- Konu Sahibi Akuamarin10
- #1
arkadaşlar merhaba kararsız kaldığım çok konu var birde sizlere danışıp fikirlerinizi almak istiyorum..30 yaşında evli bir bayanım.küçük bir şehirde yaşıyorum.hiç çevrem yok bir tane bile arkadaşım yok..2 yaşında bir oğlum var kaynanam uzakta kısacası tekbaşına büyütüyorum.. ..
Eşim hiç romantik değil ki hatta resmen mekanik gibi..birçok kadının yakındığı da bu.. zaten doğru dürüst olmayan cinselliğmiz hiç aklına bile gelmiyor çocuktan sonra iyice azaldı hatta bitti bile dyebiliriz belki 6 ay belkide daha fazla..bebek ilk zamanlar ağlıyor uyutmuyor diye odasını değiştirdi uyamayınca gece işe geç kalıyor diye ses çıkarmadım .haftasonları gelirdi yanımda yatardı o da yok artık...bu arada aramızda bir sorun yokken bile..bir evde iki yabancı gibi..sanki evli değil ,ev arkadaşı gibi bilmem anlatabildimmi
güzel bir bayanım farkında ama anca yanına gidip biraz asılırsam yüz veriyor onun için bile uğraş veriyorum yani isteksiz,hevessiz.sorduğumda çocuğu bahane ediyor yada başka şeyi..yorgun vs..ama bence gerçek sebep isteksiz ve hevessiz..sanki kadın olan o..bu arada çocuğuda benim zorlamalarımla yaptı ona kalsa keyfi bozulcak pek sevmez çocukları rahatı kaçacağı için..nitekim kaçtı da...
varsa yoksa iş...çalışmayı çok seviyor kölesi adeta..m.mühendisi kendisi...ek işle uğraşıyor evde web site kuruyor vss başka işlerlede meşgul. seviyor yani bişeylerle uğraşmayı, ben hariç! "bana destek olmuyorsun yaşam düzeyimiz yükselsin diye uğraşıyorum" diyor tamam amenna anlıyorum..ama banada vakit ayırsın benimde kadın olarak kendimi özel hissetmeye ihtyacım var iki tatlı söz söylesin mutlu oluyorum ufak şeylerden mutlu olurum ben...gelir boynuna sarılırım seviyormusun beni diyorum en mutlu anımızda bile cevapvermiyor yalandanda olsa sanki çok zor.. ne anlayayım şimdi ben bundan.
kahve yaparım içelim sohbet edelim azcık iş dışında bişilerden konuşalım diye karşılıklı teşekkür eder oturur karşıma başlar iş anlatmaya yürümeyi yeni öğrenen çocuk gibi hevesle..sani duyguları alınmış böle hep mantık hep mantık insanı sıkıyor yani bazen..kırmak istemem bende rol keserim dinler gibi ..kafa sallarım ama içimde duygusal boşluk sanki asker arkadaşıyım çok sıkıldım kızlar .mutlu muyum mutsuz mu bazen düşünüyorum tabiki herşey dört dörtlük olsun değil derdim dört üçlük bile değilken ama...derdimi anlatacak bir siz varsınız..daha çok şey varda şimdilik bu kadar siz benim yerimde olsanız nasıl bir yol izlerdiniz....
Eşim hiç romantik değil ki hatta resmen mekanik gibi..birçok kadının yakındığı da bu.. zaten doğru dürüst olmayan cinselliğmiz hiç aklına bile gelmiyor çocuktan sonra iyice azaldı hatta bitti bile dyebiliriz belki 6 ay belkide daha fazla..bebek ilk zamanlar ağlıyor uyutmuyor diye odasını değiştirdi uyamayınca gece işe geç kalıyor diye ses çıkarmadım .haftasonları gelirdi yanımda yatardı o da yok artık...bu arada aramızda bir sorun yokken bile..bir evde iki yabancı gibi..sanki evli değil ,ev arkadaşı gibi bilmem anlatabildimmi

varsa yoksa iş...çalışmayı çok seviyor kölesi adeta..m.mühendisi kendisi...ek işle uğraşıyor evde web site kuruyor vss başka işlerlede meşgul. seviyor yani bişeylerle uğraşmayı, ben hariç! "bana destek olmuyorsun yaşam düzeyimiz yükselsin diye uğraşıyorum" diyor tamam amenna anlıyorum..ama banada vakit ayırsın benimde kadın olarak kendimi özel hissetmeye ihtyacım var iki tatlı söz söylesin mutlu oluyorum ufak şeylerden mutlu olurum ben...gelir boynuna sarılırım seviyormusun beni diyorum en mutlu anımızda bile cevapvermiyor yalandanda olsa sanki çok zor.. ne anlayayım şimdi ben bundan.

Son düzenleme: