Mutsuzluk

papatyagil

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
17 Şubat 2017
126
224
103
Mezun olalı dört yıl oldu. İş bulamadım. Dört senedir evdeyim ve artık kendimi ölü gibi hissediyorum. Hiç param yok. Ailemin de bana maddi destek sağlayacak durumu yok. Eskiden böyle değildim. Evde yapabileceğim her şeyden bıktım ve soğudum. Kitap okumayı, belgesel ya da film izlemeyi, yemek temizlik yapmayı çok severdim. Bıktım artık çünkü hayatımda başka bir şey kalmadı. Arkadaşlarımla görüşmüyorum, görüştüğümüz zaman anlatacak bi şeyim olmuyor, sadece susuyorum. Zaten birçoğu şehir dışında. Üniversiteyi dışarda okudum. Bir yandan da eve tekrar dönmenin sıkıntısını yaşıyorum. Okul zamanında çeşitli işlerde çalıştım. Çok param olmazdı ama bana yeterdi. Küçük şeylerden mutlu olurdum. Bir tane kıyafet bir kitap alsam, çıkıp biraz yürüsem dünyanın en mutlu insanı ben olurdum. Yalnız değildim. Ev arkadaşlarım ve sınıf arkadaşlarım hep benimleydi. Sık sık şehir dışı gezileri yapıyordum. Şimdi en yakındaki kafeye gidecek param yok. İş aramaktan yoruldum. Hayatta tutunacak hiçbir şeyim kalmadı. Çok severek okuduğum bölümümü bile sorgular oldum hata mı ettim diye. Gücüm tükendi enerjim kalmadı. İş aramayı bile bıraktım artık. Üç beş günlüğüne bir yerlere gidebilsem keşke. Onu bile yapamıyorum. Etrafımdaki herkes mutlu. Zaman zaman alay konusu bile oluyorum. İnsanların benim mutsuzluğumdan beslenip kendilerine şükür mutluluğu yaratmaları ve bunu sesli bir şekilde yapmaları, okuduğum bölümü aşağılamaları canımı acıtıyor. Ne yapayım ben, nasıl yeniden eski halime döneyim? Bir gün değil iki gün değil, dört sene oldu.
 
Bir 4 senen daha böyle geçsin istemiyorsan bir yerden başla.
İlla mesleğini yapacak değilsin, tabiki gönül ister ki herkes kendi mesleğini yapsın ama olmayınca da olmuyor maalesef. Başka bir işe girip çalış, biraz para kazan sonra o paranla git kısa bir tatile kafanı dinle.
 
Meslek ne ? Ya illa o meslegı yapma bir Sürü alan var . Mesleki kurslara git ordan meslek edinmek kolay . Sertifikalar al dil öğren . Ya insanlar neler başarıyo. Bekarsın mis gibi özgürsin . HErsey yaparsıb İnşAllah. Hıc mi iş yok kasiyerlikte mi yokolur. Aslında mutluluğumuz da mutsuzlugumuzda kendi elimizde der nokta koyarım bende karamsarım bazı konularda ama kendimize yapıyoruz
 
evde oturup iş bekleme başka işe gir sen 4 senedir evdemi oturdun hep ne işi olursa olsun gir
benimde 3 yıl atamam olmadı 18 yıl once mezun olur olmaz bi ısı yalıtımda (kombi falan satılıyordu o zamanlar) sekreter oldum çok da seviyodum öğlenleri yemek bile yapıyordum toplam büroda 5 kişiydik
çalışmanın ayıbı yok asgari ücretle çalışan binlerce lisans mezunu var onların canı hayalleri umutları yok mu? yollarda kazma kürekle çalışan 1400 alan gençler var unv mezunu onları duşunun hemen işe girin sonrada mutlu olun
 
Yüksek lisans +ücretli ogretmenlik(harçlık amaçlı)+ozel ders üni. ye girinceye kadar bazi şehirlerde üniversitelerde öğretim görevlisi ihtiyacı oluyor Bunları söylemesi kolay ama yapanlar var Allah yardımcın olsun
 
Mezun olalı dört yıl oldu. İş bulamadım. Dört senedir evdeyim ve artık kendimi ölü gibi hissediyorum. Hiç param yok. Ailemin de bana maddi destek sağlayacak durumu yok. Eskiden böyle değildim. Evde yapabileceğim her şeyden bıktım ve soğudum. Kitap okumayı, belgesel ya da film izlemeyi, yemek temizlik yapmayı çok severdim. Bıktım artık çünkü hayatımda başka bir şey kalmadı. Arkadaşlarımla görüşmüyorum, görüştüğümüz zaman anlatacak bi şeyim olmuyor, sadece susuyorum. Zaten birçoğu şehir dışında. Üniversiteyi dışarda okudum. Bir yandan da eve tekrar dönmenin sıkıntısını yaşıyorum. Okul zamanında çeşitli işlerde çalıştım. Çok param olmazdı ama bana yeterdi. Küçük şeylerden mutlu olurdum. Bir tane kıyafet bir kitap alsam, çıkıp biraz yürüsem dünyanın en mutlu insanı ben olurdum. Yalnız değildim. Ev arkadaşlarım ve sınıf arkadaşlarım hep benimleydi. Sık sık şehir dışı gezileri yapıyordum. Şimdi en yakındaki kafeye gidecek param yok. İş aramaktan yoruldum. Hayatta tutunacak hiçbir şeyim kalmadı. Çok severek okuduğum bölümümü bile sorgular oldum hata mı ettim diye. Gücüm tükendi enerjim kalmadı. İş aramayı bile bıraktım artık. Üç beş günlüğüne bir yerlere gidebilsem keşke. Onu bile yapamıyorum. Etrafımdaki herkes mutlu. Zaman zaman alay konusu bile oluyorum. İnsanların benim mutsuzluğumdan beslenip kendilerine şükür mutluluğu yaratmaları ve bunu sesli bir şekilde yapmaları, okuduğum bölümü aşağılamaları canımı acıtıyor. Ne yapayım ben, nasıl yeniden eski halime döneyim? Bir gün değil iki gün değil, dört sene oldu.
Allah yardimciniz olsun gercekten emek verip karsiligini alamamak gercekten cok zor insallah tez zamsnda hayirli kapilar acilirda kurtulursunuz bu haldem
 
Ücretli öğretmenlikten başla

Az da olsa ücret eline para geçer öğretmen arkadaşların olur çevren olur
 
Özel ders de verebilirsiniz,ücretli ögretmenlik de yapabilirsiniz ayrıca da paraya ihtiyacınız varsa da ve bu tür işyerlerinde is bulamıyorsanız.Özel sektörü denemekte fayda var sevebileceginiz bir bölümde çalışabilirsiniz.
 
Insanin emek edip okuyup hayaller besleyip sonra bu durumlara gelmesi ne kadar zor şey ama sizin gibi bu durumda olan çok insan var ve sayılar günden güne artıyor malesef. Depresif mutsuz bi dönemden geçmeniz normal ama maddiyat sıkıntıysa aslında geçici de olsa bi yerlerde baslayabilirsiniz kurslara katilabilirsiniz günlük para veren yerlerede girebilirsiniz biraz para gecincede kısa bi tatille kendinize gelirsiniz
 
Sizi çok iyi anlıyorum ve bölümünüzle ilgili birşey yapmak istemenizi de gayet makul buluyorum ama atanmak için tarih öğretmenliğinin puanları yüksek.bu puanları almak için de disiplinli çalışmanız gerekiyor evde, motivasyonunuzun de son derece yüksek olması şart.özel ders verin denilmiş size ama tarihten kolay kolay özel ders isteyen çıkmıyor.bu nedenle işinizi yapmak için KPSS yi kazanmanız gerekiyor.
KPSS yi kazanmak kolay değil siz de farkındasınız,yine de denemeye devam edin bu sürede ama başka şeyler de deneyin.
Odak noktanız sadece bölümünüz olmasın;kendi mutluluğunuz,özgüveniniz,kendine yetebilme yetisi,sosyalleşme ve vb... şeyler için kendinize yeni bir iş bulun.sekreterlik,eczanede yardımcılık,kasiyerlik, satış danışmanlığı gibi part time dahi olsa işler bakın.
 
Ücretli öğretmenlik yaptım yaptım ama sadece bir dönem sürdü. Onda bile tanıdık olmayınca iş halledilmiyor. Bir iki kursa da gittim kafa dağıtmak için ama bir yerde sonra insan kendisini teselli edemiyor. Hepinize teşekkür ederim, inşallah bir yol açılır da her şey daha güzel olur.
 
Evde program web tasarım tarzı şeylere yoğunlaşsanız vaktiniz var. Veya muhasebe işini öğrenmeye çalışın iş nispeten bulunuyor. Tarih ben de çok seviyordum ama ataması yoktu başka bölüme gittim. Belki ümidini kesme ama ikinci bir beceri kazanmak iyidir hem evde boş vaktin varken. Bir de bu hobi işleri oluyor evlerde yapılıyor instgrmda filan satış yapabilirsin. Kurabiye, cupcake, keçe işi, terarryum, kokulu sabun taş vs vs
 
canım sallah iy bir iş bulursun . ama su boslukta instagamdan satısı cok yapılan alamlara bak . hem zaman gecer hem eline para
 
Bence şu an mesleğinizle ilgili olmayan bir iş de olsa girin mutlaka. Ben olsam bir yandan da KPSS kasardım. Durum .ok ümütsizce tekrar üniversite sınavına girip hemşirelik vs sağlık bölümü okurdum. İş bulması daha kolay olabilir.
 
Sızı cok ıyı anlıyorum ben de atanmak ıcın cok uğraştım ıssız parasız kaldım. Sabırlı olum. Insırah suresı "..her sıkıntının arkasından bir ferahlık vardır..." her gün fetıh suresı okuyun ve hacet namazı kılın. Bıraz gırısken olmak gerek. Oturduğumuz yerden mucızeler gelmez. Cok alakasız bölüm mezunları harıka gelırlı ıslerde çalışıyor. Özel kolejlere bızzat gıdıp cv bırakın. Artık devlet destekle lıseler var. Kendınıze guvenın. Sureklı problemli tekrarlayınca hayatımıza hep o problemli cekıyoruz. Hepımız zıhnımızı olumlu düşünmeye odaklasak cok mutlu olacağız. Ins hayatınıza ayaklarınızı yerden kesecek bır aşk Gırer. Ben de bır şeylerdi beklıyorum. Dua ve sevgıyle allah yardımcınız olsun.
 
seni çok iyi anlıyorum bende atanamıyorum fen bilgisi öğretmeniyim. mezun olalı 2 sene oldu herkes laf söylüyor bir sene ücretli öğretmenlik yaptım 1 senedir evde kpss çalışıyorum çok zor psikolojik bunalım geçirdim insanlar zayıf noktanı yakalamaya çalışıyor evlenmek istiyorum düzgün biri çıksın diye etmediğim dua kalmadı atanıyım diye aynı şekilde bir kapı açılsın o kadar çok istiyorum ki çok zor bir durum dilerim Allah sana hayırlı kapılar açar
 
Back
X