- 7 Haziran 2016
- 161
- 85
- 13
- Konu Sahibi Tabanakuvvet
-
- #1
eşinden boşanınca hayattan boşanmış olmuyorsun ki.. belli ki zor bir süreç geçiyorsun kendine de eşine de yazık etme uzman görüşü al tedavi ol insanların onca dertleri varken mutlu olmaya çalışıyor birazcık çaba ... mutluluğun gözünün önünde olup onunla körebe oynamaHerşeyden nefret edercesine bıkmış ve usanmış hissediyorum kendimi. Hayat neşemi nereye sakladılar bulamıyorum. İçimdeki herşeye gülen kıpır kıpır olan senelerdir benle olan içimdeki çocuğu nereye hapsettim bilemiyorum. Ama artık çok zorlanıyorum. Güçsüzlüğümü tükenişlerimi hissedebiliyorum. Hiç bişeyle mutlu olamıyorum sürekli umutsuz vr çaresiz hissediyorum. İçimfr yaşamak için umudum yok. Sevip evlendiğim adamın sürekli bana olan ilgisini ölçüp tartıyorum herşeyimi yapmasına rağmrn bana çok ilgisizsin diyorum. Artıj yüzümü güldütcek sebepler bulamıyorum. Çoğu zaman boşanmak istiyorum sırf bu monoton sıkıcı hayattan. Çok uzaklara gidip herkesten herşeyden uzaklaşmak istiyorum. Ben artık ölmek istiyorum....
Bilmiyorum 1 senedir ara ara gösteren bişeydi bu fakat 1 aydır çıldırmak üzereyim. Eşimin bana ilgisiz olduğunu düşünüyorum yada KENDİMCE KURUYORUM. Herşey boş geliyor çok bunaldımNeden böyle oldun peki?
Şuan hayattaysam çokta kötü şeyler yaşamadığımı varsayalım. Ama beni yerle bir etcek hayatımı altüst etcek bi çok problem yaşadım. Bilmiyorum belkifr evelilik hayatı brni böylr yaptı. İnsanlatın üstüne titredikçe aldığım sonuçlar hep hüsrana uğrattı sonuç mu yorgun bi kadın. Bırak eşimi artık kendimi srvcek halim dahi yokÖlmek istiyorum demeyin, ölüm döşeğinde hastalıkla cebelleşen insanlar yaşayabilmek için nelerini verir.
Doktora gittiniz mi hiç? Majör depresyon teşhisini doktor mu koydu?
Hayattan bu denli zevk alamama noktasına bir günde gelinmez, kötü şeyler mi yaşadınız?
Nedense hep biz çabalıyoruz değil mi ? Herşeye ağlayıp xırlayan biz oluyoruz gereksiz tepkiler veren biz oluyprux herşeye alınıp kırılan biz oluyoruz iyide bunlarıda biz bize yapmıyoruz ki... üstelik hamileyken ne zordur kim bilir..Ay su an konu acsam farkli cumleler kurmazdim heraldeolmek istemek disinda tabi. Bendeki de hamilelik depresyonu heralde. Esimin ilgisizligi deli ediyor kavgaya firsat ariyorum hatta dun sesini yukseltti diye su anda hala surat asiyorum o da surat asiyor alttan almasi gerekirken (su anda senin konunu niye zapdettim bilmiyorum ozur dilerim)
Canim hic bir sekilde ölümü aklina getirme. Git bir psikologla gorus. Monotonluktan sıkıldıgimizda kendimizin care bulamadigi zamanlar oluyor.
En büyük çabamı hep mutluluk üzerine verdim zaten. Ama başaranıyorum kendine mutsuz olcak sebepler bulabiliyorum. Eşimi çok ama çok seviyorum fakat herşeyden o kadar bunaldım ki ondan uzaklaşmak istiyorumeşinden boşanınca hayattan boşanmış olmuyorsun ki.. belli ki zor bir süreç geçiyorsun kendine de eşine de yazık etme uzman görüşü al tedavi ol insanların onca dertleri varken mutlu olmaya çalışıyor birazcık çaba ... mutluluğun gözünün önünde olup onunla körebe oynama
Hiç arkadaşım yok.. dostum da yok.. annem babam ve eşimden başka kimsen yok. İnsanlarla konuşmayı sevmiyorum kimseye derdimi anlaymak istemiyorum kendimi yiyip bitirmek istiyorum sadeceEşim depresyonda konusundan çıkıp buraya gelince üzüldüm..
Ne çok var
Aslında bu yıl benim için de depresyon yılıydı.
Bir arkadaşım sayesinde atlattım, güzel gelişmelerle daha iyi hissediyorum.
Size çok iyi gelen bir arkadaşınız yok mu?
Terapi niteliğinde ruhunuzu dinlendiren.
Çok kolay ulaşabileceğiniz, yakınınızda biri..
Hiç arkadaşım yok.. dostum da yok.. annem babam ve eşimden başka kimsen yok. İnsanlarla konuşmayı sevmiyorum kimseye derdimi anlaymak istemiyorum kendimi yiyip bitirmek istiyorum sadece
Hadi diyelim ki eşin gerçekten ilgisiz, seni hayatta mutlu edecek başka hiç birşey yok mu? Neden yaşamaktan vazgeçilir ki? Yaş bilmem kaç olmuş benim eşim bile yok. Yalnız yaşıyorum üstelik, ama depresif kesinlikle değilim.Bilmiyorum 1 senedir ara ara gösteren bişeydi bu fakat 1 aydır çıldırmak üzereyim. Eşimin bana ilgisiz olduğunu düşünüyorum yada KENDİMCE KURUYORUM. Herşey boş geliyor çok bunaldım
Tek eksiklik sevgisizlik. Evet eşim bunu dediğimş duysa bana nankör derdi eminim. Ama sevgisizim. Sevgi hissetmiyorum. Hele bu depresyon döneminde onhn bana ilgisini ve sevgisini hissetmek istiyorum ama o brn bu durumdayken dahada ilgisizAma bazen onlardan ötesine ihtiyaç duyarız.
Şahsen hayatımda dostum olmasa ayrı bir depresyon sebebi olurdu bu bana.
Sizin için hayatınızdaki gerçek eksiklik ne?
Kendinizi sorguladınız mı?
Hiç bişeyim yok..Hadi diyelim ki eşin gerçekten ilgisiz, seni hayatta mutlu edecek başka hiç birşey yok mu? Neden yaşamaktan vazgeçilir ki? Yaş bilmem kaç olmuş benim eşim bile yok. Yalnız yaşıyorum üstelik, ama depresif kesinlikle değilim.
Tek eksiklik sevgisizlik. Evet eşim bunu dediğimş duysa bana nankör derdi eminim. Ama sevgisizim. Sevgi hissetmiyorum. Hele bu depresyon döneminde onhn bana ilgisini ve sevgisini hissetmek istiyorum ama o brn bu durumdayken dahada ilgisiz
Nedense hep biz çabalıyoruz değil mi ? Herşeye ağlayıp xırlayan biz oluyoruz gereksiz tepkiler veren biz oluyprux herşeye alınıp kırılan biz oluyoruz iyide bunlarıda biz bize yapmıyoruz ki... üstelik hamileyken ne zordur kim bilir..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?