saçımın büyük bir kısmını maviye boyuyorum. tabi zamanla akıyor mavi-turkuaz-açık mavi-tekrar boyama döngüsüyle 1 ay geçiriyoruz kendisiyle. o kadar isterdim ki dönem dönem rüyalarımda görürdüm boyadığımı. kalkıp acilen boyama kararı alıp çevre-iş-okul gereği hayatıma adapte olamayacağını düşünüp erteledim sürekli. sonra bir gün artık yaşım geçiyordu ve delirip yaptım bu işi. ve bam. böyle bir mutluluk yok. eksik parçam tamamlandı, eşek kadar kadın oldum nasıl böyle içimde ukte kalarak gezdim pişmanlığı ve kavuşmanın mutluluğuyla artık her tamam hevesini aldın yeter dememle kendimi yeniden dip açma-boyama yaparken buluyorum
ve asla tahmin etmeyeceğim insanlardan övgüler alıyorum. 40larında 50lerinde başı kapalı mutaassıp teyzelerimizden çok rağbet var beni çok utandırıyorlar güzel sözleriyle

ve onlar da uzun zamandır bunu yapmak istediklerini söylüyorlar. asla şaşırmadan dinliyorum ve şaşırmadığıma şaşırıyorum şimdi

anlatıyorum yapılışını, boyasını, sürecini. galiba etrafımda kaldıkça ben göremesem de bir gün deneyecekler :)
Başka bir konu da şu; ben tırnak uzatmayı ve açık renk oje sürmeyi çok severim jel tırnak görünümü gibi duruyor


ama iki senedir kendisinin kendisiyle vedalaşmış gibi bir şey olduk çünkü ne kadar soft renk sürersem duştan sonra o maviye dönüyor

ve çıkmıyor oje üstünden.
Bir de kıyafet ve makyajda maviye yakışan tonlar seçmek gerekli. kırmızı oje, kırmızı elbise, kırmızı ruj gerçekten maviye uymuyor.

boya tazeleme döneminde yastık kılıfı ve banyo tamamen maviye dönüyor. bulaştığı yerlerden bir yıkamayla çıkıyor neyseki.