Merhaba. Tek basina buyuyen bebegi anne ister istemez ilgiye boguyor. O yuzden ilk cocuk oyun oynarken bile mutlaka annesini istiyor. Benim cocuklarimin arasi 3.5 yas. Ikinci gelince daha iyi anladim, kizim bensiz 5 dakika bile oynamayan, anneye bagimli bir cocukmus. Oglum 17 aylik oldu, hır gür itis kakis hic bitmiyor ama kizim kendi kendine zaman gecirebilen, sorumluluk alabilen bir cocuga donustu. Kizimin anne bagimliligini oglum hic gostermedi cunku kizima verdigim kadar ilgi ogluma veremiyorum, ilgi de ikiye bolunuyor haliyle. Bu basta dezavantaj gibi duruyor kucuk cocuk acisindan ama aslinda tam tersi cunku guclu bir karakter olarak buyuyor, rekabeti biliyor, kendi oyununu kendi kuruyor, sulugu elinden dustu diye anne beklemiyor kendi aliyor. Tek cocuklari parkta gozlemliyorum, cok nazli, cok talepkar ve yasindan daha kucuk davranan cocuklar oluyorlar. Kimisi oyun kurarken cok bencil oluyor, hep benim istedigim olsun, kimisi cok edilgen oluyor biri oyun kursun beni de oynatsin. Zaten literaturde tek cocuk problemleri diye bir kavram bile var. 7 yasina kadar kardesi olmamis ilk cocuklar tek cocuk psikolojisi yasiyor. O yuzden arayi cok acmayin derim. Bana kalirsa ideali 4 yas ara. Bebeginiz sakin, uyuyan bir bebekse, esiniz de raziysa daha da erken olabilir.
