Mutsuz evliliklerin çocukları...

MiKaDo35

MiKaDo35

Guru
Kayıtlı Üye
2 Nisan 2010
732
1
316
İzmir
Selamlar arkadaşlar;
Burada sürekli mutsuz evlilikler ve mutsuz kadınlar üzerine konuşuyoruz..Ama hep göz ardı ettiğimiz asıl büyük sorun çocuklarımız..Kavga hatta şiddet içinde bir ailede büyütülen ama gerçek anlamda neler yaşadığı pek de umursanmayan çocuklarımız..Boşanmak mı doğrusu yoksa çocuklar analı babalı büyüsün bahanesine sığınarak devam etmek mi ?
Ben de dahil olmak üzere pek çoğumuz anne babalarımızın kavgaları huzursuzlukları içinde büyüdük...Peki aşabildik mi bunları ?Aşmak için neler yapmalıyız? Çocuklarımıza da faydası dokunabilecek paylaşımlar yapmaya ne dersiniz?
 
sorunlu aile-sorunlu çocuk demektir

böyle bir aileniz varsa her şeyi kendiniz halledersiniz. dışardan bakanlar sizi çok güçlü sanır, güçlüsündür aslında neden olmayasın ki?

o sert tavırlar artık zarar görmemek içindir, babanız sorunluysa size baba gibi olacak erkekleri seversiniz. kimse baba olmaz insana..

evinizde ne yaşadıysanız, koca evinde onu istemezsiniz

kısacası hayatta ne olmazı bilirsiniz, ama nasıl oluru bilmezsiniz...
 
babam cok içen bı adamdı, sabah kahvaltı etmek yerıne alkolle baslardı güne, vardıyalı calısırdı iş yerındede ıçerdı:ssz: gecenın bı yarısı ankaranın kuru sogunda kapıya atardı, o uyuyayana kadar kapıda beklerdık, aklıma geldıkce gene içim ürperdi:ssz:

annem bosanmak ıstedıgı zaman ananem cocuklarını bırak gel dedı, annem bızı bırakamıycagı ıcın vazgectı, dayım cok destek olmustu, o zamanlar anneme, en son babaannem kı annemı hıc sevmedıgı halde boşan ben cocuklara bakarım sende calısırsın, dedı o bıle acıdı halımıze, cunku bı kerede o bızdeyken gece 3 te kar yagarken hepımızı dısarı atmıstı.. kavga gürültü hıc eksık olmazdı evde.. anneme baskı yaptık bosan artık dıye babaannemde ben cocuklara bakarım sen calısrsın bırazda nafaka alırsan rahat edersınız deyınce, evden cıktık, babaannemlere gıttık herseyımızı topladık.. içip içip oraya gelıp rezıllıkler cıkardı..

annem boşanma davası actı o arada ananem lere yerlestık ordan kucuk bı ev tuttuk babam tutustu:25: kapılarda agladı buyuk yemınler ettı
bı durusma oldu babam kabul etmedıgı ıcın uzadı tabı dava..

sonra bıraktı içikiyi, ilaçla tedavı oldu.. bız de bı sans verdık, 14 sene oldu bırakalı.. ama annem sımdı heryerı hasta bıtmıs vazıyette.. keske bızı yapmadan hıc bosansaymıs babamdan da bızde o gunlerı yasamasaydık..

hadı benı yaptın kardeşımı nıye yaptın be anne dıyodum ne bılım senın ıcın yaptım onuda deyıp cıkıyo ısın ıcınden.. hatırlamak bıle ıstemedıgım yıllar..

ben 8 senelık evlıyım eşimi cok sevıyorum 1 tane oglum var hersey yolunda gıderken bıle 2. cocuk yapmaya korkuyorum ve ıstemıyorum..:1: bazı hanımların cesaretlerıne hayran kalıyorum şahsen:21:
 
böyle bi ailede yetişmedim ama en yakınımda teyzemin kocası bu kadar mı katlanılması zor bi insan olabilir
ben misafirliğe gittiğimde bile katlanamıyorum o kuzenlerim aynı evde yaşadılar

2 sinin evliliği sorunlu belki de baba faktöründen hayat bu diye düşünüyorlar onlara ters gelmiyor
diğeri desen babasının sorumsuzluğundan dolayı olan borçları ödemek için 6 da işe gidiyor
ne için aman yuvaları bozulmasın
 
Yuva huzurlu ve mutluysa kutsaldır.
Çocuk anne ve baba mutluysa mutludur.
Çocuk için hiçbişeye katlanmayın.
Zira boşanmış anne babanın çocukları, sorunlu aileden daha mutlular emin olun.
Keşke boşansalardı.
Hayatımın 19 yılının içine annemle babam beraber etti.
Kalan 9 yılınıada annem tek başına.
toplasan toplasan 5 yıl biraz huzur görmüşümdür.
ben asabi sert bi hatunum.
mutsuzum , gerçek mutluluk ne demek bilmiyorum, birgün öğrenir miyim onuda bilmiyorum.
 
Mutsuz bir ailede yasayan cocuklar, diledikleri egitimi alsinlar,
diledikleri kariyeri yapsinlar, ulasabilecekleri son noktaya gelseler bile,
koselerde bir yerlerde bu yasadiklarinin etkilerini hala hissetmeye devam ediyorlar.

Hele ki, kendi evliliklerinde.
Oyle travmalar yasamis oluyorki o cocuklar, ayni seyleri kendi yuvasinda da yasanacak korkusuyla,
cok daha temkinli yaklasiyorlar.
Tartismaya gelemiyorlar oncelikle.
Sanki o gunlere geri donmus oluyorlar.

Anne baba anlasamayabilir.
Birbirlerini sevmeyebilir. Birbirlerini istemeyebilirler artik.
Ama bu demek degildir ki, hayati birbirlerine zehir etsinler.
Onlar kendi telaslarinda yasiyorken, olan o cocuklara oluyor.

Bugun erkek kardesim, abla sen evlendin, kurtuldun bu ortamdan.
Ben napabilirim, diyebiliyorsa, kimse kusura bakmasin, sizin icin katlandim bu evlilige, sdc kendi bahaneleri olmus oluyor.

Ben daha dogmamis cocuklarimin gelecegi icin, her seyi goze alabiliyorsam, zamaninda o anne babada alacakti.
Sdc bahanelerin ardina siginmakla olmuyor.
 
Evet, birde boyle bir durum var, ne yazik ki.
Annaneler, cocuklarini birakta gel diyorlar.
Pardon ama o babanin eline nasil birakilir o cocuklar.
Annem bizi birakip gitmis olsaydi, ben suan hani arka sokaklarda olurdum, kestiremiyorum bile.
Kadinlar, ailelerden birazda destek gorebilmeli.
Hemde keni ayaklarinin uzerinde durabilmeli.
 
Benim anneme dayım gel ben sana bakarım demiş.
Annem babasını çok sever.
Ablası boşanmış.
Babasının 2.kızı boşandı demesinler diye dönmemiş.
Hep derim sen baban için çektin bizim için değil diye.
 
Ben hicbir zaman anlayamadim, hic bir anlamda veremedim.
Kendimde evliyim, bende ufak tefek sorunlar yasiyorum evliligimde.
Farkindayim annemin yasadiklarinin zerresini yasamadim.
Esimde babamin tam tersi bir adam.
Ama yinede bazen sorun yasadigimizda, tepkimi koyuyorum.
O adamla ayni yataga giremiyorum. Icim almiyor.
Nasil oluyorda, namusuna bile dil uzatabilen adamla ayni cati altinda yasamaya devam edebiliyorsun?
Sayende gozumde oyle bir baba profili var ki.
Ve cok sagolsun o adam yuzunden, ben suan esimin gozunde, ailesi de sorunlu biri olarak gorunuyorum.
Bulunmaz hint kumasi miydi bu da, bir turlu goze alamadin bosanmayi.
Kac cocuk, polisi arayipta, cabuk gelin, annemle babami arayin diye sabahin 7sinde arar?
Ve bu cocuk tum bunlarin travmasini nasil atlatir?
Yazik degil miydi bizim cocuklugumuza, gencligimize?

Anneme simdi bunlari anlatmaya kalksam, birde ustune ustluk ben haksiz cikarim.
Birde boyle bir durum var ortada.
 
En dertli olduğum konu yahu :)
biz cok uzun yıllar sadece babamı suçladık. Babam hırçındı, babam şöledi böledi.
Ama babam vefat edip annem gerçek kişiliğini ortaya koyunca babamı kalkan olarak kullandığını anladık.
Ne zaman ki artık hayatlarımızı müdehale edemez hale geldi annem tırnaklarını çıkardı.
Kötü olan ne biliyo musunuz ?
Ben anneme tapardım.
Babam özellikle ben büyüdükten sonra pek bulaşamadı anneme. Koruma kalkanıydım.
Babam ölünce babamın sülalesine sırt çevirdim. Sırf zamanında annemi üzdüler diye.
GEz dedim babam öldü artık rahatsın.
Bir istedi 2 aldım , kendim edirne ötesine gidemedim Almanyaya yolladım.
5 yıl psikiyatrlara taşıdım.
Tek dedim iyi olsun.
Ama gün geldi annem benim o çok sevdiğim annemi elimden aldı.
Ben 28 yaşında hem babasızken birde annesiz kaldım.
O kadar üzücü ki ...
ŞAnsıma beni seven bi adam çıkmadı , belki çıktıda farkedemedim.
Ben yazarım bu konuda , sayfalarca günlerce ...
 
Mutsuz çocuk , bir tarafı hep eksik çocuktur.
Hayatı boyunca o eksikliğini bilir, hisseder, arar.
Sevgi arar, huzur arar, şefkat, güven arar.
O çocuk büyüse bile hala içinde bir yerde, o çocuk mahzun kalır.
En savunmasız insan , içinde o mutsuz çocuğu taşıyan insandır.
 
kardeşimle annem tarısıyolar bısey yuznden mevzu ne hatırlamadım ama, annem; ben sızın ıcın yıllarca bu ayyaşa katladım bırakıp gıdebılırdım, ama yok evlatlarım ıcın katlanayım boyunları bukuk kalmassın dedım dedı

kardeşim; ikide bır basımıza kalkıp durma anne çekmeseydın bızene, kım dedı sana o ayyaşdan 2 tane cocuk yap dıye evlendıgın ılk sene cocuk yokken anlamıssın neden o zaman bosanmadın. ablamı yaptın sonra benı. kendı hatalarını bıze yuklemekten vazgec artık, kendınıde bızıde sen mutsuz ettın dedı..

annem oldugu yere kalakaldı ben kardesımı aldım dısarı cıktık sakınlestırdım..

hakssızmıydı kardesım.. ben cok dıle getıremem korkarım kırılsın uzulsun ıstemem..

aman ne bıleyım aksam aksam uzuldum gene:ssz:
 
Birincisi zihinsel engelli bir erkek çocuk olmak üzere 4 yıla sığdırılmış 3. çocuğun en küçüğüyüm ben :) 2 kg doğunca babamın ilk yorumu yüzünü buruşturarak "hem çok zayıf hemde kız..." olmuş..Tüm bu süreçte babaannem, bekar amcam ,1 bekar, 1 dul halam ve 3 çocuğu hep bir arada yaşadık...Ben 3 yaşındayken evi ayırdılar..Zaten o andan sonra babamda evde pek görünmez oldu :)
Aslında iyi bir baba olduğunu söyleyebilirim..Maddi olarak hiç eksiklik yaşatmadı..Pavyonlarda hatunlarla keyif yapar günlerce eve gelmezdi ama ne yiyorsa eve de yollardı...O dönem insanlar yaşadıkları şehrin dışına çıkamazken bizim abimin dr. kontrolleri için her yıl olağan İstanbul ziyaretleri bahanesiyle Türkiye'de görmediğimiz gezmediğimiz yer kalmadı...Bize iyi davrandığını da söyleyebilirim...Ama ...
İşte bu ama....Babam 3 gündür eve gelmez sonra bir gece 3 gibi çıkar gelirdi..Annem hem uykulu hemde kızgın (doğal olarak) kapıyı açtığı bir gece öldüresiye dayak yemişti babamdan...Neden suratın asık karşılıyosun sen beni diye bağırışı hala kulaklarımdadır..Ama annem defalarca ayrılmaya kalktı..Ne zaman annem ciddileşir ve resti çekerse babam evden ayrılmaz annemi çiçeklere hediyelere boğardı...Dayımlar ne zaman annemi almaya gelseler ellerine ayaklarına kapanırdı...Annemde herseferinde bize döner ve sizin için kalıyorum siz babasız büyümeyin diye derdi...
Yaşadıklarımın bir kısmı bu :) Bende de anlatcak çok şey var :) Bölüm bölüm anlatırım :)
 
Bu arada benim çocukluğumda Kemalettin Tuğcu'nun kitaplarıyla büyüdük.. İyi bir yazardı mekanı cennet olsun....Ama bütün kitaplarının ortak özelliği neredeyse boşanmış yada ölmüş anne baba ve çocukları ve yaşadıkları felaketler üzerine kuruluydu...Çocukluğumun büyük kısmı annemle babam boşanacak ve berbat bir hayat yaşamak zorunda kalacağım korkusuyla geçti..Şimdi anlıyorum ki asıl berbat olan benim yaşadığım o korku ve o hayatmış :1:
 
allaha cok şükür kı eşim var yanımda dag gibi, teek sorun 2. cocuk ıste ben korkuyorum hala güvensızlerım hayata karsı:ssz: oglum otizmli:ssz: ama iyiki eşim cıktı karsıma.. bu kadar mutsuzluktan sonra rabbım hediye olarak gönderdı sanırım:21: aglıycam akşam akşam bi sigara içem :ssz:
 
MiKaDo35 .!.:
Bu arada benim çocukluğumda Kemalettin Tuğcu'nun kitaplarıyla büyüdük.. İyi bir yazardı mekanı cennet olsun....Ama bütün kitaplarının ortak özelliği neredeyse boşanmış yada ölmüş anne baba ve çocukları ve yaşadıkları felaketler üzerine kuruluydu...Çocukluğumun büyük kısmı annemle babam boşanacak ve berbat bir hayat yaşamak zorunda kalacağım korkusuyla geçti..Şimdi anlıyorum ki asıl berbat olan benim yaşadığım o korku ve o hayatmış :1:
Genişletmek için tıkla...

ya benım annem bosanma davası actı, ananem kardesımle bıze babanızdan bosancak aklı basında yakısıklı bı koca alcak derdı annemde gızlı, bende üvey baba korkusundan gecelerı uyuyamazdım bızı kırbaclıycak fılan dıye hayal ederım :1::1: :27: ay ne manyakmısım be:27:
 
kucukken bir an once buyumeliyim diye dusunurdum
cok iyi hatirliyorum
belki uzaklara kacmak icin
ama lanet gelsinki bir yere kacamiyorsun
kactikca uzaklasmak istedikce
annedir babadir diye mutsuzluklarina sahit olma pahasina
yine yanlarinda olmak istiyorsun
 
Kızlar ağlamak üzülmek yok ama...Öyle derseniz bende çok üzülürüm..Ben tam tersi hep beraber rahatlarız birileride okur kendi hayatına kendi çocuklarına ders çıkarır diye açtım konuyu...
 
"sizin icin cektim"
30 yasimi gectim iki cocuk sahibiyim ve su an bu cumleye agliyorum hala
nefret ediyorum bu soylemlerinden

bir arkadasin yukarda verdigi cevaba benzer cevaplarim var simdi
sen elalem icin cektin
sen ailene geri donmemek icin cektin
sen dullugu bosanmisligi kotu bildigin icin cektin
hayirli olsun boyle sinirli asi asabi bir kizin oldu herseyden kusku duyan
guven sorunu yasayan melankolik yorgun hep icindeki cocugu susturmaya calisan
 
Istedigin yere kac, yinede olaylarin icinde buluyorsun kendini.
Ben 4400 km uzaktayim su an ama aklimda surekli onlarda.
Cunku bizi geceleri uyutmazdi, annemle beraber yatardik.
Aman odayi basacak mi, ne zaman gelecek diye tedirginligimden, gozume uyku girmezdi.
Evdeki tikirtilari bitmezdi.
Icer icer, oraya buraya sarkardi.

Evliyim ve 2kez gittim annemin evine.
Ve inanir misiniz, kaldigim geceler o odada ben yine uyuyamadim.
Nasil icime sindiyse, atamiyorum tum yasanmisliklari uzerimden.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Kocam şiddet uyguluyor boşanmalı mıyım
5 6 7
Yorumlar
130
Görüntüleme
10K
Annenur43
A
A
  • Kilitli
Hamileyim çok mutsuzum
3 4 5
Yorumlar
88
Görüntüleme
5K
myday8888
myday8888
A
Eşimle artık anlaşamıyoruz büyük bir çıkmazdayız…
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
8K
istugul
I
H
Bana akıl verin napıyım ben…?
Yorumlar
19
Görüntüleme
2K
Gudetama
Gudetama
B
  • Kilitli
Eşimden boşanmalı mıyım
5 6 7
Yorumlar
130
Görüntüleme
5K
bafelis
B
Back
X