş bodrusu elime geçince iki kat maaş aldığını gördüm ve yıkıldım .Naptın parayı şimdiye kadar dedim harcamalarım vardı dedi.geçenlerdede eve bankadan kağıt geldi.o kadar parayı kendi yemiş bide üstüne milyarlarca borç yapmış.Şimdi arkadaşlar ben zaten mal gibiydim tam insanlıktan çıktım.Ruh gibi geziniyorum evde.Gülmeyi zaten unutalı 10 sene oldu.Bi çocuğum var evimize çok düşkün etrafta arkadasları var oları çok seviyor ben çekip gidemiyorum çocuğum benimle gelmek istemiyor bu arada çocuğum 9 yaşında ailem ise sen bilirsin diyor napmak istersen biz sana karışmayız diyor.Küçük bir kasabada yaşıyorum boşandıktan beni zorlayan iki şey olacak birinisi çocuğum ikinciside etraftaki pis bakışlı insanlar.Eşim ilk zamanlar üstüme çok gelir onu saymıyrum bile.Yapmadığını bırakmaz ayrıldım die.Sizce böyle ot gibi çocuğum için yaşamalımıyım burda ki evim diyemiyorum ben buraya yoksa sil baştanmı yapmalımıyım.Bütün bunlara cesaretim yok inanın napacamı şaşırmış durumdayım.Eşimi artık sevmiyorum en önemlisi saymıyorum ben artık.Ama çocuğumunda ilerde bana kızmasını istemiyorum babamdan beni ayırdın diye.Napmalıyım??
Merhaba arkadaşlar..İnanın sizlerden başka derdimi anlatabileceğim kimse yok.Birçoğunuzda güçlü ve akıllı kadınlarsınız.Derdime gelince:ben 17 yaşında eşimle nişanlandım 20 yaşındada evlendim.Bu geçen zaman içinde kaynanam arkamdan çok işler çevirmiş ben evlendikten sonra duydum.Evlendikten sonrada kızınla ikisinden bi türlü kurtulamadım.Hergün ağladım krizler geçirdim.Ne gelinliğimi ne loğusalığımı bildim.Eşim farkında herşeyin ben konuşuyorum onlarla bi daha sana zarar vermicekler dedi hep inandım ona tam 10 sene .İnanın 10 senede hiçbirşey değişmedi.ben biraz tek fikirli bi insanım ınandım hep eşime fakat anladımki onun hiçbirşey umrunda değil.Annesi ve kardeşi onun için ne çok önemliymiş yeni yeni anladım..Tamam ailesidir dedim sustum mal gibi yaşadım yıllarca.Dayanamıyorum taşınalım dedim kaynanam gidemezsiniz bir yere dedi.Evlerimiz yanyana.Daha sonrada eşimin maaşını benden gizlediğini öğrendim tam 6 sene ..aldığı zamlardan hiç haberim olmadı.Bana al bu benim maaşım evi geçindir derdi.bende para çok az demezdim ucu ucuna idare ettim evi.maaş bodrusu elime geçince iki kat maaş aldığını gördüm ve yıkıldım .Naptın parayı şimdiye kadar dedim harcamalarım vardı dedi.geçenlerdede eve bankadan kağıt geldi.o kadar parayı kendi yemiş bide üstüne milyarlarca borç yapmış.Şimdi arkadaşlar ben zaten mal gibiydim tam insanlıktan çıktım.Ruh gibi geziniyorum evde.Gülmeyi zaten unutalı 10 sene oldu.Bi çocuğum var evimize çok düşkün etrafta arkadasları var oları çok seviyor ben çekip gidemiyorum çocuğum benimle gelmek istemiyor bu arada çocuğum 9 yaşında ailem ise sen bilirsin diyor napmak istersen biz sana karışmayız diyor.Küçük bir kasabada yaşıyorum boşandıktan beni zorlayan iki şey olacak birinisi çocuğum ikinciside etraftaki pis bakışlı insanlar.Eşim ilk zamanlar üstüme çok gelir onu saymıyrum bile.Yapmadığını bırakmaz ayrıldım die.Sizce böyle ot gibi çocuğum için yaşamalımıyım burda ki evim diyemiyorum ben buraya yoksa sil baştanmı yapmalımıyım.Bütün bunlara cesaretim yok inanın napacamı şaşırmış durumdayım.Eşimi artık sevmiyorum en önemlisi saymıyorum ben artık.Ama çocuğumunda ilerde bana kızmasını istemiyorum babamdan beni ayırdın diye.Napmalıyım??
Zormuş durumunuz ya.. Ben olsam diyemiyorum bile Allah kimsenin başına vermesin.. Borçları öğrendiğinizde eşiniz pişmanlık gösterdi mi peki?
canım yaşadıkların o kadar zor ki, bence güçlü olan sensin, bence sana karşı bu kadar sahtekar bi insanla aynı evi paylaşma artık, merak etme oğlun seni anlayacaktır, madem ailende destek, keşke ailenle başka şehre taşınma imkanınız olsa, o zaman daha kolay olur herşey
yasadıklarınız zor,yaşamayacaklarınızdan korkmanızda doğal..Allah yardımcınız olsun.kendinize düzen kurun ama ayrılmadan..birikim yapın,işe başlayın,kendinizle ilgili değişiklikler yapın,üniyi okumadıysanız üniversiteye başlayın,halk eğitim merkezlerinin kurslarına katılın..yaşınız daha çok genç kendinize kendinizi kanıtladığınız zaman tekrar kararınızı vermek için kendinizi dinleyin..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?