mesafeler engeller mi

Yaklaşık 1.5 senedir tanıyorum onu. Aslında 7 yıl ama sevgili manasında 1.5yıl. Bu 1.5 yıl içinde defalarca ayrıldık öyle kısa süreli de değil 3 aylık, 5 aylık ayrılıklar. Aslında hiçbir uyumsuzluk, problem yok ortada. sadece onun problemlerinden ibaret herşey. Ortada hiçbirşey yokken aramıyor sormuyor bi ayrılalım bile demeden sebep sunmadan çekip gidiyordu. Çok yıprattı beni 3 ay öncesinde tamamen kafamda bitireceğime söz vermiştim. Zaten üniversitelerimiz ayrı şehirlerde rahatca kafamdan atarım diyee düşünmüştüm ama olmadı. Mayıs ayında o yurtdışında dil eğitimi alıyordu benim de final dönemimdi. Devam etseydi o gün tam 1 sene olucaktı. Dayanamadım mesaj attım ama seni özledim, seviyorum tarzında değil içimdekileri döktüm sadece. O da cevap verdi onun içinde daha çok şey birikmiş. Sen hayatımda hep kalıcı ol ama bana güvnme ben kendime verdiğim sözleri bile tutamıyorum vs. tarzında. Sonra faceten ekledi kabul etmedim cevap olarakta güvenmemem gereken birinin hayatında olamam, senin yapman gerekeni ben yaptım ve veda etmek istedim sadece dedim. Bayağı duygusal bir cevap yazmıştı. Neyse birkaç gün geçti arkadasları birbirlerinin duvarında birşeyler yazıyordu. İnceledim, kız seviyor galiba, tersledi kesin aşkından ölüyor galiba tarzı yorumlar gördüüm. Üzerime alındım haliyle. Bizimki hiçbirşey yazmamı onlar kendi aralarında dalga geçmişler gülmüşler. Çok sinirlendim nereden esti bilmiyorum belki de çocukça bir hareket ama ilişkisi var yaptım. Haziran ayına kadar da kaldı öyle. Kaldırdım bir süre sonra. Haziran ortalarında bir baktım o arıyor. Yurtdışından geldiği ilk gün. Daha yeni inmiş uçaktan. Ne desem ne söylesem ne kadar özür dilesem birşey değişmeyecek biliyorum ama affet beni nolur dedi. Birkaç gün sürekli tersledim öyle kırdın ki beni 1 senedir ne yapsan gecmez dedim. Sürekli aradı çoğu zaman acmadım bile telefonları. Tabi bir yandan da içim gidiyor. En son normal konuşmaya basladı hiç eskileri açmadan arıyor gününü anlatıyor hayallerini anlatıyor vs. Bir şekilde buluşmaya ikna etti beni. Arkadaşlarım öyle kızgın ki ona beni ne kadar üzdüğünü biliyorlarçünkü. Gidersen biz konuşmayız seninle dediler ama hiçbirşey dinlemedim gittim. Bir kere dinlemeliyim, son bir kere dedim ve gittim. Karşımda inanılmaz değişmiş olgunlaşmış bir adam vardı çocuk değildi artık bunu hissettim. Oturdu ağladı anlattı bunları neden yaptığını ailevi problemlerini. Artık düzgün bir hayatım olsun istiyorum senin gibi birini hayatım boyunca bulamam artık hep hayatımda ol birlikte başlayalım birşeylere, eskiyi unutalım herşey üzerine yemin ederim seni bi daha üzemeyceğime dedi. Düşünmek için zaman istedim görüşmeye basladık tekrar. Yaklaşık bir ay olucak Allah nazardan saklasın hiçbir problemimiz yok öyle mutlu ediyor ki beni. ama aklıma takılan şeyler var. Şimdi gitti okuduğu şehre yaz okulu için. Yani mesafeler girdi araya. Çok uzun süre de görüşememe ihtimalimiz var. Bu sürede soğur mu benden yine eskisi gibi mi olur düşünceleri geçiyor aklımdan. Öyle dokunmuş ki önce yaptıkları bir hayal kırıklığını daha kaldıramam gibi geliyor. Çok kıskancım bir de çocuk orda ders çalışıyor benim aklımda kırk tilki dolaşıyor nerede ne yapıyor diye. Bunu engellemem lazım sanırım. Sıkıntıya gelemiyor çünkü ailesiyle ilgili ciddi problemleri var üstüne gitmek istemiyorum. Yani kısacası durup dururken ya aldatılırsam ya soğursa benden düşünceleri geçiyor aklımdan. Hani tam manasıyla mutlu olamıyorum takıntı yaptım bunları. Çünkü telefonla çok ilgili bir insan değil akşamları arıyor gece de mesajlasıyoruz. Ama geçen gün bütün gün aramadı mesela. Bu çocugun genel hali bu alışmalıyım artık ne kadar süre oldu diyorum ama alışamıyorum.

bence bütün gün aramaması normal değil en azndan sesinizi duyark uyumalı iyi cesaret etmissnz ona güvenerek umarm gönlünzce olur