mutsuzlugum

Az cok yasadiklarimi biliyorsunuz.su bi bucuk senelik surec icerisinde oyle seyler kaybettimki hesabini tutamiyorum.tek tesellim sebebi ben degilim hicbirinin .en yakin arkadaslarim bile benden uzaklastilar tahammul dahi edemediler artik bana.ilk once ayrilmadim diye midir nedir bana saygilari mi kalmadi bilemiyorum.ailemide karsima aldim bosaniyorum diye kisacasi demem o ki yapayalnizim kzimla caresiz ve umutsuzum kimsem yok.kalbim o kadar cok agriyorki anlatamam.psikolojik heralde.nasil toparlayacagimi bilmiyorum cok mu uzun surecek acaba.yirmi dokuz yasindayim ama kendimi daha yasli hissediyorum.bebegimi bile mutlu edebiliyor muyum emin degilim onun kokusu bana iyi geliyor sadece

Hayat devam ediyor. Umudunuzu kaybetmeyin. Yaşarken insanın başına neler geliyor. Dibi görmeden kimse ayağa kalkamaz. Tekrar aile baglarinizi güçlendirmeye bakın. Bu dönemi yalnız atlatamazsiniz.

Konunuza bir göz attım cidden çok yıpratıcı şeyler yaşamışsınız.bilemediğimiz konularla ilgili yorum yapmakta ahkam kesmek gibi olur. Yaşayan bilir ki ben okurken dahi öfke hissettim. Allah yardımcınız olsun.

Allah yardimcin olsun zor surecten geciyorsun sabir dua herzamn lazim ailenin sana destek olmamasinida anlamiyorum gercekten nasil vicdan bu yani okadr sey yasamissin buna ragmen seni yalniz birakmalari uzucü gercekten herseyini arkatslarinla paylasma zaman sana saygilari kalmiyor helede boyle durumlarda oyuzden arktasindda iyi olmali umarim gecer bugunlerde kafani dagitacak birseyler yap nebilim cok zor bir zamandan geciyorsun allah yardimcin olsun insalalh

Allah yardımcın olsun arkadaşım.yanlış hatırlamıyorsam henüz atanamamıştın ama çaresiz değilsin elinde mesleğin var önce ona odaklaş ,meleğin var yaşama sebebin.Ve de çok gençsin.Seni hak etmeyenle niye bir ömür geçiresin.Anneniz babanız yanınızda olsun yeter ki daha da güçlü olursun.Böyle dönemlerde(keşke hiç yaşanmasa) insan gerçek dostlarını görüyor.