Merhaba arkadaşlar
Sizlerle hikayemi paylaşmak istiyorum.2005 yılının temmuz ayında evlendim.Sanki isteyince şıp diye oluyormuş gibi ilk 3 sene hapla korundum.2008 yılına girerken ilacı bıraktım artık bebek istiyordum.Meğer benim için kabus dolu günler bu tarihle beraber başlıyormuş da haberim yokmuş.doktorlar tahliller rahim filmi klomen (bu arada yediğim onca kürden ettiğim duadan gittiğim hocadan göbek çektirmelerimden ve diğer tümyaptıklarımdan bahsetmiyorum bile)derken bütün çabalarımız boşa çıktı.Hiçbir belirtisini yaşamadığım polikistik overim vardı(Adetlerim düzenlidir, 52kgım, tüylenme şikayetim yok).Eşimin tahlillerinde hiçbir problem yoktu. 2 kez spermiyogram yapıldı. Yumurtlama takipleri ve klomenle 4 kez yapılan aşılama sonucunda pes ettim. Artık istemiyordum tedaviyi. Psikolojim bozulmuştu. Hergün ağlıyordum. Çalışıyor olmama rağmen kafamdan bu fikir bir an bile çıkmıyordu. Çocuk sahibi olanlara imrenerek bakıyor ve utanıyorum ama onları kıskanıyordum
(2010 ekim ayına gelmiştik artık. Birgün işyerinden ablamı aradım(ablam ebe-hemşire) çok ağladım.Ben artık çocuk istiyorum tüb bebekle olacak herhalde tedaviye tekrar başlayalım dedim. doktor değiştirmek istediğimi söyledim. O da tüp bebeği sgk nın karşılaması için devlet hast. çalışan bir doktora gitmemizi böylece heyet raporu için kolaylık sağlanabileceğini söyledi. Kararlaştırdık adetlerim düzenli olduğu için tecrübelerimize de dayanarak adetimin 3. günü dr.a gitmeye karar verdik. Randevumuzu aldık bekliyoruz. Randevu günü geldi ama ben daha adet olmamıştım stres yaptığımı ve adetimi geciktirdiğimi düşünüyordum. Dr.a gittik durumu anlattım bebek sahibi olmak istediğimi falan bu arada adet olmam gerekliydi ama hala olmadım dedim(merak ediyorsunuz tabi test yapmadınmı diye yapmazmıyım evde tek çizgili test koleksiyonum var)Dr. ultrasonda baktı ve tabiki hiçbirşey göremedi. Kan testi istedi emin olmak için çünkü adet olacağıma dair belirti de yoktu.Test sonucunu değerlendirirken bu sonuç için gebeliktir veya değildir diyemeyiz dedi.İki gün sonra tekrar yaptır dedi. İkiye katlaması gerekirken benim değer 17 den 21 e çıkmıştı. İki gün sonra 23 olmuştu. İki gün sonra 27 olmuştu. Dr. ultrasonda hala bir oluşum göremiyordu ve ben adet oldum. Bu seferde hcg sonucum sıfırlanmıyordu.15e kadar düşmüştü ama sıfırlanması gerekiyordu. Çok enteresan bir durumdu hcg sadece gebelikte oluşan bir hormondu sağlıklı bir gebelik için 2ye katlanarak artması gerekiyordu. Düşmesi ise sağlıksız bir gebelik işaretiydi. Ama sıfırlanması da şarttı zaten tedaviyede başlamamız için hcg 0 raporuna ihtiyacım vardı. Dr. sonsuza kadar bekleyemeyeceğimizi söyleyerek iğne ile sonlandırmamızı tavsiye etti. O akşam kafamdaki milyonlarca soruyla iğneyi yaptık.2 gün sonra hcg 0 dı.Heyet raporumu çıkarttım.Aşılama için gerekli iğnelerimi aldım ve adet olmamı beklemeye başladım. Önceki adet tarihim 29 Kasımdı ama başıma gelenlerden sonra o tarihi referans alamazdım. Beklemeye başladım. Tarih 31 Aralık ı gösteriyordu o gün ablamlarda gelecek ve annamlerde yeni yılı kutlayacaktık. Gündüz alışverişe çıktım hediyeler aldım, kırmızı donlar aldım:)) Kendime de yeni küpeler aldım hemen de taktım bana yeni yılda uğur getirsin diye.Akşam oldu annemlerde buluştuk ablam beni köşeye sıkıştırdı test yap diye tutturdu. Yalvarıyorum ona abla ne olur yapmayalım bak bugün çok mutluyum ağlamak istemiyorum diyorum. Tabi o ısrar ediyor Dedimki yaparım çişimi:)) sen bakarsın ben bugün kendimi üzmeyeceğim.Öylede yaptım banyoda pet bardağa yapıp bıraktım. 5 dk sonra ablam beni çağırdı ve görürsem boynuma takıp kolye yapıcam dediğim çift çizgili test çubuğunu gösterdi. Tabi ben inanamayarak bakıyorum çubuğa o gün 3 defa daha tekrarladım testi ve ertesi gün tatil olmasına rağmen dr. cebinden arayıp durumdan haberdar ettim. Tatilden sonrası için randevulaştık. Ben hala inanamaz ama ağzım kulaklarımda bir haldeyim. Dr bile inanmıyor düşünün ben nasıl inanayım yine bir terslik olcak diyorum. Zaten iğnelerim buzdolabında bekliyor tedaviye başlıyacağım ben bak yine uğraşacağız diyorum.Böyle diye diye yok kese boş da olabilir, yok kalbi atmıyor da olabilir, yok kimyasalda olabilir derken 3 aylık olunca bebeğimin varlığından emin oldum. Şuan 29 haftalık gebeyim ve nazardan çok korkuyorum(maşallah deyin lütfen)Bebeğim karnımda pıt pıt hareket ederken daha fazla dayanamadım ve aylarca ağlayarak okuduğum bu foruma hikayemi yazmak istedim. Sizlerede umut olsun istedim. Allahım bana mucizesini gösterdi inşallah size de gösterir. Rabbim kimsenin kucağını boş bırakmasın isteyen herkese versin(amin). Mucize kızımı kucağıma da almayı nasip etsin inşallah. Bu arada dr.um da en az benim kadar şaşkın hala o da inanamıyor sanırım. Ve ben küpelerimi hala kulağımdan çıkarmadım:))
Çok uzun oldu sıktıysam özür dilerim. Hepinize sevgiler...
Sizlerle hikayemi paylaşmak istiyorum.2005 yılının temmuz ayında evlendim.Sanki isteyince şıp diye oluyormuş gibi ilk 3 sene hapla korundum.2008 yılına girerken ilacı bıraktım artık bebek istiyordum.Meğer benim için kabus dolu günler bu tarihle beraber başlıyormuş da haberim yokmuş.doktorlar tahliller rahim filmi klomen (bu arada yediğim onca kürden ettiğim duadan gittiğim hocadan göbek çektirmelerimden ve diğer tümyaptıklarımdan bahsetmiyorum bile)derken bütün çabalarımız boşa çıktı.Hiçbir belirtisini yaşamadığım polikistik overim vardı(Adetlerim düzenlidir, 52kgım, tüylenme şikayetim yok).Eşimin tahlillerinde hiçbir problem yoktu. 2 kez spermiyogram yapıldı. Yumurtlama takipleri ve klomenle 4 kez yapılan aşılama sonucunda pes ettim. Artık istemiyordum tedaviyi. Psikolojim bozulmuştu. Hergün ağlıyordum. Çalışıyor olmama rağmen kafamdan bu fikir bir an bile çıkmıyordu. Çocuk sahibi olanlara imrenerek bakıyor ve utanıyorum ama onları kıskanıyordum
(2010 ekim ayına gelmiştik artık. Birgün işyerinden ablamı aradım(ablam ebe-hemşire) çok ağladım.Ben artık çocuk istiyorum tüb bebekle olacak herhalde tedaviye tekrar başlayalım dedim. doktor değiştirmek istediğimi söyledim. O da tüp bebeği sgk nın karşılaması için devlet hast. çalışan bir doktora gitmemizi böylece heyet raporu için kolaylık sağlanabileceğini söyledi. Kararlaştırdık adetlerim düzenli olduğu için tecrübelerimize de dayanarak adetimin 3. günü dr.a gitmeye karar verdik. Randevumuzu aldık bekliyoruz. Randevu günü geldi ama ben daha adet olmamıştım stres yaptığımı ve adetimi geciktirdiğimi düşünüyordum. Dr.a gittik durumu anlattım bebek sahibi olmak istediğimi falan bu arada adet olmam gerekliydi ama hala olmadım dedim(merak ediyorsunuz tabi test yapmadınmı diye yapmazmıyım evde tek çizgili test koleksiyonum var)Dr. ultrasonda baktı ve tabiki hiçbirşey göremedi. Kan testi istedi emin olmak için çünkü adet olacağıma dair belirti de yoktu.Test sonucunu değerlendirirken bu sonuç için gebeliktir veya değildir diyemeyiz dedi.İki gün sonra tekrar yaptır dedi. İkiye katlaması gerekirken benim değer 17 den 21 e çıkmıştı. İki gün sonra 23 olmuştu. İki gün sonra 27 olmuştu. Dr. ultrasonda hala bir oluşum göremiyordu ve ben adet oldum. Bu seferde hcg sonucum sıfırlanmıyordu.15e kadar düşmüştü ama sıfırlanması gerekiyordu. Çok enteresan bir durumdu hcg sadece gebelikte oluşan bir hormondu sağlıklı bir gebelik için 2ye katlanarak artması gerekiyordu. Düşmesi ise sağlıksız bir gebelik işaretiydi. Ama sıfırlanması da şarttı zaten tedaviyede başlamamız için hcg 0 raporuna ihtiyacım vardı. Dr. sonsuza kadar bekleyemeyeceğimizi söyleyerek iğne ile sonlandırmamızı tavsiye etti. O akşam kafamdaki milyonlarca soruyla iğneyi yaptık.2 gün sonra hcg 0 dı.Heyet raporumu çıkarttım.Aşılama için gerekli iğnelerimi aldım ve adet olmamı beklemeye başladım. Önceki adet tarihim 29 Kasımdı ama başıma gelenlerden sonra o tarihi referans alamazdım. Beklemeye başladım. Tarih 31 Aralık ı gösteriyordu o gün ablamlarda gelecek ve annamlerde yeni yılı kutlayacaktık. Gündüz alışverişe çıktım hediyeler aldım, kırmızı donlar aldım:)) Kendime de yeni küpeler aldım hemen de taktım bana yeni yılda uğur getirsin diye.Akşam oldu annemlerde buluştuk ablam beni köşeye sıkıştırdı test yap diye tutturdu. Yalvarıyorum ona abla ne olur yapmayalım bak bugün çok mutluyum ağlamak istemiyorum diyorum. Tabi o ısrar ediyor Dedimki yaparım çişimi:)) sen bakarsın ben bugün kendimi üzmeyeceğim.Öylede yaptım banyoda pet bardağa yapıp bıraktım. 5 dk sonra ablam beni çağırdı ve görürsem boynuma takıp kolye yapıcam dediğim çift çizgili test çubuğunu gösterdi. Tabi ben inanamayarak bakıyorum çubuğa o gün 3 defa daha tekrarladım testi ve ertesi gün tatil olmasına rağmen dr. cebinden arayıp durumdan haberdar ettim. Tatilden sonrası için randevulaştık. Ben hala inanamaz ama ağzım kulaklarımda bir haldeyim. Dr bile inanmıyor düşünün ben nasıl inanayım yine bir terslik olcak diyorum. Zaten iğnelerim buzdolabında bekliyor tedaviye başlıyacağım ben bak yine uğraşacağız diyorum.Böyle diye diye yok kese boş da olabilir, yok kalbi atmıyor da olabilir, yok kimyasalda olabilir derken 3 aylık olunca bebeğimin varlığından emin oldum. Şuan 29 haftalık gebeyim ve nazardan çok korkuyorum(maşallah deyin lütfen)Bebeğim karnımda pıt pıt hareket ederken daha fazla dayanamadım ve aylarca ağlayarak okuduğum bu foruma hikayemi yazmak istedim. Sizlerede umut olsun istedim. Allahım bana mucizesini gösterdi inşallah size de gösterir. Rabbim kimsenin kucağını boş bırakmasın isteyen herkese versin(amin). Mucize kızımı kucağıma da almayı nasip etsin inşallah. Bu arada dr.um da en az benim kadar şaşkın hala o da inanamıyor sanırım. Ve ben küpelerimi hala kulağımdan çıkarmadım:)) Çok uzun oldu sıktıysam özür dilerim. Hepinize sevgiler...
adım tuğba dua et bana
