Şöyle söyleyeyim biyolojik saat tık tık etmeden anne olmak biraz daha sıkıntılı olabiliyor. Genç anne kavramı tamam çok güzel ama yeni nesil olan bizler annelerimiz, anneannelerimiz kadar sabırlı değiliz. Olamayız da onların gördüğü yaşadığı ama bize yaşattırmamak için çırpındığı o "yokluk" kavramını bilemeyiz. Artık elimizi uzattığımızda her şeye bütçemize göre ulaşabiliyoruz. Ve çocuk bunu biraz kısıtlayan bir şey. Üstelik özel bir ilgi, bakım istiyor. Yani 3 yaşına geldiğinde en az üç buçuk saat çığlık atarak evin içinde koşacak, tuvalet eğitimini alamamışsa altına yapacak... Gizli gizli saksılara da olabilir. İki dakika yalnız bıraksan tüm buzdolabını veya yağ şişesini devirip her yeri batırabilir. Bebekken her şey çok cici, tatlı. Canavarlaştığında bakabilirim diyorsan, ona en iyi geleceği sağlayıp eğitimini öğretimini giyimini kuşamını beslenmesini oyuncağını eksik etmem karşılığında da dilediği kadar üstüme kussun, bağırsın, tekmelesin, ağlasın, dibimden ayrılmasın, kucağımdan inmesin diyorsan ve bunun karşılığında da bu çocuğa bağıramam, vuramam kıyamam diyorsan kısaca biyolojik saatin tık tık ediyorsa mantıklı yani. Yoksa çocuk dünyadaki en güzel şey ama çok sıkıntılı... Bunlara ev işlerini, yemeği, temizliği ve ilgilenmen gereken ikinci çocuğunu yani eşini de ekle. Ay yazarken bana sıkıntılar bastı...
Eğer sorumluluk alamayacak yastaysan evet olur.. Çocuk demek sadece 9 ay karnında taşıyıp dünyaya getirmekten ibaret birşey degilki.. Bak bende bi senelik evliyim yaşım 25 ama cesaretim yok şahsen maddi manevi hazır değilim evet çok istiyorum ölüyorum çocuk için ama daha o sorumluluğu alamam... Ölçüp tartip öyle yapmalı bebegi..