- 10 Aralık 2012
- 1.778
- 891
- 83
- Konu Sahibi quantumkizi
- #1
Günlerdir babamla konuşuyorum. Doğumgününü pastami bile uflettirmedi bana kutlamak bile zor geldi. Evimize misafir bile cagiramiyorum. Annemi kanser etti. Hep sağa sola saldırıp dovmekle tehdit etti. Kendi paramla aldığım ne varsa millete kendisi almış gibi hava attı. Dışarı gezmeye çıkmam bile battı. Ben çok çabaların ona sarılıp öpmeye çalıştım ona iyi gelmeye calistim iletişim kurmaya çalıştım ama olmadı. Artık pes ediyorum. Sanki gençliğim boşa heba oluyo gibi hissediyorum. Yaşım 21 ve üniversite okuyorum. Hiçbir zaman için huzurlu dışarıda gezen biri olamadı bu yüzden arkadaşlarımın davetleri ne katılamadığım için dost da edinemedim. İşin komik tarafı güzel sanatlar ogrencisiyim. Bi şekilde çok para kazanacağını ikna edip bu bölümde okumak için izin koparttim. Babam her seferinde evlenince her istediğimizi yapacağımızı söylüyor ona gore kadınlar eslere ve babalara itaat etmeli. Ben mutlu olmak için biriyle evlenmek istemiyorum zaten evlenmek istesem de babam evi olmayana kız vermiyo. 30uma kadar da bu hapis hayatını yaşayamam. Ben kendi kendime yemek istiyorum. Annem üzülmesin diye bu evden ayrilamiyorum. Ne yapmalıyım bi çıkış yolu yok mu. İyi bi öğrenci olsam da okul uzadı. Mezuniyeti beklemeden ise başlamak istiyorum ama ablamdan görüyorum iş kadını olması bile babamdan kurtulmasina yetmiyor.
Bu evden kavgalı ayrılamam annem çok üzülür. Seneye bi ise başlamak istiyorum ama bu evden ayrılmak için bi mazerete ihtiyacım var çok zor durumdayım. Babama bu evden bi daha para almiycagima dair yemin ettim. Ablamdan ve kardeşimin okul kredisinden alıyorum. (Geri odiycem mutlaka) Ama bu evin yemeğini yemek bile zor geliyor bana. Keyfi olarak kiraya çıkarsam babam bunu namussuzluk olarak görür asla izin vermez. Umut verici bisiler duymaya ihtiyacım var. Hic kimseye bu derdimi anlatamiyorum
Bu evden kavgalı ayrılamam annem çok üzülür. Seneye bi ise başlamak istiyorum ama bu evden ayrılmak için bi mazerete ihtiyacım var çok zor durumdayım. Babama bu evden bi daha para almiycagima dair yemin ettim. Ablamdan ve kardeşimin okul kredisinden alıyorum. (Geri odiycem mutlaka) Ama bu evin yemeğini yemek bile zor geliyor bana. Keyfi olarak kiraya çıkarsam babam bunu namussuzluk olarak görür asla izin vermez. Umut verici bisiler duymaya ihtiyacım var. Hic kimseye bu derdimi anlatamiyorum
