- 16 Ocak 2021
- 101
- -58
- 28
- Konu Sahibi denizderya07
- #1
Merhabalar 32 yaşında bekar ünivesite mezunu bir bayanım. Evlenmeyi çok istediğim halde nasip olmadı karşıma hayalimdeki gibi biri çıkmadı, çıkanlarda günü birlik ilişki arayışı içinde olan ciddiyetsiz tiplerdi, yıllarca çok üzüldüm, bunalıma girdim ama artık durumu kabullenip umursamamaya başladım...
Alanımda iş bulamadığım içinde çoğunluğunu bayanların oluşturduğu kalabalık bir tekstil firmasında işe başladım ve pozisyonum gereği çok fazla kişiyle yüz yüze gelmek durumundayım, ancak sadece işimi yaparken adını dahi bilmediğim hiç diyaloğumun olmadığı kadınlar, Evlimisin bekârmı, Sen niye evlenmedin? sorusunu sorma cüretini kendilerinde bulabiliyorlar. Hatta dahada ileri gidip "evde kalmışsın, bu yaşa kadar bekar durulur mu? diyenleri bile var... Her defasında tersliyorum ama yine başka patavatsız biri daha çıkıp enerjimi düşürüyor...
En son aldatıldığı için boşanmış bir kadın neden evlenmediğimi sordu bende "ben sizin neden boşandığınızı sormuyorum çünkü beni ilgilendirmiyor ancak benim neden evlenmediğim sizi niye bukadar ilgilendirdi? dedim "şey ben ııı" yapıp sustu.
Anlayacağınız evli çocuklu olanları da geçtim aldatılıp boşanan, kocası başka kadınla kaçıp ortada çocuğu ile kalan bir kadından bile medeni durumumla ilgili mahalle baskısı görüyorum. Beni yalnız olmak bukadar rahatsız etmiyor insanların imaları bekar olduğum için kendimi değersiz hissettirmeye çalışmaları artık delirtiyor. Bu durumla nasıl başa çıkabilirim, bir gün biri daha bu soruyu sorar kendimi tutamayıp boğazlarım diye korkuyorum okadar sinirleniyorum çünkü tavsiyeleriniz nelerdir?
Alanımda iş bulamadığım içinde çoğunluğunu bayanların oluşturduğu kalabalık bir tekstil firmasında işe başladım ve pozisyonum gereği çok fazla kişiyle yüz yüze gelmek durumundayım, ancak sadece işimi yaparken adını dahi bilmediğim hiç diyaloğumun olmadığı kadınlar, Evlimisin bekârmı, Sen niye evlenmedin? sorusunu sorma cüretini kendilerinde bulabiliyorlar. Hatta dahada ileri gidip "evde kalmışsın, bu yaşa kadar bekar durulur mu? diyenleri bile var... Her defasında tersliyorum ama yine başka patavatsız biri daha çıkıp enerjimi düşürüyor...
En son aldatıldığı için boşanmış bir kadın neden evlenmediğimi sordu bende "ben sizin neden boşandığınızı sormuyorum çünkü beni ilgilendirmiyor ancak benim neden evlenmediğim sizi niye bukadar ilgilendirdi? dedim "şey ben ııı" yapıp sustu.
Anlayacağınız evli çocuklu olanları da geçtim aldatılıp boşanan, kocası başka kadınla kaçıp ortada çocuğu ile kalan bir kadından bile medeni durumumla ilgili mahalle baskısı görüyorum. Beni yalnız olmak bukadar rahatsız etmiyor insanların imaları bekar olduğum için kendimi değersiz hissettirmeye çalışmaları artık delirtiyor. Bu durumla nasıl başa çıkabilirim, bir gün biri daha bu soruyu sorar kendimi tutamayıp boğazlarım diye korkuyorum okadar sinirleniyorum çünkü tavsiyeleriniz nelerdir?