Mantığımla onlarca kez reddettiğime kalbimle binlerce kez evet diyorum :'(

moonlight_mj4ewr

Evlâd-ı Osmanlı
Kayıtlı Üye
8 Ocak 2012
849
14
46
Diğer
Ve bundan nefret ediyorum :14::14::14:

Daha önce de konu açmıştım onunla ilgili. Mantığım tecrübelerime dayanarak sürekli reddettiğim insanı o kadar çok seviyorumkii.. her yaşadığı yere gidişimde onu arıyorum, gizlice takip ediyorum. Daha bu sabah bana seni seviyorum mesajı attı! Ama ben sadece kuru bir gülücük atmak zorundaydım... Oysa kalbim.. ben de seni çok seviyorum yazmamak için kendimi o kadar zor tutyorumki! :14:

Bu kadar severken beni ondan uzaklaştıran ise lanet olası dengesizlik.. üzülerek söylüyorumki o ilkokul mezunu ve ben üniversiteye hazırlanıyorum.. bu belki benim için sorun olmayabilirdi.. ama malesef sorun! Annemler onu asla istemeyecekler.. Onu bana denk görmeyecekler.. "Mesleği bile olmayan adam" ve "okutulmak için var gücüyle çalışılmış kız".. bazen sırf bu denge meselesi yüzünden keşke ilkokul mezunu olsaydım bile diyorum. İnsanları bu şekilde sınıflandırmak zorunda bırakılmak....bu saçma sapan sistem. Üniversite okumayanların adamdan sayılmaması, işsiz kalması (her ne kadar iş bulmak şans işi olsa da), illa bir etiketin olmasının gerekmesi... çok kötü.

Ben onun kalbini gördüm halbuki.. okadar tatlı ki.. onu tanımadan önce önyargılarım vardı ama. Şu anda onu daha iyi tanıyorum.. belki de önyargılarım hep korkularımdandı.. onu ilk gördüğüm gün de öyle bir ateş yanmıştı ki içimde. Söndürdüğümü sandım bazen, ama aslında hep ilk günkü gibi.. söner mi, ne zaman söner? inanın bilemiyorum..


Tek bildiğim, "deniz gözlüm"ü çok ama çok sevdiğim.. ve bunu hiç bir zaman ona söyleyemeyecek olmam!!

Seni o kadar seviyorumki bitanem.. bir bilsen.. ama hiç bilmeyeceksin. Bu da beni kahreden şey işte.. :43:


[video=youtube;Ms6FWzSop8w]http://www.youtube.com/watch?v=Ms6FWzSop8w[/video]​
 
Bence dediğin kadar çok sevsen ne huyu, ne görünüşü, ne kültürü, eğitimi hiçbirini gözün görmezdi.. Aşk böyle birşey çünkü, malesef engel tanımıyor insan sevince. Ayrıca bir insanın ilkokul mezunu diye reddedilmesini de biraz acmasızca buldum..
 
Bence dediğin kadar çok sevsen ne huyu, ne görünüşü, ne kültürü, eğitimi hiçbirini gözün görmezdi.. Aşk böyle birşey çünkü, malesef engel tanımıyor insan sevince. Ayrıca bir insanın ilkokul mezunu diye reddedilmesini de biraz acmasızca buldum..

Çok teşekkür ederim..

Tabiiki öyle ama daha önce buna benzer bi ilişki yaşadım, hem de bundan daha az seviyordum .. Ama ailem kesinlikle karşı çıktı. Ben de sevmediğimi farkettim zaten, kafalarımız uyuşmadı ayrıldım. Gerçi o hala sülük gibi peşimde ama ben onu sevmiyorum. O da bu sevdiğim kişi gibiydi aşağı yukarı kültür konusunda ama şu anda sevdiğim kişi kesinlikle daha üstün o konuda, ne biliyim böyle daha akıllı mı desem nasıl denirki. Herneyse..

Ailem bana layık görmez onu, yaşadıklarımdan biliyorum.. Kesinlikle karşı çıkacaklar, ben onunla ilişkiye başlarsam mutlaka çok zorluklarla karşılaşacağım, ailem de en zor olanı. Aileme karşı gelemem :( oyun oynayacak yaşta da değilim, birkac ay 'çıkıp' ayrılma yaşlarım geçti. Gerçekten onun son olmasını isterdim. Ama o kendine ve bize yapmış bunu. İmkanı olduğu halde ortaokula bile gitmemiş..inanın bana kalsa anında kabul ederdim. Ama imkânsız... Ailem için bu çok önemli..

Sonuç olarak el mahkum vazgeçmeye :( onu da üzmeye hakkım yok işte.. Bana daha fazla bağlanmasın.. Ama ben onun o içimi ısıtan güzel gözlerini asla unutmayacağım..
 
benzer konu benim içinde geçerli aramızda birçok açıdan farklılık var ben üniversite mezunu o ortaokul terk ,mezhep farkı kültür farkı vesaire ve benim hiçbiri aklıma bile gelmemişti başlarken o kadar seviyordum ki şimdi kendime şaşırıyorum hiç mi bunları düşünmedim diye ama aradan zaman geçti şimdi diyorum ailem çok tepkı gösterecek mutlaka ve diyorum ki umarım hiç pişman olmam
 
Back
X